HPIM5179

narzędzie-zębatka

RYS. 3.20. Kształty boku zęba obrabianego koła o liczbie zębów mniejszej od granicznej (r < :_x) przy różnych położeniach narzędzia-zębatki; / - bez przesunięcia, ząb podcinany. II - przy przesunięciu .r///n = Xgtn na granicy podcięcia. III - przy przesunięciu xmm na granicy zaostrzenia zęba na wierzchołku

linie

podziałowe

narzędzia

marcdćjne limę mnerż-ChOfkÓW

narzędzia

ści przesunięcia zarysu ze względu na podcięcie zęba. Krzywe B ograniczają od góry współczynniki przesunięcia zarysu ze względu na odpowiednią wymaganą minimalną grubość zęba na wierzchołku. Ostateczną gómą granicę przesunięcia zarysu stanowi warunek ,v = h*. Gdyby x > h*, zarysem zęba byłaby ewolwenta skrócona (rys. 3.1 la), a miarodajna linia wierzchołkowa narzędzia-zębatki znalazłaby się nad okręgiem podziałowym (rys. 3.18a).

3.2.1.10. Grubość zęba z przesunięciem zarysu mierzona na okręgu podziałowym

Teoretyczna grubość zęba bez przesunięcia zarysu mierzona na okręgu podziałowym wynosi

(3.62)

Jest ona równa szerokości AB wrębu zębatki na jej linii podziałowej (l.p.z. na rys. 3.22). Jeżeli w wyniku przesunięcia zarysu odsuniemy narzędzie od osi koła o xm, to grubość zęba zgodnie z rys. 3.22 będzie równa szerokości A'B' wrębu na linii tocznej (l.t.z.). Przyrost grubości wyniesie

(3.63)

As — 2xmiga

RYS. 3.21. Granice stosowalności przesunięcia zarysu kół zębatych o module m = 1 mm i różnych wartościach h* i o: A - bez podcięcia. A' - z nieznacznym podcięciem w granicach dopuszczalnych. B - linie grubości zębów na wierzchołku s_a (granica zaostrzenia zęba). Dla m £ I podane nad liniami B grubości zębów należy pomnożyć przez moduł

wspótczynn* przesunięcia zarysu x    współczynnik przesunięcia zarysu x

O    5    10    15    20    25    30

O    5    10    1S    20

liczba zębów z

RYS. 3.22.

Określenie zmiany grubości zęba Ar w wyniku przesunięcia zarysu; OP - oknie podziałowy, l.p.z. - linia podziałowa zębatki, l.t.z. - linia toczna zębatki