B/019: Psychotronika '87. Materiały na IV Ogólnopolską Konferencję PTP
Wstecz / Spis
Treści / Dalej
Stanisław Wańkowicz (Gdańsk)
BADANIA RADIESTEZYJNE ŚREDNIOWIECZNYCH OBIEKTÓW SAKRALNYCH W POLSCE
W starożytności na miejsca kultu religijnego wybierano tereny posiadające pozytywne promieniowanie geopatyczne Ziemi. Na miejscach nie zapromieniowanych, usytuowane zostały na Dalekim Wschodzie nie tylko miejsca kultu religijnego, lecz również całe osady i miasteczka, co potwierdzili w sposób radiestezyjny Anna Sparenborg i Jurgen Becker – Sparenborgowie z RFN w "czasie rocznej wyprawy przez Nepal, Tybet, Indie i Pakistan, [1]
W Polsce badania radiestezyjne związane z określeniem dobrej lokalizacji i stopnia promieniowania pozytywnego miejsc, na których zbudowane zostały w okresie średniowiecza obiekty sakralne, przeprowadzone zostały przez autora w latach 1980-1985. Badania radiestezyjne dotyczyły lokalizacji kościołów katolickich, kościołów prawosławnych i synagog żydowskich.
Celem badań teleradiestezyjnych i radiestezyjnych było rozpoznanie terenu i określenie stopnia natężenia pozytywnego promieniowania wypadkowego Ziemi występującego wewnątrz średniowiecznych obiektów sakralnych oraz na zewnątrz tych obiektów z podaniem odległości, pozytywnego promieniowania od obiektów sakralnych. Wewnątrz każde] świątyni wykonane zostały pomiary promieniowania kształtu z określeniem koloru radiestezyjnego na składowej magnetycznej pola.
Metoda badań i pomiarów
Badania radiestezyjne średniowiecznych obiektów sakralnych wykonane zostały metodą biofizyczną. Detektorem promieniowane] energii był organizm radiestety. Wskaźnikami pomiarowymi były różdżka i wahadełko. Pomiary stref pola geopatycznego wykonane zostały różdżkami kątowymi. Stopień promieniowania pozytywnego oraz negatywnego, w biofizycznej skali dziesięciostopniowe], występującego na badanym terenie, wykonany został wahadełkiem. Pomiary stref pola geobiologicznego wykonane zostały sondą w kształcie koła. Pomiary promieniowania kształtu w radiestezyjnym kolorze na składowej magnetycznej pola wykonane zostały wahadełkiem uniwersalnym oraz wahadełkiem ze stożkiem urojonym.
Program badań
Program badań radiestezyjnych średniowiecznych obiektów sakralnych obejmował:
1. Pomiar pozytywnego promieniowania wypadkowego, w skrócie PPW, występującego wewnątrz świątyni.
2. Pomiar pozytywnego promieniowania wypadkowego występującego na terenie wokół świątyni. Pomiar wykonany został w układzie współrzędnych prostokątnych x, y. Oś x usytuowana była zawsze zgodnie ze wskazaniem kompasu magnetycznego na północ według południka magnetycznego Ziemi. Sprawdzano, czy ściana krótsza świątyni była usytuowana zgodnie z południkiem magnetycznym Ziemi, przebiegającym od. bieguna magnetycznego północnego do bieguna magnetycznego południowego. W pomiarach radiestezyjnych ujętych w punkcie l i 2 przyjęto, że punkt przecięcia osi x, y znajdował się w centrum świątyni.
3. Pomiar stopnia pozytywnego promieniowania wypadkowego wewnątrz świątyni oraz na terenie na zewnątrz świątyni z określeniem odległości, na której występuje pozytywne promieniowanie. Stopień pozytywnego promieniowania określony był według dziesięciostopniowej skali biotronicznej od zera do plus dziesięciu stopni.
4. Pomiar promieniowania kształtu geometrycznego występującego wewnątrz świątyni z jednoczesnym określeniem koloru radiestezyjnego z uwzględnieniem orientacji świątyni w kierunku magnetycznego południka Ziemi.
5. Pomiar wymiarów geometrycznych fundamentów ścian świątyni z jednoczesnym obliczeniem stosunku boku krótszego do boku dłuższego dla określenia, czy występuje złoty podział odcinka.
6. Określenie usytuowania krótszego fundamentu, ściany krótszej świątyni równoległej do południka magnetycznego Ziemi, według kompasu magnetycznego w kierunku północ-południe.
7. Określenie dokładności usytuowania krótszego boku świątyni według południka magnetycznego Ziemi w celu sprawdzenia, że dokładność usytuowania nie przekracza dwóch stopni.
Wnioski
Na podstawie badań radiestezyjnych świątyń zbudowanych w okresie średniowiecza stwierdzono co następuje:
1. Kościoły katolickie, kościoły prawosławne i synagogi żydowskie zostały zbudowane na terenach posiadających pozytywne promieniowanie wypadkowe Ziemi. Natężenie pola promieniowania pozytywnego w każdej świątyni jest różne i waha się w granicach od plus 3 do plus 9 stopni, w dziesięciostopniowej skali biotronicznej.
2. Najwyższy w Polsce stopień pozytywnego promieniowania wypadkowego występuje w kaplicy Najświętszej Marii Panny na Jasnej Górze w Częstochowie Ł wynosi plus 9 stopni. Promień pozytywnego promieniowania na terenie wokół kaplicy wynosi powyżej 2000 metrów i obejmuje całe wzgórze Jasnej Góry.
3. W katedrze na Wawelu w Krakowie poziom pozytywnego promieniowania wypadkowego wynosi plus 8 stopni. Promień pozytywnego promieniowania na terenie wokół katedry wawelskiej wynosi powyżej 540 metrów i obejmuje całe wzgórze wawelskie.
4. W każdym średniowiecznym obiekcie sakralnym występuje radiestezyjne promieniowanie kształtu na kolorze fioletowym. Kolor fioletowy w chromoterapii działa uspokajająco na system nerwowy człowieka.
5. W średniowiecznych obiektach sakralnych, które usytuowane zostały na specjalnie wybranych terenach, nie stwierdzono szkodliwego promieniowania pochodzącego z warstw wodonośnych lub ich skrzyżowań. W budynkach sakralnych nie występuje biologicznie szkodliwe- wypadkowe, promieniowanie patogenne. .
6. Średniowieczne kościoły zbudowane zostały na podstawie złotego podziału odcinka. Stosunek długości boku krótszego – a świątyni, do boku dłuższego – b, wynosi a/b = 0, 616 lub b/a = 1,6. Fundament boku krótszego świątyni zawsze był ustawiony równolegle do linii pola magnetycznego Ziemi przebiegającego od bieguna magnetycznego północnego do bieguna magnetycznego południowego Ziemi. Bok krótszy był ustawiony w stosunku do bieguna północnego Ziemi z dokładnością nie przekraczającą 2 stopnie. Ołtarz w świątyni zawsze był ustawiony w kierunku wschodnim.
7. Starsi ludzie zawsze twierdzili, że w średniowiecznych kościołach czuli poprawą samopoczucia, ustąpienie stanu zdenerwowania i zmęczenia. Wierni wyraźnie odczuwają przypływ sił fizycznych i psychicznych, łatwość koncentracji i jasność myśli oraz skupienie umożliwiające medytację.
8. Średniowieczne kościoły usytuowane zostały tylko na miejscach pozytywnego promieniowania wypadkowego Ziemi. Natomiast wiele budowli sakralnych zbudowanych w XIX i XX wieku nie spełnia tych warunków.
Literatura
l. Wańkowicz S., Budowniczowie kościołów w Polsce, domów holenderskich na Żuławach oraz domów na Kaszubach, zbudowanych w średniowieczu, stosowali radiestezyjną ochronę środowiska. I Toruńska Krajowa Konferencja Radiestezyjną. Toruń 1983 r.
2. Kamiński E., Strefy pozytywnego promieniowania wypadkowego elementem biokllmatycznym środowiska przyrodniczego i ich rola w kształtowaniu zdrowego środowiska człowieka. IV Naukowo-Techniczna Krajowa Konferencja Różdżkarstwa. Poznań 1984 r.
3. Matela L., Feng-shui, chińska metoda geomancji. III Ogólnopolskie Sympozjum Towarzystwa Psychotronicznego. Warszawa 1985 r.
4. Jankowski S. Ks. SDB. Przewodnik po Ziemi Świętej. Rzym, 1983 r.
S. Sparenborg A. i Becker-Sparenborg J., Radiestezyjne badania miejsc kultu na Dalekim Wschodzie. III Toruńska Krajowa Konferencja Radiestezyjną. Toruń 1985 r.
6. Charytonow E., Zarys Historii Architektury. Warszawa, 1963 r.
7. Miłobędzki A., Zarys Dziejów Architektury w Polsce, Warszawa, 1978 r.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
036 3232 Wyznaczanie modułu piezoelektrycznego d metodą statycznąDP Miscallenous wnt5 x86 3232 (108)faraon 3232 Surfakanty w woda980719 3232 Kanal Digital Eingangskarte fuer RS232więcej podobnych podstron