DSCN7803

UMO •

ann

Pęczek fenta

rjBNDÓt Woltt*< Parkinsona ł White a

I    /es(H>tu WPW obejmuje:

i Skrócony odstęp PQ (<0.12 s) przy prawidłowym kształcie zalamka P i Szerokie zespoły QRS (s 0,11 $) i. Wv>(ełxiH^ranic fali dclla

4.    Umiany odcinka ST i załamka T

5.    Zwózek / napadowymi częstoskurczami

U pacjcnid z zespołem WPW występuje droga dodatkowa, która omija łącze AV, zwana pęczkiem Kenta (Rycina 10-8). Wyobraź sobie pobudzenie wędrujące przez przedsionki. Dociera ono do pęczka Kenta i łącza AV prawie jednocześnie. Bodziec zaczyna wędrować przez łącze AV i napotyka fizjologiczny blok przewodzenia. Z kolei pobudzenie wędrujące pęczkiem Kenta nie napotyka bloku i zaczyna szerzyć się w roboczym mięśniu komory. Ten sposób rozprzestrzeniania się pobudzenia jest powolny i prowadzi do powstawania szerokich zespołów QRS w zapisie EKG. Sytuacja ta jest równoważna wystąpieniu przedwczesnego pobudzenia komorowego (z szerokim, dziwacznym zespołem QRS) w końcowym punkcie pęczka Kerna. Pamiętasz bodziec wędrujący przez łącze AV? Przemieszcza się on dakj fizjologicznym szlakiem przewodzenia i depolaryzuje roboczy mięsień

Rycina 10-8: Pęczek Kenta.

Bodziec wędrujący przez pęczek Kenta

Prawidłowa tale depolaryzacji

komory, który nie został jeszcze zdepobry/owmy przez i* tulinili z pęczka Kenia. Ponieważ pobudzenie z łącza AV jm przew .■*!/. r r /r-n    :

szybciej, niż następuje przewodzenie pobudzenia / pęczka Kenta przez roboczy mięsień komór, obie fale spotyłup się i wygaszały / ppwdi refrakcji obu obszarów mięśnia sercowego. Bodziec / pęczka Kerna rufclad* się na prawidłowy bodziec i tworzy pobudzenie zsumowane z lalą deka. przedstawione na Rycinie 10-9. Fala delta to początkowe pouerzenśe zespołu QRS, które odpowiada niewielkiej części mftnrTrgn nrrrlnń hrann pobudzonej przez falę depolaryzacji i pęczka Kerna.

Jeśli u pacjenta występują wszystkie fe objawy z wyjątkiem częstoskurczów, stan taki określa się mianem cech prcekscyiacp w EKG.

Co więcej, u 12% pacjentów obserwuje się prawidłowy odstęp PQ. Możesz zapytać, po co tyle zamieszania i dlaczego na omówienie zespolą WPW poświęciliśmy aż całą stronę? Cóż, jak już wspomniano, zespól WPW wuue się z częstoskurczami. Częstoskurcze te mogą mieć szerokie zespoły QfltS (> 0,12 s), są miarowe lub niemiarowe i mogą być bardzo, alt to bardzo szybkie. Odróżnienie częstoskurczu nadkomorowego od komorowego bywa trudne, a czasem jest niemożliwe. Leczenie tych częstoskurczów wykracza poza zakres książki, ale gorąco polecamy, abyś poświęcił czas na dokładce zrozumienie strategii terapeutycznych i ich znaczenia. N'a M/ic po pf<rtiu pamiętaj, że powinieneś traktować każdy częstoskurcz z szerokimi /.espetass: QRS w taki sposób, jakby był to częstoskurcz komorowy, chyba że udowodnione zostanie jego odmienne pochodzenie.