4130652032

zależności od stopnia zagęszczenia gruntów. Wraz z wzrostem nawodnienia nosnosc tych gruntów maleje.

Mało korzystne dla budownictwa i na ogół nie nadające się do bezpośredniego posadowienia budowli są utwory holoceńskie. Reprezentowane są one przez:

-> Utwory eoliczne, tj. luźne piaski wydmowe z początku holocenu. Budują one wydmy i pola piasków przewianych zwłaszcza w obrębie równiny sandrowej. Należą do gruntów słabonośnych.

-» Utwory aluwialne i aluwialno - dyluwialne budujące dna dolin, obniżeń terenowych i zagłębień, występują w postaci luźnych piasków drobnych lub średnich z domieszką humusu i z wkładkami pyłów, miejscami jako namuły piaszczyste i pylaste (grunty organiczne) w stanie plastycznym i miękkoplastycznym. Miąższość ich jest zróżnicowana, w obrębie den dolin na ogół przekracza 4,5 m. Są to grunty słabonośne, o zróżnicowanych parametrach geotechnicznych.

-» Utwory bagienne reprezentowane przez torfy o bliżej nierozpoznanej miąższości występujące w obrębie podmokłych den dolin i obniżeń. Są to grunty nienośne, nie nadające się do bezpośredniego posadowienia budynków.

Rejon Ostrołęki charakteryzuje się słabymi glebami. Przeważają zdecydowanie słabe i bardzo słabe gleby klas V i VI, tj. żytnio - ziemniaczane i żytnio - łubinowe gleby wytworzone głównie z piasków wodno - lodowcowych, w mniejszym procencie także z piasków wydmowych. Tylko niewielkie enklawy zajmują gleby nieco lepsze - klasy IV. Skałą macierzysta są tu gliny zwałowe. Występują przeważnie w lewobrzeżnej części obszaru opracowania, na nieco większych powierzchniach tylko w rejonie Kaczyn i Pomianu. Znacznie mniejsze powierzchnie zajmują one na prawym brzegu Narwi. Grupują się one na terenach położonych na prawym, zachodnim brzegu rzeki Omulew.

W dolinach rzek oraz w zagłębieniach terenu występują gleby organiczne wytworzone z torfów niskich, lub mineralne wytworzone z piasków rzecznych, mad lub namułów, o znacznym, przynajmniej przez część sezonu wegetacyjnego, stopniu uwilgotnienia. Są to grunty zaliczane do kompleksów pastewnych lub użytki zielone.

Klimat.

Według podziału Polski na dzielnice rolniczo - klimatyczne R. Gumińskiego, Ostrołęka usytuowana jest w „dzielnicy środkowej”, która obejmuje wschodnią część Niziny Wielkopolskiej oraz zachodnią Niziny Mazowieckiej. Jest to obszar o najmniejszym opadzie rocznym w skali kraju, poniżej 550 mm. Liczba dni mroźnych wynosi od 30 do 50, dni z przymrozkami od 100-r110 w roku. Czas zalegania pokrywy śnieżnej waha się od 38-r60 dni. Silne wiatry wieją stosunkowo rzadko, mała jest również częstość występowania opadów gradowych. Okres wegetacyjny wynosi 170-r180 dni.

Liczbową charakterystykę warunków klimatycznych wg. stacji klimatycznej Ostrołęka za okres 1954-r63 podaje poniższe zestawienie:

średnia roczna temperatura    7,1°C

średnia temperatura miesiąca najcieplejszego - lipca    18,0°C

średnia temperatura miesiąca najchłodniejszego - lutego    - 4,4°C

średnia temperatura maksymalna miesiąca najcieplejszego - lipca    23,6° C

średnia temperatura minimalna miesiąca najchłodniejszego - lutego    -7,9°C

średnia suma opadu rocznego (okres 1991-1930)    527 mm

suma opadu w okresie wegetacyjnym IV-IX    343 mm

liczba dni z pokrywą śnieżną    83,7

średnia roczna wilgotność powietrza    80%

średnia prędkość wiatru    2,6 m/sek.

12