B/141: E.R.Gruber - Tajny świat parapsychologii







Spis Treści / Dalej

Podziękowania
Podczas sporządzania rękopisu tej książki wiele osób udzieliło mi wsparcia, a ich cenne wskazówki stanowiły znaczącą pomoc w mojej pracy. Moje szczególne podziękowania należą się doktorowi Deanowi Radinowi, prof. Dickowi Biermanowi oraz Jameso-wi Spottiswoode'owi, którzy udostępnili mi swoje najnowsze i niepublikowane jeszcze prace. Wielu kolegów z innych krajów poświęciło mi swój czas i podzieliło się wiedzą w licznych dyskusjach dotyczących najważniejszych, przeprowadzonych przez nich doświadczeń i badań psi. Osoby, którym chciałbym tutaj serdecznie podziękować, to: Carlos Alvarado, doktor Richard Broughton, doktor Keith Harary, doktor Kimiko Kawano, Hideyuki Kokubo, Hong Zhang, doktor Stanley Krippner, prof. Andrei Lee, Li Zhi Nan, prof. Oshio Machi, Leszek Matela, doktor Edwin May, prof. Robert Morris, Alejandro Parra, Tom Porter, doktor Hal Puthoff, Yoichiro Sako, Paul Smith, doktor Tonu Soidla, Ingo Swann, prof. Charles Tart, doktor Wei Nengrun, doktor Mikio Yamamoto.
Jestem również zobowiÄ…zany do zÅ‚ożenia podziÄ™kowaÅ„ wydawcom czasopism “Journal of Parapsychology" (doktorowi Johnowi Palmerowi) oraz “Journal of Scientific Exploration" (Marshowi Simsowi), który zezwolili mi na publikacjÄ™ ilustracji z prac Jamesa Spottiswoode'a, a także wydawcy “Journal of the International Society of Life Information Science" (doktorowi Mikio Yamamoto), który umożliwiÅ‚ mi wykorzystanie zdjÄ™cia termograficznego pochodzÄ…cego z jednego z eksperymentów z użyciem Qigong.
Szczególne podziękowania należą się mój emu przyjacielowi Marco, który swoimi
cennymi pomysłami i radami przyczynił się do sporządzenia rękopisu. Moja
żona Dagmar, jak zwykle w takich przypadkach, potrafiła nie tylko dostarczyć
ważnych wskazówek dotyczących treści książki, ale również tak perfekcyjnie
zorganizować moje codzienne życie, że w odpowiednim czasie mogłem przygotować
ten rękopis. Serdecznie dziękuję również Hannah i Clausowi Samtlebenom
oraz Clausowi Vesterowi za ich uważną korektę.

Prolog

Spotkania z niewytÅ‚umaczalnymi zjawiskami od zawsze uskrzydlaÅ‚y fantazjÄ™ czÅ‚owieka. Ze wszystkich epok, kultur i ze wszystkich warstw spoÅ‚ecznych pochodzÄ… informacje o nadzwyczajnych anomaliach, które majÄ… zwiÄ…zek z ludzkÄ… Å›wiadomoÅ›ciÄ…; anomaliach, które w popularnym rozumieniu kojarzone sÄ… z wyrażeniami “nadprzyrodzony", “paranormalny", “mistyczny", “duchowy". StanowiÄ… one nierozÅ‚Ä…czny skÅ‚adnik ludzkiego doÅ›wiadczenia.
Nauka, która zajęła siÄ™ studiami nad tym zjawiskiem, musiaÅ‚a stoczyć dÅ‚ugÄ… walkÄ™ z Å‚atwowiernymi zwolennikami wszystkiego, co “nadzmysÅ‚owe", oraz walkÄ™ z tymi, którzy bez sprawdzenia zaprzeczajÄ… wszystkiemu, co paranormalne. PrzetrwaÅ‚a konfrontacje i zamierza zająć bezsporne miejsce w obrÄ™bie nowej nauki o Å›wiadomoÅ›ci
ostatnim niezbadanym terytorium naszego poznania.
Nie słyszałeś jeszcze nigdy o AC, AMP, polu całości czy też DMILS? A może nie słyszałeś też o AFMK lub CRV? Prawdopodobnie nie zwróciłeś uwagi, jak w ciągu ostatnich lat rozwinęły się badania naukowe w dziedzinie zjawisk paranormalnych. Tego faktu nie zauważyło wiele osób, ponieważ badania psi w znacznym stopniu były utajnione. Może dzięki temu osiągnęły swoje trzecie i decydujące stadium historyczne.
Początkowo parapsychologia była terenem działania dyletantów. Później
w epoce wielkich pionierów
postarano się, aby przynajmniej częściowo została uznana przez nauki ścisłe. Mimo to pewną istotną część badań nadal przeprowadzali zainteresowani niefachowcy. Od około dwudziestu lat badaniami psi zajęły się osoby z gruntownym i odpowiednim wykształceniem. Obecnie badacze posługują się skomplikowanymi teoriami przyrodniczymi oraz podejmują eksperymenty niezrozumiałe dla laika. Należy tylko żałować, że nie traktowano parapsychologii poważnie, była bowiem wykorzystywana przez dziennikarzy jako źródło taniej sensacji.
Rozwój parapsychologii stanowił w zasadzie początek przełomu. Nie nastąpił dzięki niewątpliwym udokumentowanym nadzwyczajnym osiągnięciom osób uzdolnionych para-psychologicznie, lecz polegał na zmianie stylu, wytyczeniu innych, niż można się było spodziewać, szlaków poszukiwań naukowych, które dążyły do rozwikłania zagadki współdziałania umysłu i materii na najniższym poziomie.
W ostatnich latach przełom ten rzeczywiście nastąpił
niezauważony przez wielu. Ironicznie określanie istniejących badań parapsychologicznych mianem pseudonauki należy już do przeszłości.
Minęła era pionierów parapsychologii, silnych osobowości takich jak: Joseph Banks Rhine (1895-1980), twórca badań ilościowo-statystycznych we własnym Instytucie Parapsychologii (Instytute for Parapsychology) w Durham w Północnej Karolinie; Holender Wilhelm H.C. Tenhaeff (1894-1981), który łączył ze sobą psychologię głęboką i parapsychologię; żona Rhine'a
Louisa Ella Rhine (l 890-1983), wniosła duże zasługi dla analizy przypadków spontanicznych; wreszcie nestor niemieckiej parapsychologii
Hans Bender (1907-1991), założyciel Instytutu Obszarów Granicznych Psychologii i Psychohigieny (Institut fur Grenzgebiete der Psychologie und Psychohygiene) we Fryburgu; na końcu największy włoski parapsycholog i psychoanalityk Emilio Servadio (1904-1995). Ich badania cieszyły się rozgłosem zarówno w kraju, jak i poza jego granicami. Pozostawili po sobie pustkę, brakuje ich niepowtarzalności i zaangażowania. Laboratoria jednak nie opustoszały. Tam właśnie odbywa się przełomowa przemiana, umożliwiająca najbardziej pomysłowym badaczom parapsychologii zwrócenie uwagi na ostatnie granice wysokiej technologii
maszynę przyszłości, reagującą na bezpośrednie oddziaływanie między świadomością! materią.
Tymczasem nauki uniwersyteckie darzÄ… szacunkiem parapsychologiÄ™, a czasopisma fachowe coraz chÄ™tniej zamieszczajÄ… na swoich Å‚amach nowatorskie artykuÅ‚y parapsy-chologiczne. Można je znaleźć w takich renomowanych czasopismach, jak “Foundations of Physics", “Physical Review", “American Psychologist", “Psychological Bulletin", “Statistical Sciense", “Brain and Behavioral Sciences" czy “Perceptual and Motor Skills". Przedstawiaj Ä… one sukcesy nowych badaÅ„ parapsychologicznych i proponujÄ… wÅ‚Ä…czenie ich do Å›wiata nauki. Dowodami dokumentujÄ…cymi ten trend sÄ… także zmienne nastawienia najbardziej znanych krytyków. Musieli bowiem oni uznać, że doÅ›wiadczenia osiÄ…gnęły wysokÄ… jakość, a ich wyników nie da siÄ™ już po prostu zlekceważyć.
Z punktu widzenia naukowców nowoczesna parapsychologia nie musi już przedkładać dowodów na istnienie zjawisk, które bada. Może się teraz całkowicie poświęcić problemowi ich rozumienia, zaszeregowania i wykorzystania. Dla parapsychologów, którzy musieli dowodzić prawa do istnienia swoich badań, jest to równoznaczne ze zmianą orbitalu kwantowego. Całą energię mogą teraz skierować na zrozumienie zjawisk.
ZajmujÄ…ca siÄ™ statystykÄ… Jessica Utts, profesor na Uniwersytecie Kalifornijskim, stwierdza w swojej oficjalnej ekspertyzie dotyczÄ…cej nowoczesnych badaÅ„ psi: “Statystyczne wyniki opiniowanych studiów znajdujÄ… siÄ™ daleko poza tym, czego oczekuje siÄ™ od wartoÅ›ci przypadkowych. Można jednoznacznie odrzucić argumenty twierdzÄ…ce, że dane rezultaty mogÄ… opierać siÄ™ na metodycznych bÅ‚Ä™dach poczynionych podczas doÅ›wiadczeÅ„... Zaleca siÄ™, aby doÅ›wiadczenia wykonywane w przyszÅ‚oÅ›ci koncentrowaÅ‚y siÄ™ na zrozumieniu dziaÅ‚ania danego zjawiska i możliwoÅ›ci jego maksymalnego wykorzystania. Nie uzyska siÄ™ wielu korzyÅ›ci z dalszego ustawiania doÅ›wiadczeÅ„ dostarczajÄ…cych wyÅ‚Ä…cznie dowodów."1
Rozwój parapsychologii nie jest jeszcze zauważany przez znaczną część ludności, dużą popularnością cieszą się natomiast zjawiska nadzwyczajne i niesamowite. Stacje telewizyjne prześcigają się nawzajem w przedstawianiu zjawisk fantastycznych
historii z pogranicza faktów i fikcji. Podsycane są obawy i nadzieje na istnienie nadzwyczajnych zdolności paranormalnych. Zjawiska nadzwyczajne występują w rzeczywistości
jednak prawie nigdy w formie widocznych fenomenów
zazwyczaj niespostrzeżenie, jako cicha, niewidoczna wymiana między świadomością i materią. Wydaje się, że to niewiele, a jednak jej ranga porównywalna jest z rewolucją w naszym pojmowaniu świadomości i jej oddziaływania w świecie. To, co uważamy za przypadek, w rzeczywistości nie jest przypadkowe. Przypadek ma bowiem ukrytą organizację, która nosi nazwę psi. Psi to jeden z przejawów tego, w jaki sposób zorganizowana jest przyroda.
W tej książce chciałbym przedstawić nowe enklawy stworzone przez parapsychologię. Pokazać laboratoria twórczych naukowców, ich kompleksowe doświadczenia, sposób myślenia i znaczenie rezultatów, jakie uzyskali. To, dlaczego wyniki te stanowią taką sensację, mogli dotychczas docenić i zrozumieć jedynie fachowcy, obserwowane efekty są bowiem niewielkie w porównaniu z wywierającymi głębokie wrażenie przypadkami, które przyczyniły się do wątpliwej popularności parapsychologii. A jednak: podczas gdy oczywistość przemawiająca na korzyść wspaniałych przypadków znika, a wiele zadziwiających zjawisk znajduje naturalne wytłumaczenie, to istniej ą niewidoczne efekty niepodważalnych badań laboratoryjnych
prawie niezauważalne, anomalne wpływy na urządzenia elektroniczne i układy żywe, które umożliwiły pojawienie się czynnika psi jako faktu potwierdzonego w sposób naukowy.
Tajny świat parapsychologii jest najmłodszym, ciekawym, ale nadal nieznanym wynikiem badań empirycznych. Przedstawiam tutaj nie tylko amerykańskie i europejskie laboratoria badawcze, ale również zamknięty do tej pory świat rosyjskich, chińskich i japońskich badań parapsychologicznych.
Protokoły psi są projektami badawczymi objętymi najwyższą tajemnicą, które zostały zainicjalizowane przez CIA na początku lat 70. To tajny program rządu Stanów Zjednoczonych, który w ciągu 23 lat pochłonął ponad 20 milionów dolarów. Prace wykonywane były przez przede wszystkim fizyków. Stworzyli w swoich laboratoriach liczne układy, które wprowadziły istotne innowacje do badań psi.
Ich praca miała jednocześnie naturę czysto pragmatyczną: psi miało zostać zastosowane do celów szpiegowskich pro wadzących do uzyskania gotowości bojowej. Obecnie udostępniono część wówczas tajnych dokumentów. Pokazują one, jak wielkiego znaczenia nabrały badania nad psi w pokazach siły między mocarstwami. Przedstawiaj ą również sukcesy i granice zastosowania psi.
Od kiedy zacząłem działać jako badacz psi, zaprzyjaźniłem się ze wszystkimi naukowcami, którzy kierowali tajnym projektem psi, oraz z wieloma osobami o zdolnościach paranormalnych, uczestniczącymi w eksperymentach. Jest to przyjaźń, która umożliwiła mi udokumentowanie prawdziwej historii szpiegów psi, ich wzlotów, sukcesów i upadków.
Do zmienionego obrazu badań psi należą nowe wyrażenia, których używam w mojej książce na zmianę z terminami dotychczas stosowanymi. Nowe terminy i koncepcje zostaną wyjaśnione w momencie, gdy będzie o nich mowa. Niektóre, te często powtarzające się, wymagają jednak krótkiego wytłumaczenia.
Psi jest zbiorowym określeniem wszystkich zjawisk paranormalnych. Obejmuje postrzeganie pozazmysłowe i psychokinezę. W przypadku postrzegania pozazmysłowego (AS W) informacje uzyskiwane są w sposób niewytłumaczalny. Psychokineza (PK) oznacza wywieranie wpływu na świat materialny w sposób niewytłumaczalny. Postrzeganie pozazmysłowe obejmuje telepatię (wymianę informacji między ludźmi bez środków pomocniczych w normalnym znaczeniu), jasnowidzenie (uzyskiwanie informacji o oddalonych obiektach i sytuacjach bez pośrednictwa w normalnym znaczeniu) oraz prekognicję (wiedza o przyszłych wydarzeniach bez pozyskiwania informacji na normalnej drodze).
Sama parapsychologia okreÅ›lana jest jako nauka o “anomalnych zjawiskach mentalnych" (AMP). Postrzeganie pozazmysÅ‚owe nazywa siÄ™ “kognicjÄ… anomalnÄ…" (AC). Ponieważ w badaniach laboratoryjnych nad psychokinezÄ… uczeni koncentrujÄ… siÄ™ na mikroefektach w tak zwanym ukÅ‚adzie stochastycznym (przypadkowym), preferowane sÄ… dwa terminy okreÅ›lajÄ…ce takie dziaÅ‚ania: “anomalna perturbacja" (AP) lub “interakcja Å›wiadomoÅ›ci i materii" (BMI). Zjawiska psi okreÅ›lane sÄ…jako “anomalne", ponieważ stanowiÄ… anomalie w naszym współczesnym, naukowym i psychologicznym pojmowaniu Å›wiata. Anomaliami sÄ… zjawiska (jeszcze) niewytÅ‚umaczone, ale caÅ‚kowicie realne. Zjawiska anomalne nie majÄ… nic wspólnego ze zjawiskami anormalnymi lub nienormalnymi, gdyż te dwa wyrażenia wskazujÄ… na zachowanie odbiegajÄ…ce od przyjÄ™tych norm, także w znaczeniu patologicznym.
W jÄ™zyku potocznym w Stanach Zjednoczonych nowe sÅ‚owo “Remote Viewing" (RV) w ciÄ…gu kilku lat wyparÅ‚o stare okreÅ›lenie “postrzeganie pozazmysÅ‚owe". Remote Viewing oznacza “dalekie widzenie" lub “dalekie postrzeganie". OkreÅ›lenie to pozostawiam w oryginale, ponieważ wydaje siÄ™, że wejdzie ono na staÅ‚e do terminologii miÄ™dzynarodowej.
KognicjÄ… anomalna jest badana doÅ›wiadczalnie za pomocÄ… dwóch metod. Jedna z nich zostaÅ‚a nazwana “metodÄ… wyboru wymuszonego" (forcedchoice). Polega ona na “odgadniÄ™ciu" aktualnego obrazu ze znanych wczeÅ›niej obrazów docelowych, które uÅ‚ożono w przypadkowej kolejnoÅ›ci. PierwotnÄ… formÄ™ tego testu wprowadziÅ‚ J.B. Rhine w latach 30. w Durham w Pomocnej Karolinie. UżywaÅ‚ on do gry kart symbolizujÄ…cych krzyż, koÅ‚o, linie faliste, kwadrat i gwiazdÄ™. WÅ›ród 25 rozÅ‚ożonych kart za każdym razem znajdowaÅ‚o siÄ™ 5 z tych symboli. Osoby biorÄ…ce udziaÅ‚ w doÅ›wiadczeniu miaÅ‚y “odgadnąć" poÅ‚ożenie kart. Jeżeli po wyeliminowaniu czynnika przypadku udaÅ‚o im siÄ™ wymienić wÅ‚aÅ›ciwe karty, stanowiÅ‚o to wskazówkÄ™ o ich możliwoÅ›ciach paranormalnych.
“Metoda swobodnych odpowiedzi" (free-responce) polega na pracy z nieznanymi dotychczas obrazami, obiektami i miejscami docelowymi. W dowolnych wypowiedziach osoby poddawane doÅ›wiadczeniu maj Ä… możliwość przedstawienia swoich wrażeÅ„ dotyczÄ…cych celu.
W ostatnich latach naukowcy skłaniają się coraz bardziej ku metodzie swobodnych odpowiedzi. Dzięki niej można lepiej poznawać mechanizmy psi.
W przypadku doÅ›wiadczeÅ„ podlegajÄ…cych analizie statystycznej najpierw stwierdza siÄ™, czy w ogóle istnieje poszukiwany efekt. W tym celu sprawdza siÄ™, czy wynik jest “istotny". Istotność j est charakterystykÄ… wyniku, który osiÄ…gnÄ…Å‚ pewnÄ… wartość progowÄ… powyżej lub poniżeÅ„ oczekiwaÅ„ wartoÅ›ci losowych. W takim przypadku wychodzi siÄ™ z zaÅ‚ożenia, że wynik taki nie może już nastÄ…pić w sposób przypadkowy, lecz na podstawie wielkoÅ›ci oddziaÅ‚ywania. O wyniku istotnym statystycznie mówi siÄ™ zazwyczaj wówczas, gdy z 95% pewnoÅ›ciÄ… można stwierdzić, że obserwowana wartość odzwierciedla prawdziwe, kryjÄ…ce siÄ™ za niÄ… oddziaÅ‚ywanie.
Porównanie stosunków dwóch wielkości umożliwia uzyskanie ich korelacji. Korelacja podaje rozmiar zależności. Wysokie korelacje oznaczają ścisłą zależność. Wzrost wielkości mierzonej i równoczesny wzrost wielkości porównywanej uznaje się za korelację dodatnią. Wysoka korelacja ujemna także odzwierciedla systematyczną zależność dwóch wielkości mierzonych. W takim przypadku jedna wielkość wzrasta, podczas gdy druga ulega zmniejszeniu. Korelacja ujemna istnieje na przykład pomiędzy wiekiem i zdolnością reakcji: wraz z wiekiem spada zdolność reakcji.
Jeżeli w tej książce bÄ™dzie mowa o “sygnaÅ‚ach psi" czy “radarze psi" to bÄ™dÄ… to obrazowe okreÅ›lenia procesów, których natura okryta jest jeszcze gÅ‚Ä™bokÄ… tajemnicÄ…; jeÅ›li natomiast bÄ™dzie mowa o “Å›wiadomoÅ›ci", to nie bÄ™dzie ona rozumiana jako przeciwieÅ„stwo nieÅ›wiadomych procesów psychicznych, lecz jako caÅ‚oksztaÅ‚t duchowo-psychicznych sposobów wyrażania siÄ™ czÅ‚owieka.