DSC03399 (3)

«!ijj

8C^; -

wali. poprawnej techniki pływania, dystans, ten wydłuża się nawe.t do 3 m. Ruchy te zwiększają opór czołowy ciała.

W stylu klasycznym ^Mkrok pływacki" hardziej uzależniony Jest od tempa ruchów niż w pozostałyoh sposobach pływania. ’ Po mój] cnym odepchnięciu nogami /faza właściwa/ ciało może ślizgać, się i 4-5 m w czasie 5 a. Tak uzyskany "krok pływacki" /4«t5 m/ w ciągu-5 s daje średnią prędkość 0,8 m/s. Jeżeli natomiast przerwiemy poślizg w połowie "kroku", to Jest po 2,5 s, to średnia prędkoś zwiększy się do 1,2 m/s. Przy tych obliczeniach średnia prędkoc poślizgu w ciągu jednej sekundy wyniesie 1,5 m/s. Ha podstawie podanego przykładu można określić kinematyczne prawidłowości styl lu klasycznego.' X tak, wraz ze zwiększeniem tempa ruchów "krok" pływaka skraca się, a średnia prędkość zwiększa. Przy maksymalny) zwiększeniu tempa następuje krytyczny moment, po którym skrócenie "kroku" prowadzi do obniżenia prędkości. Hówczas ruchy w fazie przygotowawczej, osiągają duże przyspieszenie, które w istotny sposób zwiększa opór zmniejszając prędkości pływania. Krytyczny . czas cyklu wynosi 0,8 s. Dalsze jego skracanie prowadzi do zmalej, szenia prędkości pływania i skrócenia "kroku pływackiego".

bela

7. Czas poszczególnych faz ruchu przy zmiennym te* pie pływania stylem klasycznym /za B.I.Onoprienł

Ruch kończyn górnych

Ruch kończyn dolnych

r-i

M    O

►»    *

O

■p

a <o 0 H ta »o o <D (tf*M M P « A

>*•© co ta n OOP N'fl P« P O _ p<a: r

1,4 0,3    0,25

1,0 0,25 0,23

0,8 0,2 0,2

0,12

0,1-

0,1

0,4

0,35

0,3

0,3

0,07