4544140796

Leki stosowane przez Ratowników Medycznych

zenie leku pojawia się po ok. 30 min. Z białkami osocza wiąże się w 50%, a t_|/2 = 2-5 godz. Lek jest metabolizowany w wątrobie i wydalany przez nerki z moczem w ok. 50% w postaci niezmienionej. Najsilniejszy wpływ na pracę mięśnia sercowego obserwuje się u osób młodych, z dużym napięciem nerwu błędnego. Małe dzieci i osoby starsze słabiej reagują na działanie atropiny. Ponadto atropina działa słabo miejscowo znieczulająco, rozszerza oskrzela, ma działanie przeciwwymiotne i nasila podstawową przemianę materii. Lek poza podaniem dożylnym i domięśniowym można stosować w inhalacji, dotchawiczo, podskórnie i doszpikowo.

Wskazania.

Resuscytacja krążeniowo-oddechowa, bradykardia zatokowa, arytmia, premedyka-cja, zatrucie substancjami fosforoorganicznymi, grzybami zawierającymi muskarynę i lekami cholinomimetycznymi, w stanach spastycznych mięśniówki gładkiej jamy brzusznej oraz w celu długotrwałego rozszerzenia źrenicy i porażenia akomodacji oka.

Przeciwwskazania.

Nadwrażliwość na lek, jaskra, zaburzenia drożności dróg moczowych i przewodu pokarmowego oraz ciąża.

Uwagi.

Przeciwwskazania nie odnoszą się do przypadków zagrożenia życia.

Działania niepożądane.

Przy mniejszych dawkach leku zmniejsza się wydzielanie śliny, potu i wydzieliny oskrzelowej, może pojawić się bradykardia; stosując większe dawki pojawia się rozszerzenie źrenic, zaburzenie akomodacji oka, zahamowanie nadmiernej stymulacji nerwu błędnego i w następstwie pojawienie się tachykardii z możliwością wystąpienia migotania i trzepotania przedsionków, a także dodatkowych skurczów komorowych. Poza tym mogą pojawić się omamy, bóle i zawroty głowy, zaburzenia smaku, nerwowość, senność i zmęczenie, nudności, wymioty, wzdęcia oraz zatrzymanie moczu.

Interakcje.

Działanie atropiny wzrasta pod wpływem leków przeciwdepresyjnych z grupy trój-pierścieniowych, leków neuroleptycznych pochodnych fenotiazyny, leków przeciwhi-staminowych, benzodiazepin i inhibitorów MAO. Atropina działa antagonistycznie wobec Metoklopramidu i inhibitorów cholinoesterazy, a także wobec glikozydów na-sercowych, które osłabiają jej działanie.

Dawkowanie.

Pozajelitowo lek podaje się dożylnie, domięśniowo, podskórnie, dotchawiczo i doszpikowo. Dorośli i dzieci powyżej 12 roku życia w bradykardii zatokowej i w arytmii: 0,3-0,6 mg co 4-6 godz. do uzyskania dawki 2,0 mg. W reanimacji 0,5 mg w odstępach 5 min., aż do ustabilizowania rytmu serca. W przypadku zatrzymania akcji serca - dawka jednorazowa 3,0 mg dożylnie. Jeśli podanie tą drogą jest niemożliwe - lek można podawać dotchawiczo przez rurkę w dawce 2-3 razy wyższej niż dożylna.

Wyższa Szkoła Medyczna w Legnicy 2012 17