Kartka papieru rozciêta na pó³ stajê siê dwiema. Po³owy s¹ identyczne, pochodz¹ z tej samej du¿ej kartki, s¹ z tego samego materia³u, ale s¹ inne. Tym jest w³aœnie wszechœwiat, ci¹gle dziel¹c¹ siê kartk¹ papieru. Podrzyj t¹ kartkê, a wp³yniesz na wszechœwiat. Rozdzielisz coœ, co zosta³o ju¿ wiele razy podzielone, stworzysz cos innego, ale nie nowego. Nie mo¿na czegoœ stworzyæ z niczego. Czym by³a ta kartka. By³a nasionem, by³a wod¹, œwiat³em, drzewem, miazg¹, by³a czêœci¹ innej kartki. Czym bêdzie? Tym, czym by³a na pocz¹tku. Bêdzie materi¹, ale w innej postaci. Tacy bêdziemy po œmierci. Bêdziemy materi¹, która by³a p³odem, dzieckiem, doros³ym i starcem. Kim bêdziemy? P³odem, drzewem, kartk¹? Bez wzglêdu na to bêdziemy materi¹, która bêdzie mia³a œwiadomoœæ. Œwiadomoœæ jest czêœci¹ materii, mo¿emy wiedzieæ wszystko. Nie istnieje "Ja". "Ja" jest tylko czêœci¹, która siê podzieli³a, która siê z³¹czy. "Ja" jestem"Tob¹", "Ty" jesteœ "Mn¹". Jesteœ t¹ kartk¹. Nie istnieje wolnoœæ, wszystko ogranicza siê do materii, mo¿esz byæ wszystkim, ale MUSISZ byœ materi¹, musisz byæ czêœci¹ czegoœ innego. Nie istniej¹ pragnienia, emocje, sprawiedliwoœæ, uczucia- to s¹ tylko z³udzenia wywo³ane dzia³aniem innej materii, innej czêœci "Mnie", "Ciebie".