4130652250

Redukcję współrzędnych punktów reprezentujących powierzchnię zewnętrzną wykonano na podstawie parametrów powierzchni otrzymanych z aproksymacji lokalnej w dwóch środkowych strefach zróżnicowania grubości powłoki. Grubość tę określono na bazie danych projektowych.

Geometrię obiektu wyznaczono względem swobodnej hiperboloidy jednopowloko-wej. Aproksymowane parametry geometryczne powłoki zestawiono w tabeli 1.

'o M

46050,705

57935,040

303,573

27,589

27,556

66,965

27,517

27,449

66,448

l₀, !/o. *o współrzędne środka symetrii, a, 6, c - wymiary pólosi głównych,

■p - wychylenie osi głównej względem linii pionu,

Az_v - azymut wychylenia osi głównej,

Az_a - azymut pólosi a,

a - miara dopasowania modelu do aproksymowanej powierzchni.

Model dyskretny odchyłek kształtu utworzono korzystając z dwuwymiarowych funkcji sklejanych trzeciego stopnia. Dla zobrazowania różnicy pomiędzy geometrią powierzchni zewnętrznej i środkowej na rysunkach 6 i 7 przedstawiono mapy zmian geometrycznych obydwóch powierzchni. Izolinie na tych mapach poprowadzono w odstępach dwucentymetrowych. Rysunki 8 i 9 zawierają widoki 3D tych powierzchni.

Analizując powyższe obrazy geometrii powłoki można stwierdzić, że różnica pomiędzy modelami powierzchni zewnętrznej i środkowej jest bardzo duża. Utożsamianie ze sobą tych powierzchni prowadzi, w przedstawionym przykładzie, do bardzo poważnych błędów w sensie interpretacji wyników pod względem konstrukcyjnym.