DSC06452 (2)

164 R. Kotuński

IMS - KUTNA HORA

Fot. 5.16. Zęby rekinów stanowiące często jądra Fot. 5.17. Konkrecja dyskoidalna z widoczny konkrecji    pierścieniowym zgrubieniem

Tab. 5.16. Zawartości metali w typach genetycznych konkrecji pola Clarion-Clipperton

Typ morfogenetyczny konkrecji	Liczba analiz	Średnia zawartość
		%						ppm
		Mn	Fe	Ni	Cu	Co	Zn	Ce	La	Nd	Sb
H(S)	166	23,63	10,09	1,05	0,70	0,23	0,085	790	135	170	29,5
HD	132	27,39	7,41	1,23	0,97	0,20	jj^H	-		-	-
D(o	897	30,50	5,46	1,27	1,22	0,19	0,145	192,5	76	91	35

Uwaga: zawartość pierwiastków ziem rzadkich - średnia z 2 próbek.

Źródło: Kotliński na podstawie danych Haibach i in„ 1988; Kotliński. 1993.

Fot. 5.18. Warstewki przyrostu minerałów manganu (czarne) i żelaza (czerwono-brunatne) (Nil, pow. 200x)

Mineralogia

Konkrecje stanowią naturalne poliminerali skupienia złożone ze skrytokrystalicznych i amoi ficznych faz mineralnych. Składniki krystaliczne reprezentowane są przez tlenki manganu, zaś amorficzne przez uwodnione tlenki żelaza (tab. 5.17). Występują także składniki płonne, które reprezentowane są przez amorficzne substancje organiczne oraz inne minerały autigenicz-ne i allochtoniczne. Pierwsze identyfikacje minerałów w konkrecjach przeprowadzili Buser, Grut-ter [Skornikowa, 1989), określając tr/.y fazy, które nazwali; 10 A manganitem, 7 A manganitem i 8Mn0₂ analogicznie do syntetycznych tlenków manganu. Później stosowano w badaniach metodę porównawczą, identyfikując otrzymane dyfrakto-gramy z dyfraktogramami znanych minerałów manganu (todorokit, birnessyt i Mn0₂) (Cronan,