Boże litościwy, zmiłuj się nade mną.
sł.: ks. S. Ziemiański
j
2 j
j j
j j
j
& 4 S
j
S

S
S
S
S
S

S
S
S

S
S
S
S

S
S

Ł S

S

S

Bo - że li - to - ści - wy, zmi - łuj się na - de - mną.
Ł Ł
? 2 S

S
S
S

S
Ł S

4 S

S

S

S

j j j j
c j j j j
& j j j j
S
S
S
S
Ł
S
. S
S
S
S
S

S
S
S
S
S

S
S
S

Ł Ł S
S
S
S
S

S
S
Ł
Ł
Ł
Bo-że li - to-ści-wy, zmi-łuj się na-de-mną O-każ mi-ło-sier-dzie, grzechmój zmaż.
1.
Ł
? ŁS
S

S
.
c S
Ł
Ł w S

S
S

S
S

Ł S

S
S

S

Ł
S

S

j j j j j j j j
j j j j
S
S
S
S
S
S
S
S

& S
S
S
S

#ŁS
S
Ł
Ł S
S
S
S
S
S
S
Ł
Ł
S

Ł Ł Ł
O-bmyj mnie zu-peł-nie z Bru-du mo-jej wi-ny, Raczo-czy-ścićz grzechu me - go.
Ł S

S

Ł Ł
Ł Ł
?
ŁS
Ł S
Ł
S
S
S
Ł
S
S
Ł
S

S
Ł
2. Widzę i uznaję złość mej nieprawości,
4. Ty, w szczerości serca masz upodobanie,
Wciąż mi przed oczyma stoi grzech.
Mądrość Twoja spływa w duszy głąb.
Przeciw Tobiem zgrzeszył, zła się dopuściłem,
Pokrop mnie hyzopem, niech się czystym stanę,
Którym Ty się brzydzisz Boże.
Ponad śnieg niech wybieleję.
3. Przeto się okażesz prawy w swych wyrokach,
5. Więc skruszony żalem dusze moją niosę,
Słuszny, sprawiedliwy jest Twój sąd.
Przyjm ją jako mój ofiarny dar.
Otom się narodził wina obciążony,
Sercem uniżonym, które skruszą żale,
Matka w grzechu mnie poczęła.
Ty, o Boże nie pogardzisz.