higiena (9)

Teoria neuroendokrynoloRiczna:

Zmiany w systemie nerwowym i endokrynologicznym mogą być odpowiedzialne za proces starzenia. Zmiany te mogą prowadzić do chorób ograniczających czas przeżycia (nowotwory, miażdżyca itp.).

Teoria komórkowa:

•    Niestabilność genetyczna i progresywne uszkodzenia komórek przyczyniają się do procesu starzenia.

•    Na zróżnicowanie międzyosobniczego i mlędzynarządowego postępu zmian starczych mają wpływ czynniki zewnątrzpochodne

•    warunki socjalne i rodzinne,

•    wykształcenie, zawód, praca,

•    choroby przebyte I istniejące,

•    styl życia, odżywianie,

•    narażenie na szkodliwe czynniki środowiska.

• Typowe dla zmian starczych są reakcje:

-    gromadzenia się lipofuscyny (tzw. pigment starczy) w lizosomach komórkowych,

-    formacja wiązań krzyżowych — wiązania te w tkance łącznej i strukturach komórkowych zmienia właściwości fizyczne kolagenu i błon komórkowych zmieniając ich przepuszczalność.

•    W procesie starzenia istotną rolę odgrywają wolne rodniki.

•    Ustrojowe układy obrony antyoksydacyjnej:

-    I rzędu:^^ymy^r^oJ«Y^cyine^(dysmutazą ponadtlenkowa, katalaza),

II rzędu: zmiatacze wolnych rodników — wit. A, C, E, transferyna, moczany, albumina,

-    III rzędu: enzymy regenerujące DNA i inne

Cechy psychiki starczej:

—    zacieśnienie zainteresowań stopniowo do spraw czysto osobistych,

—    skostnienie poglądów,

—    niezdolność do ich przemiany w miarę zdobywania nowych doświadczeń,

-    brak ruchliwości umysłowej i bystrości,

—    oziębłość uczuciowa,

—    łatwe rozrzewnianie się, często połączone z płaczliwością,

-    mądrość starcza z poczuciem nieomylności własnego sądu,

-    osłabienie czynności pamięciowych i intelektualnych.

Starzenie się można podzielić na:

•    fizjologiczne (nieuniknione),

•    socjalne (odchodzenie na emeryturę często prowadzi do degradacji społecznej),

•    ekonomiczne (obniżenie dochodów związane z przejściem na emeryturę).