3307664934

12

A. CZERMIŃSKI

postawieniu indywidualnej diagnozy wypisuje najskuteczniejszą receptę dla danego studenta i poleca ją realizować w aptece wypróbowanych i sprawdzonych środków dydaktycznych". Może to wielu razić jako rozważanie o rzeczach na razie w praktyce nieosiągalnych, niemniej jednak wizja ta powinna wskazywać kierunek działania w chwili, gdy przekraczamy próg czasu realnych możliwości.

3. Zasada wykorzystania informacji i doświadczeń, które studenci zdobywają poza uczelnią

Zasada może mieć większe znaczenie dla studentów studiów zaocznych, gdyż posiadają oni możliwość uzyskiwania większego zasobu wiedzy praktycznej. Te informacje i doświadczenia wykorzystywane przez nauczyciela akademickiego w procesie kształcenia zbliżają teorię z praktyką. Przeprowadzone badania empiryczne wykazują, że poważnym źródłem nowych informacji dla studiujących są informacje wewnętrzne przedsiębiorstw i instytucji bądź zewnętrzne przekazywane przez środki masowego przekazu, w wyniku których studenci mogą zdobywać 25-50% wiadomości (oczywiście zależy to od aktywizacji studenta w poszukiwaniu informacji godnych przemyślenia. Obalałoby to tezę, że uczelnia jest jedynym źródłem zdobywania wiedzy. W prezentowanej sytuacji uczelnia jest miejscem, w którym wiedza jest poszerzana, odpowiednio porządkowana, wartościowana, utrwalana, i integrowana. Przy takim stanie rzeczy nauczyciel akademicki jest zobowiązany do uważnego śledzenia i uwzględniania w procesie dydaktyczno-wychowawczym wiedzy, jaką studenci zdobyli za pośrednictwem środków masowego oddziaływania (artykuły dyskusyjne w prasie, periodyki, radio, film, telewizja), a także na podstawie przestudiowanej literatury w trakcie pracy samokształceniowej. Ta metoda jest nader przydatna przy opracowywaniu części (instrumentarium literaturowe) w pracach dyplomowych. Należy stwierdzić, iż także zdobywanie wiedzy poza uczelnią jest wielce zróżnicowane w zależności od dyscypliny studiów. Im dyscyplina jest bardziej specjalistyczna, tym mniej informacji zdobywa student poza uczelnią. Z zasady tej można wyprowadzić wniosek, że: nauczyciel nie kształci sam, gdyż obok niego istnieje szeroki system kształcenia równoległego. Ponieważ nasi młodzi asystenci ukończyli roczny kurs pedagogiczny, przedstawiliśmy im zespól zasad metodycznych, sformułowanych na podstawie wyników badań w procesie kształcenia w szkole wyższej. Jeśli nasz pracownik naukowy zechce zastosować prezentowane metody w codziennej dydaktyce naszej szkoły, to ich twórcza realizacja zapewni dobrą organizację zajęć i wysoką aktywność.