Foto2738

Marian Cieśłarczyk

Kultura bezpieczeństwa w syruaqach kryzysowjch

:mg J 'fctti®ŚLdr.^vvii£: nkrzhędn > pokttfyri, llłI; potrzebny .a nuwa layrpcM|Vłl sytuacjach- To dzięki ^ro-W |Wii hm _r:izv. 'ojo v 'v“i fjoftonrydcww mtmuihe-

:-tf3sai.- cif gaiixizar>‘f rje; rj^: g wnuit wgiartmB, cxiiz. uubtśom*«B telacęin

|Mlnic^' kfaacj sofait -uiib?:- y, ■gwmtfgiiwii łausMr wymi. Dt&>rac te — *** sUa wgpjfcszę" :p •: *zk iro iięb iaiłuiry feeajjitfc-£ »■» ■»—’«

Ziinnif Jć Smomp&i³* dOasoc^mie zmacacsant {pqmaia Hanzo* daIHfao <j*Jk%2ŚC' od priomiomiesgci. CSdfc tdbitś riió-wfisjjj qp ii.fe?-zysie gsaspcadbaicamL puttawaMBoa, etoatojgiaraęnB o fikanym, comz caęsL :nr aumwr out aBjcśS ny m jje kwoAc dggjk. dbrams-neu Knz^¹* poteKZEgpnjr jje»s ctoEezctepśc^ pdtocotaiDfflBuflnogi, Zkizsmdbftte’ slłsł. c-J&foy eiŁggfe- peztromyi. % «M&por od OfWy—Młfj»eŁMŁ.jyj> 151.3. ifcżEŚŁŁ W trTjljnffji ti~ft» pOJłtkępU BU mary

yę<y—jwiyrmi *jgo mpaSenss w ŁafegyjgŁacfa fciyzjsut K> nujhiur dzaef chanlaery«ycaij^r ry»s .‘fwia^otmro.^o społecznej fajno. M i początku XXI wieku.

Btólcks^fi la może* •rfanowic inspiracjię do nózraydh: patms-śk.**V akr >ak?r związanych z mmt odczuć t podejjguwianydi dzubń praktycznych. W żadnym przypadku na? powto om. jednak aatabfcsć wysiłków w derze koncepojufnej e crgmizicyy ncj, .służących — rri.in, - lepszemu poznaniu zjawiska kryzysów. Bez (ego trudno by łoby dzisiaj, z nimi sobie radzić.

Wiedza na temat kryzysów może sprzyjać podejmowaniu aktywności » skutecznym działaniom różnych podmiotów w trzech [xxtstawowych sferach rzeczywistości; w sferze świa-domośc i. w sferze organizacyjnej' oraz. w sferze stricte materiał ncj. Ch.irakteryzujijca poszczególne podmioty i relacje między nimi względna harmonia potencjałów w tych trzech sferach rw-czywistości pozwala wykorzystać obiektywne zjawisko kryzy^-suw (w ich szerokim rozumieniu) jako czynnik rozwoju lunwc

'" K s/tompka. Socjologia. Analiza s/Ktleczctteluw, Kruków 2002. s. 1®*

niania hetpieoicńsiwa. Jak już wspomniano, dobrnę może team służyć odpowiedni paaom i charakter kultury bapiecMi-3MQl

Mkłnidno zauważyć, że zbyt często leszcze różnego rodzaju kryzysy sujt się zarzewiem poważnych konfifaów. tNbje się, że tao. kocioł bdkińdd może tyć tego dobrym przdładem. le aspókiesnym. Tgjnh^hm^^Tfn    rt^-awarjj inforamay

ncj nudno byłoby traktować »o frako problem regionalny, biorąc dnenibr pod uwagę coraz większy zbżnność i kruchość tkanki społecznej w sfcafi makio-: z drugiej strony zaś nie uwzglę-dnapc ofcrzymiej mocy współczesnych środków rażenia tm-szczenu». Refleksję te warto uzupełnić stwierdzeniem, że w warunkach globalizacji również organizacje przestępcze nabierają charakteru globalnego. Sytuacja ta wymaga od obywateli wyższego poziomu kultury bezpieczeństwa, co może być istotnym zabezpieczeniem przed zmaterializowaniem się w jakiejś perspektywie czasowej znanej z literatury wizji Orwella.

W dalszych rozważaniach spróbuję więc spojrzeć na kryzys jako na obiektywne zjawisko, ale także jako fenomen psychiczny i społeczny, którego charakter i głębokość w dużym stopniu zależą od: a) stanu świadomości podmiotów, które kryzysu doświadczają. b) ich zdolności organizacyjnych, ale także c) warunków obiektywny cii, materialnych. Drugi z tych czynników (h. organizacyjny), zawiera w sobie olbrzymi potencjał i nierzadko prawie nieograniczone rezerwy¹⁷, ich znaczenie uwidacznia się szczególnie wyraźnie w sytuacjach kryzysowych. Jednak kumulowanie potencjału organizacyjnego podmiotów przygotowujących się do sytuac|l kryzysowych ma miejsce głównie w okresie przygotowawczym lYudno byłoby powiedzieć, że w tym zakresie niewiele już mamy do zrobienia.

*’ l\ Dniekcr xv książce JjjDotaGiMłstwo    wyraża nawet |ier

lilii', żi? nfa nut krajów biednych, są tylko kraję żle Marsadtutne.

358