IMAG0164 (5)

Projekt „Senior-seniorowi" jako forma aktywizacji osób starszych...

na rzecz ich rówieśników jest propozycją rozwinięcia - mało w Polsce popularnych 1 zastępczych form aktywności społecznej, zachęcenia seniorów, aby wychodząc poza domowo-rodzinny model stylu życia osoby w wieku poprodukcyjnym wykorzystali swoją wrażliwość, przezwyciężając bariery uczestnictwa w bardziej regularnych, zorganizowanych i częstszych formach życia środowiska lokalnego¹.

Założenia projektu

Projekt ma na celu niesienie pomocy ludziom w starszym wieku: niesamodzielnym, niezaradnym i wykluczonym przez ich rówieśników 1 studentów i słuchaczy Uniwersytetu Trzeciego Wieku (UTW). Efektem podejmowanych działań ma się stać aktywizacja beneficjentów, poprawa jakości usług opiekuńczych, pielęgnacyjnych, medycznych i socjalnych. Projekt stwarza możliwość realizacji zajęć praktycznych dla słuchaczy i studentów Szkoły Policealnej Socius w Chorzowie, jak również włączenia się w podjęte inicjatywy młodzieży, co sprzyja integracji wielopokoleniowej. Działania obejmują edukację, profilaktykę, promocję zachowań prozdrowotnych, asystencję socjalną i medyczną oraz poradnictwo w zakresie prawnym, socjalnym, medycznym i psychologicznym. Niezwykle istotną rolę odgrywa już sama obecność osoby zaufanej przy kimś, kto przeżywa kryzys spowodowany naruszeniem równowagi pomiędzy tym, co jest mu potrzebne, a tym, co samodzielnie może osiągnąć. Dla seniorów niepotrafiących samodzielnie przezwyciężyć trudnych sytuacji dużą pomocą staje się doświadczenie ró-wieśnika-seniora, który został odpowiednio przeszkolony. Projektowi przyświeca myśl: być dla drugiego - to jest sens życia. Wolontariat ma zatem zachęcić osoby starsze do wyjścia poza krąg swoich problemów, do niesienia pomocy innym. Jest również ważnym czynnikiem samorealizacji, dającym dużą satysfakcję z tego, że w każdym wieku można być pożytecznym. Działalność wolontariuszy nie zastępuje pracy Ośrodków Pomocy Społecznej, lecz w znacznej mierze może ją wspierać. Realizując projekt wykorzystano rozwiązania, które sprawdziły się w ośrodkach zagranicznych. Należy do nich m.in. inicjatywa Fundacji „Samaritanus" z Anglii. W 1991 r. grupa seniorów zaangażowała się w prowadzenie małego ośrodka z kawiarnią, wyposażonego w komputer. Zgłaszały się do niego osoby starsze, które potrzebowały pomocy, ze szczególnym uwzględnieniem poradnictwa prawnego oraz reprezentowania beneficjenta, na jego prośbę, w załatwianiu różnych formalności urzędowych. Podobne działania są prowadzone w Szwajcarii

1

Por. M. Niezabitowski: Ludzie starsi w perspektywie socjologicznej. Problemy uczestnictwa społecznego. Katowice 2007, s. 9.