DSC04733 (2)

138

U dziewic na piersiach, miesiące 510 Tak to dziecko zawieszone Na piersiach jej, już zielone,

Już nie dziecko u kobićty (Jak to lud powtarzał głupi),

Ale od czarów użyty su Jakiś wielki miesiąc trupi,

Ukradziony u gwoździarzy.

Dość, że za nią poszły pułki,

Za nią starowierce starzy.

Aż skry, ogniste jaskółki,

520 Na Żydowicę napadły;

I od włosów jeść począwszy,

Ciągle przerażoną jadły,

Aż upadła. — Chciałem wtedy,

Pomiędzy ludem stanąwszy,

⁵²⁵ Choć Szwed, mówić do czeredy:

Ale łedwiem się pokazał,

Krwią mię obłoconą zmazał Ów lud, który cudzoziemca Szweda kładzie obok Niemca

: ⁵³⁰ I obu równo przeklina...    ^N *

Została mi więc jedyna Obrona w dobytej szpadzie,

We wzroku i w rejteradzie Spokojnej, we lwa odwrocie..

⁵³⁵ A wtenczas żołdactwa krocie I różnej broni motłochy Napadły na ciemne lochy,

Gdzie polskiego księdza skryto,

I przed białym karmelitą

Pi^tarcz!^{włóczni> Dowewnętr}f^ych

madzeni tu polegli wojownicy    *^{12 prowadziła} MM J^{edna brama}- ^Zgr0'

bórych usługiwały im walkSe iifil| ^{0288 na ćw}“^3e,liach wojennych i ucztach, przy

w. 525 czereda (ukr.) 1 gromada, grupa.

540 We krwi i czarnych kajdanach,

Popadały na kolanach,

Sine pokazując strupy I krzycząc, że zaraza je goni...

KRECZETNIKOW

Ot ja teraz poszedł w trupy!

545 Ot Puławski, szpada w dłoni I śmierć dla Kreczetnikowa!

Powiedz tam, niech będzie zdrowa'

Moja żona, moje dziatki.

Ot nieszczęścia! ot wypadki!

⁵⁵⁰ Już ja trup, pokojnik Boży!

PUŁAWSKI odkrywa namiotu skrzydło i pokazuje się plac pełny żołnierstwa, chorych szpitalnych. Niektórzy leżą prawie nadzy na tapczanach, trupom podobni. W środku motłochu, na rusztowaniu z łóżek szpitalnych, stoi KSIĄDZ MAREK z krzyżem, w ■ podartym i pokrwawionym habicie.

K. PUŁAWSKI

wstrzymując Kreczetnikowa

Stój! gdzie leciśz?

KRECZETNIKOW

Puść, niech ginę!

Niech się ziemia pode mną otworzy!

KS. MAREK

Dziatki moje blade, sine,

Leżące u nóg jak żyto:

⁵⁵⁵ Tam wasz jenerał z dobytą Szpadą śmierci szukający;

A ja tu, nędzarz cierpiący,

Egzaltowan w ludzi tłoce,

Pasterz... Bo Pan niebios pragnie,

560 Aby tu dwie' były moce,

w. 550 pokojnik Boży (ros.) — nieboszczyk.

w. 558 Egzaltowan w ludzi tłoce —- tu: natchniony wśród gromady ludzi.