DSCN0264

tać. Zapiszcie na kartkach także swoje imię i nazwisko...

Macie na to 5 minut...

Kto chciałby na ochotnika przeczytać na głos swoją kartkę?... Teraz dajcie mi, proszę, wszystkie kartki; oddam je wam na następnej lekcji... fV tym przypadku nie należy dokonywać natychmiastowej oceny. Nie powinno się także komentować opinii ochotników.

DOŚWIADCZENIA

Technika ta jest szczególnie ważna po wypróbowaniu jakiejś zabawy interakcyjnej. Swobodny tok wypowiedzi nie może być przerywany ani przez prowadzącego, ani przez dzieci. W ten sposób powstaje feedback, który robi duże wrażenie. Wcześniej należy dzieciom wytłumaczyć, że nie ma odpowiedzi poprawnych lub błędnych. Należy je zachęcać, żeby pisały jak najkonkretniej i w pierwszej osobie.

Wariant 1: Dzieci wykorzystują tylko zdania z tablicy i odpowiadają ustnie.

Wariant 2: Dzieci zbierają się czwórkami i dyskutują przez dziesięć minut o swoich kartkach.

Wariant 3: Dzieci przenoszą swoje odpowiedzi do dzienniczka grupy. Dla wszystkich grup dziecięcych pracujących w sposób ciągły (szkoła, przygotowywanie do I Komunii św., domy młodzieżowe itd.) prowadzenie indywidualnych dzienniczków stanowi ważne wzmocnienie procesu nauczania. W ten sposób dziecko o wiele bardziej uświadamia sobie, że nie jest związane ze sztywnym wzorcem zachowania, lecz że może sobie wypracować coraz więcej alternatywnych zachowań i że może się rozwijać.

CZEGO SIĘ NAUCZYŁEM II

(z pedagogiki postaci — Gestaltpadagogik)

CELE

Eksperyment pomaga dzieciom w bardziej świadomym uczeniu się i w rejestrowaniu rozwoju własnych uczuć na lekcji.

UCZESTNICY

Od 10 lat. Wielkość grupy dowolna.

CZAS TRWANIA

Ł, \ Około 10 minut.

POMOCE

Dla każdego dziecka kartka i ołówek.

PRZEBIEG GRY

Chciałbym, żebyście napisali przed i po następnej zabawie, co odczuwacie.

|-' Namalujcie na swoich kartkach koło. Podzielcie to koło w połowie linią po

ziomą...

W górnej połowie napiszcie teraz dwa słowa, które wyrażają, co w tej chwili odczuwacie... (2 min.)

Teraz wybierzcie jedno z tych dwóch słów i zapiszcie w dwóch zdaniach to, co wam przychodzi na myśl. Zanotujcie obydwa zdania na odwrocie kartki. Czy zrozumieliście, o co chodzi?...

Jeżeli zapisaliście słowo „smutny”, to możecie dodać: „Jestem smutny, bo Tadek mnie rozzłościł. Chciałbym się z nim pogodzić”.

Weźcie znowu kartki do ręki. Zapiszcie w dolnej połowie koła dwa słowa, które wyrażą to, co teraz — po naszej zabawie — odczuwacie... (2 min.) Teraz znów wybierzcie jedno z dwóch słów i napiszcie związane z nim dwa zdania na odwrotnej stronie kartki... (2 min.)

Chciałbym uzyskać dokładny obraz tego, co jest dla was ważne. Dlatego zabiorę później kartki do domu, żeby je spokojnie przeczytać. Zapiszcie na karteczkach swoje imię i nazwisko...

Kto zgłosi się na ochotnika i przeczyta swoją kartkę na głos?... Teraz dajcie mi, proszę, swoje kartki. Oddam je wam na następnej lekcji...

37