IMAG0104 (5)

_f    /.-"A-*—,

A - stała Plancka, n - |, 2, S.... Ilcsha k\\ nutowa.

J™**⁰⁰ * elektron przyciągają ••'*«* waąjemnl# siłą t \uiloml\i. której wartość

(& '-±?

Zęby jednak elektron nie spadł na Jadro siła la musi b\ć równoważona siłą odśrodkową

Fm

Porównując te dwie zależności otrzymamy:

mv

r

Energia całkowita elektronu jest równa sumie energii kinetycznej i potencjalnej:

4a**r

przy czym energia potencjalna Jest ujemna, co jest charakterystyczne dla stanów związanych. Moment pędu elektronu

L • mir ■ nft.

Łącząc ostatnie trzy równania otrzymamy wyrażenie na energię całkowitą elektronu:

ma

* —

13.6 cV

(4^72*V

n-główna liczba kwantowa. Widać, że elektron w atomie wodoru nie może przyjmować dowolnych wartości energii. Dla n - 1 (stan podstawowy) energia elektronu E\ = - 13.6 eV. Czas tycii atomu w sumie podstawowym jest nieskończenie długi. Gdy do atomu dostarczymy energię, tforo znajdzie się w sumie o wyższej energii - w stanie wzbudzonym. Zaabsorbowana może zostań tylko taka porcja energii, która pozwoli przejść elektronowi na kolejny dozwolony poziom energetyczny, np.

_ą._13^V-3.4cV.    ,.₅,eV.    = -D.85eV.

_{£j =} _13|^_b-0.54cV. Ą.-1Mj°X—0.38cV. ...

Cza życia atomu w stanie wzbudzonym jest rzędu 10*⁸ - I0‘⁹ s. Elektron przechodząc do stanu Nawowego emituje energię w postaci promieniowania elektromagnetycznego, przy czym <**91 kwantu promieniowania jest różnicą energii elektronu w stanach min,m>n

BmhVmE_m-E_m.

J^ótelektronu do stanu podstawowego może zachodzić bezpośrednio lub poprzez pośrednie fali emitowanego promieniowania zależy tylko od tego, z której orbity i

221

*x