DSC03298 (4)

Warnaśramadharma

Chociaż słowo dharma ma kilka istotnych znaczeń, w tym kontekście odnosi się do obowiązków $sy też powinności związanych z określoną warstwą społeczną lub etapem żyda. Uważano, że mężczyźni, którzy nie byli „podwójnft narodzeni” i nie mieli dostępu do nauczania wedyjskiegnfle przechodzili przez te same etapy żyda co przedstawidramyż-szych klas. Powinnośd zamężnych kobiet określano ogólnie mianem dharmy kobiet (stridhamta) -•*- obowiązkalfflWHL ftieszka. Niedotykalni są często zmuszeni do zamieszkania Koza wsią, z dala od wyżej urodzonych. W latach pięćdziesiątych XX wieku konstytucja Indii zdelegalizowała niedotykal-Kość, wprowadzając kary za jej przestrzeganie. Zmiany postępowały jednak bardzo wolno, a sytuacja niedotykalnych nadal pozostaje problemem społecznym wymagającym pilnego rozwiązania (zob. również rozdział 7).

[Guru i przekaz wiedzy duchowej

Indyjski system kastowy (dźati) ;

Ściśle mówiąc, warstwa {warno) i kasta (dźati| stanowy odrębne instytucje społeczne, choć często uważa się, że kasty mieszczą się w obrębie czterech wam. Dźati, czyli narodzą®, to system podziału społecznego zorganizowany według Sasad względnej czystośd, na którego jednym biegunie znajdu||jV bramini, a na drugim przedstawidele niższych kast oraz „ni®" dotykalni”. Mimo że system kastowy nie opiera się na kryte® rium majątkowym, zgodnie z którym najwyższą pozycję Śaj* knowaliby najbogatsi, z pewnością d, którzy znajdują gię na samym dole (niedotykalni), mają ograniczony dostęp cło sobów materialnych. Rzadko kiedy posiadają ziemię^ dyspwj nują niewielką silą ekonomiczną.

Hindusi uzyskują przynależność kastową poprzez urodjfl nie w określonej kaście; związki małżeńskie zawierają zazwyi czaj w obrębie tej samej kasty. W dawniejszych czasac^H były również grupami zawodowymi, ale rozwój miast i przJ mysłu spowodował, że wielu ludzi nie wykonuje obecni* fi-wodów, z którymi byli tradycyjnie związani. Ze względti na związek między czystością, nieczystością i kastą przynaljB ność kastowa może mieć wpływ na kontakty społeczne cOmei

osoby, a w szczególności n^zkimmoże^

^moze ona jeść

i gdzie

IR. K. Narayan głęboko interesował się postaciami religij-wmi, ich pozycją społeczną, charyzmą oraz oddziaływałem. W powieści Przewodnik pisał o byłym więźniu, który Ironi się w świątyni dzień po opuszczeniu więzienia R)rzez pomyłkę zostaje wzięty za świętego. Zaczyna udzie-■ć rad i głosić przypowieści (które zasłyszał w dzieciństwie ®d matki), a następnie pościć, aby wywołać koniec suszy, Która zagraża życiu mieszkańców wsi. Ci odnoszą się do Kego z wielką czcią, uważając, że wyzbył się pokus i słabo-p, że posiada; moc zjednywania przychylności Boga oraz Rst wyposażony w dary duchowe wynikające z praktyk ŁscetycznyófcfiPieśniacy wierzą, że jest mądry i wie, co dla Budzi najlepsze. Są to niektóre z cech charakteryzujących feuru, kogoś, kto potrafi oświecić innych i pomóc im przekroczyć ocean śmierci i ponownych narodzin (czyli sans arę), laby uzyskać wyzwolenie (moksza).

Kto może sprostać temu zadaniu? Czy wymaga ono san-skryckiego treningu bramina lub też znajomości mitologii, (którą posiada gawędziarz? Jak pokazuje przewodnik z po-I wieści Narayana, autorytet guru wynika raczej z charyzmy I niż z tradycji kastowej, formalnego treningu czy nawet cno-K ty. Niektórzy guru nie mają żadnego świeckiego ani wedyj-skiego wykształcenia. Niektórzy są niepiśmienni. Jednak wszyscy; posiadają wiedzę zdobytą dzięki własnemu do-