DSCN1643 (2)

Ćwiczenie 8

Indeks selekcyjny (II): ocena wartości hodowlanej jednej cechy na podstawie pomiaru cech skorelowanych z ocenianą

Źródłami informacji o wartości hodowlanej mogą być obserwacje cech skorelowanych z cechą ocenianą. Najczęściej konstruuje się indeksy, w których pomiar cechy ocenianej uzupełniony jest o pomiary cech skorelowanych. Takie podejście może spo-j wodować wzrost dokładności oceny¹ wartości hodowlanej.

Jeżeli indeks obejmuje pomiary cech skorelowanych z ocenianą, wtedy występujące po prawej stronie układu równań (7.3) współczynniki korelacji r_G1, r<2 itd. ocenianej wartości hodowlanej i źródła informacji określa się uwzględniając nie współczynnik pokrewieństwa (jak to było w sytuacji, gdy źródłami informacji były wydajności krewnych; por. ćw. 7), ale współczynnik korelacji genetycznej cech, r_Go_ . Ponieważ analizn-

jemy kilka cech o różnych wartościach hodowlanych i tylko jedna z nich jest cechą ocenianą, by uniknąć pomyłek oznaczmy teraz współczynnik korelacji wartości hodowlanej cechy ocenianej (Go) i i-tego źródła informacji (P,j jako r_GoPj. Na ćwiczeniach rozpatrywana będzie najprostsza sytuacja: gdy źródłami informacji są pojedyncze wydajności cech skorelowanych z ocenianą u tego samego osobnika. Taką sytuację ilustruje poniższy diagram:

1

Wykazano na przykład, że istotnie rośnie dokładność oceny, jeśli odziedziczali¹.'²

2

cechy ocenianej jest niska, natomiast odziedziczalność cechy dołączonej - wysok# wysokie też powinno być genetyczne i środowiskowe skorelowanie obu cech, a ^ relacje te powinny mieć przeciwne znaki.