DSC04105

AHY WYNTUhJWANIA l

ntna

ssw

Fig. 39. Przekrój przez osady czwartorzędowe w dorzeczu Wier 1 — podłoże mezozoiczne. Zlodowacenie połndnlowopolskie: stadiał przedmaksymalny dolny: ilastymi, 4 — glina zwałową (spływ moreny ablacyjnejT), 5 — mułki mikowe, 6 — piast: piaskowca, jury i kajpru, 8 — gliny zwałowe z wkładką materiału piaszczystego_r 1 -skowca), piaszczyste, przechodzące wyżej w mułki; interstadiał: 10 — mułki ciemnoszare na głęb. 46,8—47,0 m (gleba kopalna?), ll — piaski 'gruboziarniste ze żwirem (okruchy skał przedmaksymalna, 12 — mułki szarozielone, lessowate, 13    — piaski mułkowate, 14 -

ziarniste ze żwirem skał lokalnych i skandynawskich, 27 — glina zwałowa z głazikami wkładki iłów warwowych: faza maksymalna: 18 — piaski drobnoziarniste z okruchami kimi wkładkami iłów oraz głazikami skandynawskimi i lokalnymi (m. in. wapienie Eto* bryjskie oraz dewońskie, zlepieńce cechsztyńskie), 21 — piaski różnoziarniste z głarikanr. i skandynawskim. Zlodowacenie środkowopolskie — stadiał maksymalny — faza przedmaksy-mułki szare, lessowe z detrytusem roślinnym; interfaza przedmaksymalna: 25 — piadd czyste i iły warwo we, 29 — piaski różnoziarniste ze żwirem skał lokalnych i skandynaw-i skandynawskich (taras IV). Interglacjał eemski — zlodowacenie północnopolskie: 31 — 32 — mułki piaszczyste przechodzące wyżej w piaski różnoziarniste z rumoszem skał Io-

i namuły orga

starszymi osadami zastoiskowymi i fluwioglacjalnymi w zachodniej części Gór Świętokrzyskich (fig. 39), ale także niektóre tzw. lokalne gliny zwałowe w centralnej i wschodniej ich części (J. Czarnocki, 1927, 1950; J. Łyczewska, 1971, 1972).

Bogaty materiał wiertniczy dotyczący czwartorzędu zachodniej części regionu świętokrzyskiego, a zwłaszcza Niecki Łopuszańskiej, Wzgórz Koneckich i Wzgórz Opoczyńskich, w dużej części niezwykle starannie opracowany przez I. Jurkiewieżową, świadczy o podobnym przebiegu zdarzeń. Również tu powstały osady zboczowo-zastoiskowe na przedpolu lądolodu stadiału przedmaksymalnego (dolnego) zlodowacenia południo-wopolskiego, np. w rejonie Mieczyna i Rudy Pilczyckiej. Czoło lądolodu oparło się od północy o najbardziej zachodnią część Pasma Przedborsko--Małogoskiego i kulminacje podłoża w rejonie Czermna i Fałkowa. Siadem tego lądolodu jest¹' zachowana tam najniższa z trzech glin zwałowych zlodowacenia południowopolskiego, której powierzchnia sięga do wysokości 200—240 m n.p.m. J. Łyczewska wiąże powstanie tych osadów z okresem „najstarszego stadiału” zlodowacenia południowopolskiego.

Analiza rozprzestrzenienia gliny zwałowej stadiału przedmaksynrf