P1180330

P1180330



96

96

fcś


r«4iuz Ma

wyrażających się m. in. przy pomocy popielnic domkowych, niż łączyć ^eszelWe wyobrażeni antropomorficzne na naczyniach, choć — na co już wskazywano — są one niekiedy zaskakująco zbieżne mimo dzielącego je czasu oraz przestrzeni •

Nie sięgając więc do zbyt odległych czasowo od siebie przypadków wyślę powania popielnic domkowych oraz naczyń o cechach antropomor-ficznych, przede wszystkim zaś prezentujących wyobrażenia twarzy, wypadnie tutaj ograniczyć sę do tych zabytków europejskich, które —1 2 według różnych systemów chronologicznych — są datowane na schyłkowe okresy epoki brązu i wczesną epoką żelaza.

Ogólnie biorąc, dotychczasowe poglądy dotyczące pochodzenia europejskich popielnic domkowych i popielnic twarzowych, datowanych na młodszą epoką brązu i wczesną epoką żelaza, układają się w dwóch kierunkach. Jeden z nich, reprezentowany przede wszystkim w archeologii niemieckiej, za kolebką owych zjawisk uważa kulturą nordyjską, a zabytki polskie oraz środkowaniemieckie wywodzi ze Skandynawii przyjmując, że są one zupełnie niezależne od zbliżonych znalezisk włoskich2. Najczęściej zresztą przyjmowano, że pojawienie się owych popielnic na terenach poza Skandynawią było związane z przemieszczeniami ludności. Drug: generalny pogląd natomiast, bardziej międzynarodowy, wskazuje właszne na południowoeuropejskie, etruskie korzenie popielnic twarzowych występujących w północnej części Europy oraz na ogólnie włoskie źródło genezy popielnic domkowych znanych we wskazanych rejonach naoego kontynentu2 Pogląd ów głosi, że idea popielnic domkowych

i popielnic twarzowych dotarła do obszarów północnych za pośrednictwem terenów środkowo niemieckich, jego wariantem jest przypuszczę-nie, że do Skandynawii i na Pomorze Wschodnie idea ta mogła docierać nie tylko drogą lądową, lecz także morską7. Inna modyfikacja łego poglądu, odnosząca się zresztą wyłącznie do popielnic twarzowych kultury pomorskiej, sugeruje ścisłe związki genetyczne owych zabytków z etruskimi kanopami, lecz bez pośrednictwa obszarów środkowomemieckich, na których występujące popielnice twarzowe są zbliżone raczej do późniejszych typów okazów kultury pomorskiej \ Jeśli o mnie chodzi, to kilkakrotnie wypowiadałem się po stronie owego drugiego poglądu, przyjmującego południowe pochodzenie idei, która doprowadziła do wykształcenia się w kulturze pomorskiej popielnic domkowych i popielnic twarzowych, przy czym pogląd ów aprobowałem w jego najbardziej klasycznym ujęciu *.

W niniejszym referacie nie zamierzam formułować wniosków, które — chociażby tylko moim zdaniem — mogłyby być traktowane jako

ski, Atlas do pradziejów Sławien, cł 1. Łódź IMS, s. 45—46. tenże. PoimmtL. Lcł-don 1065, s- 128; J. Kostrzewski, Germanie praAiitoryezsi w Polsce. Przegląd Archeologiczny, t- 7, ł 1: 1346, s- S9; tenże. Rec.: Wolfgang ha Bema, Die po*-merHHsahen Gesichtsumen, Mcinz 1963, Archeologia Polski, t- 10: 1965. %. 373—376;

A.    Łuka. Kultura pomorska na Pomorza Wschodnim, Gdynia 1959. s. 31; L. X Luka, Uwagi nad dotychczasowym stanem t perspektywami rozwoju badań nad kulturą pomorską. Wiadomości Archeologiczne. L 23:1956. s- 300; B. Magnus,

B.    Myhre, Forhistorien. Fra jegergmppbr tH hQ)9dingsamfimn. Iw.l Norges historie, V 1. (Oslo 1976], s. 151—152: O. Montelius. Hausumen und Geswhtsur-nen, i 123—124; R. Yirchow, Ueber Gęsichzsumen. s. 73—86.

7    L J.^Łnka, Rec.: La Baume Wolfgang, GesteUnag nd Bedeutung der Ge-sichtsdarsteUung hel den hallstditlichen Gesichtsumen des nórdischen Kreises, „Kólner Jahrbuch” Bd. II, 1946, s. 102—232, tabL 32—40, ryc. IS, Rocznik Gdański, t. 17/18: 1960. s. 340—341; tenże. Uwagi o niektórych kontaktach Pomorza Wschód-niego z basenem Morza Śródziemnego we wczesnej epoce żelom. Archeologia Polski, Ł 8:1963, s. 282—283.

8    J. Kruk, Zagadnienia podziału, chronologii i genezy popielnic twarzowych z wczesnej epoki żelaza w Polsce, Archeologia Polski. L. 14:1969. s. 122—13L

* T. Malinowski. Popielnice twarzowe z wczesnej epoki żelaza w Polsce, Z otchłani wieków. R. 31: 1965. s. 253—264; tenże. Early Iron Age Face Ums in Poland, Arcbaeology, t 19: 1966. s. 126—127; tenże. Popielnice domkowe kultury pomorskiej, Z otchłani wieków. R. 33: 1967. s. 126—137; tenże. Gesichtsumen der friihen Eisenzeit in Pole* und die Frage ihres Zusammenhomges nut den Gesachta-kmen aus dem Gębiete Mitteldeutschlands, Kordhorzar Jahrbuch. t 2: 1967. s. 11—18; tenże. Obrządek pogrzebowy ludności kultury pomorskiej, s» 152—156: tenże. Wielkopolska w dobie Praslowiaa, Poznań 1973, s. 131—132; tenże. Studiem Ober den Bestattungsbrauch der BecóŁkerung der Pommerschen Kultur, Ar-beits- und Forschungsberichte zur sacbsischen Bodendenkmalpflege. L 28/21: 1878.

s. 208.

1

« T. Malinowski, Obrządek pogrzebowy ludnci kultury pomorskiej, s. 119.

2

C. Engel, Herkunfi umd Azisbreitung.„t s. 96106; W. La Baume, Gcsicht-tumen wtd HonriM, s_ 4. U i 18; tenże. Die pommereUischen Gesichtsumen, Mamz 1963. a 5—6; tenże. Hausurnenfundc ans PommereUen und die Bedeutung der Hausurmea (Speieherumeu) im Kult des Nordischen Kreises, [w:] Studien zur Gcschichze des Preusseulamdes, Marburg 1963, s. 16—19; tenże, Bronzezeit und Jruhe Eisenerit m Pommeru und PommereUen, Zeitschrilt fur Ostforschung. R. 13: 1964. s. 754—757; E. Petersen. Die fruhgermamsche Kultur in Ostdeutschland und Palem, Berlin 1906. a 6; B. v. Richthofen. Oberechleeische Urgeschichts-jiririaąi und nordseche Altcrtusmkunde, Oppeln 1929. s. 48—50; E. Wahle, Die KmDurem und YoJcer der altesten Eisenzett im Flussgebiet der Saale, Jahresschritt fSr dje Vorgeschicble der tachwiffa-thartn^ithfr Lander. t- 10: 1911, s. 103—109.

9 J. Antoniewicz. Wyobrażenia plastyczne na urnach twarzowych kultury pomorskiej, Z otchłani wieków. R. 14. z. 9—12: 1945. s. 23 i 28; tenże. Geneza i chronologia pomorskich urn domkowych, Przegląd Archeologiczny, t. 7, z. 1: 1946. i 93—06; W. Antoniewicz. Zagadnienie ekspansji kultury pomorskiej w okresach Hallstatt Cl} i La Tene l (Ha C/D i LT 1), Sprawozdania z prac naukowych Wydziału Nauk Społecznych (Polskiej Akademii Nauki R- 5, z. 3: 1962. s. 1112J. BrOndsted. MordśeAe Ycrrzeit, t 2. Neumlśnster 1962, s. 249; K. Jażdżew-


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
przyznana miastom włoskim autonomia wyrażała się m in. w możności stanowienia prawa. Na tej podstawi
Jan Sebastian Bach i retoryka. Analiza kantaty BWV159 Stwierdził, że Bach wyraża treść tekstu przy p
IMG80 (6) „w Tin- gn.%ma hedzie zdobv tvlko przy pomocy nwi i, rc i iyl> drtwniiiKto konia, mt L
Obraz1 (96) niczym nie doznawał krzywdy”. Co się tyczy tyrana dąży on jedynie do zdobywania bogactw
10096 unr obciążeniu statycznym: ma tbrinładm wda»»!»» (q*iictnvm):1 mmmwm I = Zg k -—- naprężenie
KIA bmp KIA model auta: Pride po 6/96 10 ~r 14 12 2
mowisz masz (192) 1 96 MÓWISZ, MASZ 7.    Nie ma problemu! Zastąp problem wyzwaniem l
IMG57 resize 96 96 magnetostatyczne jcsi bczwirowe, ma żalem potencjał skalarny. Wirowe pole magnet
67361 skanuj0024 (96) i3.H0 UljQ.....! t j (MĄ:i*ĄCfo<teJu (Wwmu otiuxpiri«i<o •• pewne iak/ew
KSE9262 II L96 178 dobrze lepiej ma i jesl dobra nadzieja iż w rychle kii pierwszemu zdrowiu przyjd
img096 96 7.8. Rozwiązywanie problemu komiwojażera oznacza długość wybranej drogi; przy obliczaniu w
img096 96 7.8. Rozwiązywanie problemu komiwojażera oznacza długość wybranej drogi; przy obliczaniu w

więcej podobnych podstron