DSC04698 (2)

68

Ałe z oczów mego gromu Ja cisnę na was zagładę.

Bo ja duch, co wszystko odmieni. ⁸⁷⁵ Nu — ja kiedyś wezmę szpadę Jasną — ze złotych płomieni.

Wychodzi

KOSAKOWSKI

Rabinie? czy ta szalona To córka twoja! czy żona?

WcaJe nie mam do niej wstrętu. ^m Czysta, mało ma akcentu.

RABIN

Panie, to jest moja córka,

Dziewica.

KOSAKOWSKI Cha? cha! cha! Żydzie!...

RABIN

na stronie

Ten człowiek patrzy na Turka.

KOSAKOWSKI

883

MO

Słuchaj mnie, żyłem w bezwstydzie. Na kartach i pijatyce.

Kochałem i Żydowice,

I szlachcianki, i Cyganki:

A tak zna mnie Litwy księstwo.

Że gdyby nie moje męstwo,

Dawno by mnie już — na drzewie...

A jednak do mnie się czepi... Tak w serce Bóg coś zaszczepi, O czym często człowiek nie wie,

A w sercu to Boże ziarno & (Choć się szlachcic oddał biesu) Działa jak ziarno magnesu, fik że się don ludzie garną I kochają. — Człowiek taki Na coś musi być potrzebny.

0 Otóż ja, ów łotr haniebny, ów Kosakowski pyszałek.

Tak się umiem dać we znaki. Mam za sobą tyle gałek Sejmikowych, tyle szabel,

*15 Purdy ng. rapie rów, karabel,

He ich ma tam Radzi wił.

A juzem raz świat zadziwił, porwawszy aż sejmik cały, Palestrę i trybunały vio W jednym miasteczku na Żmudzi; I z sotkiem tych różnych ludzi W kont uszach i taratatkach, Ubranych w niedźwiedzie burki, Niektórzy w żelaznych siatkach,

9i5 A ci w lisy, ci w marmurki,

A ci przy szablach w jaszczurze,

A drudzy niosąc dwururki Pozaczepiane na sznurze Jako hiszpańskie gitary: ^m Cały, mówię, ten tłum szary Wiodąc jak stare żurawie, Pokazałem się w Mi ta wic,

Gdzie wtenczas Sas Karol młody,

*• 905 Furdyng i rapierów — typy białej broni.

W- 909 palestra — adwokatura; trybunały — sądy szlacheckie drugiej i ostał* instancji.

» 911 / z totkiem (ros.) — sotnia, oddział liczący ok. 100 ludu.

*• 915 marmurki — tu; futra z czarnych Imóm

w. 923 Gdzie wtenczas Sm Karot młody — mama o księciu kurlandzkiw, tyau ■■ta W. W 1763 r. oMegah go w Mitawie Moskale.