plik


ÿþZaburzenia psychiczne wieku dziecicego Problemy psychiczne dzieci wystpuj w kontek[cie rozwoju psychologicznego i dorastania; Tempo normalnego rozwoju psychologicznego mo|e mie ró|ny przebieg; Niekiedy trudno jest odró|ni rzeczywisty, wymagajcy uwagi problem psychologiczny od takiego, który jest jedynie odbiciem jakiego[ opóznionego rozwoju. (np. wikszo[ dzieci potrafi kontrolowa czynno[ci fizjologiczne przed ukoDczeniem 3 r.|., pozostali to rozwojowi  spóznialscy , albo utrzymujce si moczenie nocne mo|e by nastpstwem braku bezpieczeDstwa emocjonalnego) Odró|nienie problemów, bdcych nastpstwem ró|nych rytmów rozwoju psychologicznego dziecka od tych, które sugeruj istnienie gBbokich problemów emocjonalnych stanowi podstawowe zagadnienie w pedopsychiatrii, a które nie wystpuje w psychiatrii dorosBych. Dziecko czsto nie potrafi powiedzie nam o swoim problemie, a prze|ywany przez nie stres mo|e przejawia si po[rednio poprzez np. nieadaptacyjne zachowanie. Od rodziców i nauczycieli zale|y, czy poprawnie zidentyfikuj zachowania dzieci, które s przejawami powa|nych problemów. Niekiedy doro[li bBdnie oceniaj zachowanie dziecka, nazywajc je  problemami psychologicznymi , podczas gdy jest to co[ przemijajcego. Zaburzenia psychiczne wieku dziecicego c.d. Mo|e si te| zdarzy, |e doro[li bagatelizuj problematyczne zachowania dziecka, sdzc, |e dziecko z nich wyro[nie, a interwencja jest nieodzowna. Badania epidemiologiczne ogólnej populacji dzieci wykazaBy, |e tylko 29% dzieci kwalifikuje si do postawienia jakiej[ diagnozy psychiatrycznej. Poniewa| dzieci s tak b. uzale|nione od tego jak doro[li interpretuj ich problemy, to by mo|e dlatego czsto mniej wiemy o dzieciach i ich problemach ni| o dorosBych.Rozwój psychiczny dziecka jest wynikiem oddziaBywania: procesów dojrzewania o.u.n. ukBadu nerwowo  mi[niowego ukBadu endokrynnego czynników [rodowiskowych Klasyfikacja psychicznych zaburzeD dziecicych[Podstawowe grupy zaburzeD wieku dziecicego] Zaburzenia zw. z zachowaniami destrukcyjnymi Zaburzenia zachowania  to powtarzajce si zachowania, które z tymi zaburzeniami naruszaj prawa innych i podstawowe normy spoBeczne. Dzieci z tymi zaburzeniami mog wchodzi w konflikt z prawem. Nawykowo kBami i oszukuj. W ok. dojrzewania mog dokonywa rozbojów, gwaBtów, a nawet zabójstw. Je|eli dziecka stale przejawia takie zachowania, mo|na postawi diagnoz zaburzeD zachowania. Problemy z zachowaniem i agresywno[ s niezwykle staBymi cechami w dzieciDstwie i w ok. dojrzewania, szczególnie w[ród chBopców. Wiele z tych dzieci zostaje w wieku dojrzewania mBodocianymi przestpcami. Dzieci zachowujce si agresywnie czsto pochodz z rodzin patologicznych. Problemy staj si jeszcze wiksze kiedy w rodzinie wystpuje niski status materialny generujcy bied. Wydaje si te|, |e nie bez znaczenia s czynniki genetyczne w ksztaBtowaniu si z.z.Z.z. s oporne na leczenie, efekty terapeutyczne niewielkie. Zaburzenia zw. z zachowaniami destrukcyjnymi c.d. ZespóB nadpobudliwo[ci ruchowej z deficytem uwagi [ADHD] ADHD to powa|ne zaburzenie, a nie efekt zBego wychowania, na które cierpi w Polsce ok. 80 tys. dzieci, czyli 1/100 uczniów szkóB podstawowych. Dotychczas nie radziB sobie z tym ani system, ani medycyna. Od kilku lat jest dostpny nowy lek o nazwie strattera. Do niedawna uwa|ano, |e ADHD powstaje w wyniku mikrouszkodzeD mózgu doznanych w ok. okoBoporodowym. Jednak najnowsze badania dowodz, |e przyczyny tego s bardziej zBo|one. Wg najnowszych badaD choroba zwizana jest z zaburzeniami funkcjonowania mózgu i dotyczy 3  7 % dzieci. Zaburzenia równowagi pomidzy st|niem wydzielania: noradrenaliny, dopaminy i w mniejszym stopniu serotoniny  prowadzi do zaburzeD emocjonalnych i problemów z koncentracj uwagi. Ponadto nadpobudliwo[ mo|e by zapisana w DNA, uszkodzone s geny. Mog znajdowa si na mskim chromosomie Y, bo na ADHD 6 x cz[ciej choruj chBopcy ni| dziewczynki. Badania PET wykazaBy mniejszy przepByw krwi w przednich pBatach czoBowych. Dowiedziono te|, |e u dzieci z ADHD (zwBaszcza u chBopców) zaburzone jest wydzielanie testosteronu. Niedo[wiadczeni lekarze i psycholodzy czsto myl ADHD z problemami wychowawczymi. Dzieci z ADHD wyraznie ró|ni si od zdrowych rówie[ników: szybciej wykonuj zadania, szybciej mczy ich nuda, wic dla  zabicia czasu zaczynaj rozrabia. Kryteria diagnostyczne ADHD Rozpoznanie ADHD mo|na postawi u dziecka, gdy stwierdzimy co najmniej 6 spo[ród objawów roztargnienia i co najmniej 6 objawów nadaktywno[ci i impulsywno[ci. Objawy te musz by czste i wystpowa u danego dziecka przynajmniej przez 6 miesicy w nasileniu powodujcym nieprzystosowanie, a jego zachowanie jest niezgodne z poziomem rozwoju. Cz[ objawów prowadziBa ju| do zaburzeD zachowania przed 7 r.|. zarówno w szkole jak i w domu. Kryteria diagnostyczne ADHD c.d. Zaburzenia zw. z zachowaniami destrukcyjnymi c.d. Postpowanie lecznicze w ADHD Lek strattera budzi nadziej pedopsychiatrów  zapobiega rozkBadowi noradrenaliny odpowiedzialnej za koncentracj i kontrol emocji. Mo|e by podawany nawet u dzieci < 6 r.|. Jednak sam lek nie rozwi|e wszystkich problemów dzieci z ADHD. Potrzebna jest pomoc nie tylko najbli|szych, ale te| psychiatrów, psychologów i nauczycieli. Terapia polega gBównie na wyciszeniu emocji i uczeniu koncentracji. prowokacyjne przeciwstawianie si  dzieci z tym zaburzeniem czsto przejawiaj negatywistyczne, wrogie i zbuntowane zachowania, ale nie zaburzaj w powa|nym stopniu praw innych tak, jak to ma miejsce u dzieci z zaburzeniami zachowania. Zaburzenia emocjonalne Tym zaburzeniom nie towarzyszy utrata poczucia rzeczywisto[ci. Ich symptomatologia jest czsto podobna do tej, któr obserwujemy w przypadku z.e. osób dorosBych: poczucie ni|szo[ci uczucie skrpowania wycofanie z kontaktów spoBecznych nie[miaBo[ lk przewlekBy smutek nadmierne przywizanie Tego typu objawy upowa|niaj do postawienia rozpoznania: stanów lkowych depresji dziecicej zaburzeD obsesyjno  kompulsywnych fobii Zaburzenia emocjonalne c.d. Depresja dziecica - cigle budzi wiele wtpliwo[ci co do swej natury, przebiegu i pózniejszych nastpstw.W klasyfikacji ICD-10 wyró|niono depresyjne zaburzenia zachowania spo[ród zaburzeD zachowania i emocji rozpoczynajcych si zwykle w dzieciDstwie i w wieku mBodzieDczym. Depresja u dzieci mo|e wic by klasyfikowana w tej grupie zaburzeD lub rozpoznawana zgodnie z kryteriami obowizujcymi dorosBych. EPIDEMIOLOGIA  ok. rozpowszechnienia depresji u dzieci jest trudne z uwagi na ró|ne metody przeprowadzania badaD, niejednorodne kryteria diagnostyczne depresji u dzieci bdcych w ró|nych fazach rozwojowych oraz przeprowadzenia badaD w ró|nych populacjach dziecicych. Szacuje si, |e w Polsce rozpowszechnienie zaburzeD o obrazie zespoBu depresyjnego wynosi od 6,6% u dzieci picioletnich do 28% u dzieci trzynastoletnich, za[ epizodu depresyjnego na ok. 6,7%. ETIOPATOGENEZA  z.d. u dzieci s heterogenne i ró|ne czynniki mog odgrywa rol w ich powstawaniu. Badania rodzin, bliznit i dzieci adoptowanych wykazaBy, |e w patogenezie depresji u dzieci adoptowanych wykazaBy, |e w patogenezie depresji u dzieci maj znaczenie zarówno czynniki biologiczne (podatno[ na zranienie) uwarunkowana genetycznie oraz zwizana z domniemanym uszkodzeniem o.u.n., jka i czynniki [rodowiskowe. Przyczyn depresji u dziecka czsto jest brak miBo[ci i akceptacji ze strony rodziców, lekcewa|enie, krzywdzenie lub gorsze traktowanie ni| pozostaBego rodzeDstwa. Zaburzenia emocjonalne c.d. Dzieci depresyjne czsto pochodz z rodzin dysfunkcjonalnych, w których ich podstawowe potrzeby nie s zaspakajane. Rodzice dzieci depresyjnych czsto nadu|ywaj alkoholu, a w rodzinie czsto dochodzi do napi i konfliktów. Dzieci depresyjne czsto prze|yBy stresujce zdarzenia |yciowe ([mier rodzica, emigracja rodziców z pozostawieniem dziecka w kraju, umieszczenie w domu dziecka). Czynnikami, które zwikszaj ryzyko wystpienia depresji mog te| by trudno[ci szkolne, ADHD, rez inne czynniki wpBywajce niekorzystnie na wyniki w nauce. Depresj mog równie| wywoBa czynniki somatyczne i organiczne oraz niektóre leki. Obraz kliniczny Zasadnicze objawy depresji u dzieci i adolescentów s takie samie jak u dorosBych, jednak|e szczegóBowy obraz objawowej depresji jest ró|ny, w zale|no[ci od fazy rozwojowej dziecka. Opisano depresj wystpujc u noworodków i niemowlt, która wystpiBa po rozBczeniu z matk, a która charakteryzowaBa si:- zmianami w zachowaniu- zmianami w stanie somatycznym - utrat Baknienia- zmniejszon ruchliwo[ci- zanikaniem reakcji pBaczu i odruchu ssania- zaburzeniami rytmu snu i czuwania- zaburzeniami dyspeptycznymi. Zaburzenia emocjonalne c.d.obraz kliniczny MaBe dzieci maj trudno[ci w u[wiadamianiu sobie swoich uczu i ich wyra|eniu. Depresja mo|e si u nich objawia: dra|liwo[ci napadami gniewu i zBo[ci zaburzeniem zachowania obni|eniem nastroju skBonno[ci do pBaczu wycofaniem si z aktywno[ci sprawiajcej dotychczas przyjemno[ unikaniem kontaktu z rówie[nikami bólami gBowy dolegliwo[ciami ze strony przewodu pokarmowego (bóle brzucha) osBabienie Baknienia zaburzenia snu zaburzenia lkowe (fobie, lk separacyjny) Dzieci w wieku szkolnym dodatkowo opisuj siebie negatywnie: jestem zBy, niedobry nic nie potrafi jestem nic nie wart. Zaburzenia emocjonalne c.d.obraz kliniczny Adolescenci  u nich depresja na ogóB przebiega z:- obni|eniem nastroju i napdu - lkiem nieokre[lonym- lkiem przed przyszBo[ci- poczuciem bezsensu |ycia- my[lami, tendencjami i zachowaniami samobójczymi- autodestrukcyjnymi zaburzeniami zachowania- somatyzacj lku- hipochondryczn koncentracj na ciele. Zaburzenia wspóBwystpujce: u 40-90% mBodzie|y, u której wystpiB epizod depresyjny, wspóBwystpuj inne zaburzenia psychiczne, a najcz[ciej dystymia i zaburzenia lkowe, zaburzenia zachowania, nadu|ywanie substancji psychoaktywnych. Nastpstwa depresji:- negatywnie wpBywaj na spoBeczny, emocjonalny i poznawczy rozwój dziecka- zaburza kontakty interpersonalne- wizi z rodzicami i rodzeDstwem- du|e ryzyko suicydalne- nadu|ywanie alkoholu i narkotyków- choroby somatyczne. Zaburzenia emocjonalne c.d. Leczenie depresji u dzieci: Wskazane jest podej[cie biopsychospoBeczne, pozwalajce na ustalenie wszystkich czynników wywoBujcych Poradnictwo dla rodziców Psychoedukacja chorego i jego rodziny Farmakoterapia  fluwoksamina / nie zaleca si innych leków z grupy SSRI Dotychczas nie ustalono jednoznacznie, czy w leczeniu depresji u dzieci nale|y stosowa tylko psychoterapi, czy farmakoterapi czy te| obie formy leczenia jednocze[nie.Wybór metody terapii powinien by dobierany indywidualnie i zale|y od kilku czynników:- ci|ko[ci depresji (psychotyczna, Bagodna, umiarkowana)- liczby i czasu trwania wcze[niejszych epizodów, ich rodzaju- wieku chorego dziecka- kontekstu w jakim wystpiBa depresja (konflikty rodzinne, problemy szkolne, nara|enie na negatywne zdarzenia |yciowe)- wspóBpraca ze strony chorego i rodziny, motywacji. Zaburzenia nawyków i od|ywiania JADAOWSTRT PSYCHICZNY  jest zespoBem chorobowym, którego podstawow cech jest uporczywe d|enie do utraty masy ciaBa. ZespóB ten mo|e mie charakter epizodyczny, niekiedy jednorazowy, u niektórych osób wykazuje przebieg przewlekBy, falujcy lub nawracajcy i mo|e stanowi zagro|enie dla |ycia. Najwiksza zapadalno[ na j.p. przypada midzy 13 i 14 r.|. oraz midzy 17 i 25 r.|., choroba ta mo|e te| rozpoczyna si przed ok. dojrzewania. Zaburzenie to przejawia ok. 1% dziewczt w wieku szkolnym (u chBopców jest zjawiskiem rzadkim). Mimo licznych badaD przyczyny zachorowania na j.p. pozostaj niewyja[nione. Podzielany jest pogld, i| kilka ró|nych czynników wspóBistnieje u podBo|a tego zaburzenia i s to:- czynniki indywidualne (zaburzenia neuroprzekazników, nieprawidBowy rozwój osobowo[ci),- czynniki rodzinne (dysfunkcja systemu rodzinnego)- czynniki spoBeczno  kulturowe (ideaB szczupBej sylwetki kobiecej).W[ród czynników poprzedzajcych wystpienie j.p. opisywane s : do[wiadczenie utraty bliskiej osoby, konflikt dotyczcy roli seksualnej przyszBej kobiety, zwikszona presja i oczekiwanie sukcesów ze strony bliskiego otoczenia. Zaburzenia nawyków i od|ywiania c.d. Opublikowane ostatnio w  Molecular Psychiatry badania australijskich naukowców sugeruj, |e kluczow rol w rozwoju j.p. odgrywa gen NET kodujcy produkcj biaBka o tej samej nazwie. OkazaBo si, |e gen ten mo|e wystpowa w dwóch wersjach  dBugiej i krótkiej. Wykazano, |e odziedziczenie wersji dBu|szej genu zwiksza ryzyko wystpienia j.p. Najnowsze badania amerykaDskich neurobiologów z University of Pittsburgh i University of California wykazaBy, |e chorzy na j.p. inaczej mog odczuwa smaki. W grupie badanych z j.p. bad. MRI wykazano, |e w ich mózgu du|o mnij aktywny byB obszar zwany wysp, który odpowiada min. za rozpoznawanie smaków i ocen jak przyjemne s one dla danej osoby. Natomiast u gr. kontrolnej zdrowych kobiet wida byBo silny zwizek midzy pobudzeniem obszaru wyspy a ich ocen przyjemno[ci z odczuwaniem sBodkiego smaku glukozy. Natomiast takiej zale|no[ci nie stwierdzano u anorektyczek. Prawdopodobnie ich mózg nie odczuwa przyjemno[ci jedzenia lub reaguje wstrtem na smaki powszechnie uwa|ane za przyjemne.Ponadto wyspa i przylegBe do niej regiony mózgu maj wpByw te| na ocen stanu wBasnego organizmu.Faktem jest, |e anorektyczki nie dostrzegaj wBasnego wychudzenia i wynikajcego zagro|enia dla zdrowia, co w znacznym stopniu utrudnia ich leczenie. Zaburzenia nawyków i od|ywiania c.d. Objawy i cechy istotne do rozpoznania j.p. JadBowstrt zazwyczaj rozpoczyna si u nastolatki, która mo|e mie niewielkiego stopnia nadwag, a uwagi krytyczne i nieakceptowanie swojego wygldu s powodem odchudzania. Pocztek choroby zwykle bywa powolny, trudny do uchwycenia. Dziewczta walcz z potrzeb jedzenia, stosujc ró|ne diety, gromadz informacje na temat warto[ci klasycznych pokarmów. Ka|de przyjcie po|ywienia poBczone jest z przykro prze|ywanym uczuciem syto[ci, std czste prowokowanie wymiotów, nadu|ywanie [rodków przeczyszczajcych oraz b. przemy[lne i wyszukane sposoby chowania jedzenia przed osobami kontrolujcymi. Odchudzanie stopniowo przeradza si w proces chorobowy, zanika Baknienie, pojawia si przekonanie o konieczno[ci coraz wikszego ograniczenia kaloryczno[ci spo|ywanego jedzenia oraz obsesyjna my[l o coraz szczuplejszej sylwetce. Dziewczta z j.p. z satysfakcj przyjmuj postpujcy ubytek masy ciaBa i uporczywie twierdz, |e cigle s zbyt grube. Znacznemu wychudzeniu towarzysz objawy somatyczne (zanik miesiczki, “! CTK i temp. ciaBa, szorstka skóra z obfitym owBosieniem przedramion i podudzi, zab. elektrolitowe). Mimo znacznego wyniszczenia zachowuj dobr sprawno[ i aktywno[ |yciow, s wzorowymi uczennicami, odznaczaj si pracowito[ci, sumienno[ci i perfekcj. Zaburzenia nawyków i od|ywiania c.d. Kryteria diagnostyczne j.p. utrata wagi ciaBa > 15% nale|nej masy ciaBa dla wieku i wzrostu nasilony lk p/zwikszeniem wagi ciaBa lub otyBo[ci mimo ewidentnej niedowagi zaburzony sposób, w jaki waga ciaBa, jego ksztaBty i wymiary s prze|ywane:- osoba z j.p. czuje si zbyt gruba lub jest przekonana, |e jaka[ cz[ jej ciaBa jest za gruba, nawet wówczas gdy doszBo do skrajnego wychudzenia. nieobecno[ co najmniej 3 kolejnych miesiczek (brak innych przyczyn). Rokowanie Zale|y w du|ym stopniu od wczesnego podjcia interwencji terapeutycznej W j.p. pojawiajcym si w ok. pokwitania jest na ogóB dobre Najszybciej uzyskuje si popraw biologiczn, zwikszenie masy ciaBa Powrót miesiczki nastpuje w kilka do kilkunastu m-cy po uzyskaniu nale|nej masy ciaBa Zmiertelno[ jest szacowana w gr. 2-10% gB. z powodu powikBaD kardiologicznych. Zaburzenia nawyków i od|ywiania c.d. Leczenie Podstawowe formy terapii chorych na j.p. to: poprawa st. somatycznego (niekiedy potrzeba leczenia (parenteralengo) oddziaBywanie psychoterapeutyczne (techniki behawioralne) psychoterapia indywidualna i grupowa terapia rodzinna Farmakoterapia Raczej ma ograniczone znaczenie. Zalecana jest fluoksetyna, zwBaszcza na etapie utrzymywania poprawy st. somatycznego i psychicznego chorych na j.p. Zaburzenia nawyków i od|ywiania c.d. Bulimia  jest zespoBem chorobowym, który cechuj powtarzajce si objawy ob|arstwa z nastpczym d|eniem do szybkiego zmniejszenia masy ciaBa. Etiopatogeneza  wieloczynnikowa, splot uwarunkowaD biologicznych (zaburzenia neuroprzekazników  gB. serotoniny, obci|enia genetyczne), rodzinnych i osobowo[ciowych ma wiza si z wysokim ryzykiem wystpienia bulimii, zwBaszcza przy konfrontacji ze [rodowiskiem, w którym szczupBa sylwetka jest uznawana za przejaw sukcesu, doskonaBo[ci i samokontroli. Rodzina chorych na bulimi  konfliktowa, chaotyczna, z brakiem bli|szych zw. uczuciowych oraz niejednoznacznymi zasadami komunikacji wewntrznej, czsto rozbita, o du|ej patologii spoBecznej (alkoholizm, przestpczo[).Rodzina chorych na bulimi jest b. zaburzona od rodziny chorych j.p. Zaburzenia nawyków i od|ywiania c.d Objawy i cechy istotne dla rozpoznania bulimii: ZgBaszajca si p-tka w przeszBo[ci wielokrotnie bez powodzenia, stosowaBa ró|ne diety odchudzajce. Punktem zwrotnym staje si przypadkowa informacja lub odkrycie, |e wag mo|na kontrolowa prowokujc wymioty i biegunki. Konsekwencj prób dBugotrwaBego odchudzania si i gBodzenia s napady |arBoczno[ci, objadanie si w samotno[ci i tajemnicy. Efektem wysokokalorycznego jedzenia przeciwdziaBaj takie zachowania jak: prowokowanie wymiotów, nadu|ywanie [r. przeczyszczajcych, moczopdnych i leków osBabiajcych Baknienie oraz ponawianie prób podjcia gBodówki   mechanizm bBdnego koBa . Po napadzie ob|arstwa poczucie winy, wstydu i przekonania o wBasnej niskiej warto[ci. Czste my[li o diecie, jedzeniu i wBasnym wygldzie. Czsto wspóBwystpuj objawy depresyjne, dyskomfort psychiczny, zaburzenia snu, poczucie beznadziejno[ci i my[li samobójcze. Zaburzenia nawyków i od|ywiania c.d. Kryteria diagnostyczne bulimii nawracajce napady |arBoczno[ci (szybkie spo|ywanie ogromnej ilo[ci jedzenia), poczucie braku kontroli nad jedzeniem w trakcie takich napadów, regularne prowokowanie wymiotów, stosowanie [r. przeczyszczajcych, [cisBej diety lub gBodówki, intensywnych w. fizycznych, których celem jest zapobieganie wzrostowi wagi ciaBa, obecno[ przecitnie dwu epizodów ob|arstwa w cigu tygodnia przez ostatnie 3 m-ce, trwale wystpujcy nadmierny niepokój dotyczcy ksztaBtów i wagi ciaBa. Waga p-tek z bulimi podlega czstym wahaniom, jednak najcz[ciej utrzymuje si w gr. normy dla wieku i wzrostu.Do powikBaD internistycznych nale|: zab. czynno[ci serca, zab. wodno-elektrolitowe, niewydolno[ nerek, t|yczka, parestezje, zab. miesiczki. W badaniu somatycznym mo|na stwierdzi: obrzk uj[cia [linianek, zapalenie dziseB, uszkodzenie szkliwia zbów, otarcia podniebienia i tylnej [ciany gardBa, rozstpy skórne. Zaburzenia nawyków i od|ywiania c.d. Rokowanie  czsto niepewne i nale|y liczy si z mo|liwo[ci wystpienia nawrotów. Wyleczenie ok. 13%, czsto mimo wyleczenia i wycofania si peBnoobjawowego zespoBu, zachowania bulimiczne s nadal obecne. Leczenie:- Powinno by prowadzone w warunkach ambulatoryjnych- Pierwszy etap leczenia to zmiana wzorców od|ywiania si- Podstawowa forma  psychoterapia poznawczo  behawioralna prowadzona w sposób kompleksowy Bcznie z terapi rodziny- Konieczna hospitalizacja w przypadkach powikBaD somatycznych i ryzyka samobójstwa FarmakoterapiaWg niektórych badaczy  fluoksetyna w dawce 60 mg/dob  zmniejsza liczb niepohamowanych napadów ob|arstwa i dysfori towarzyszc bulimii. Zaburzenia rozwoju Upo[ledzenie umysBowe  to znaczce obni|enie ogólnego poziomu funkcjonowania intelektualnego, któremu towarzysz deficyty w dziedzinie zachowaD adaptacyjnych i które wystpuj w okresie rozwojowym. Pacjenta mo|emy zaklasyfikowa do grupy u.u. tylko wtedy, gdy zarówno poziom intelektualny, jak i zdolno[ci adaptacyjne s poni|ej [redniej. U.u. u ok. 85% osób, to u. lekkie, osoby te mog uczy si w szkole i s zdolne do osignicia poziomu VI-tej klasy. 10% to osoby z u. umiarkowanym, które odpowiednio przeszkolone mog osign poziom II-ej klasy U ok. 3  4% u.u. osiga nasilenie znaczne U 1  2% wystpuje u. gBbokie. Epidemiologia: u.u. wystpuje u 1% populacji. Stosunek zachorowania m|czyzn do kobiet wynosi 1,5  1. Zaburzenia rozwoju c.d. Etiologie u.u. - przyczyna (organiczna lub psychospoBeczna) znana jest w 50  70% przypadków. Przyczyny genetyczne- wrodzone choroby metaboliczne (np. fenylokotonuria, choroba Tay-Sachsa)- anomalie chromosomowe (z. Downa  trisomia chromosomu 21), 1/700 urodzeD z kruchego chromosomu X, 1/1000 urodzeD noworodków pBci mskiej. Przyczyny psychospoBeczne- dBugotrwaBy brak odpowiedniej stymulacji intelektualnej Inne przyczyny:- nastpstwa neuroinfekcji, zatrucia, uszkodzenia mózgu w ok. prenatalnym, okoBoporodowym lub pózniejszym np. wrodzona ró|yczka, alkoholowy zespóB pBodowy. Zaburzenia rozwoju c.d. Poziomy upo[ledzenia umysBowego Zaburzenia rozwoju c.d. Upo[ledzenie umysBowe umiarkowanedo tej kategorii nale|y 10% dzieci u.u. Ucz si one komunikowa i mówi w ok. p/szkolnym. Maj kBopoty z nauk reguB spoBecznych. W ok. p/szkolnym. Maj kBopoty z nauk reguB spoBecznych. W ok. szkolnym mog korzysta z treningu umiejtno[ci spoBecznych i zawodowych, ale maBo prawdopodobnym jest, by w dziedzinie przedmiotów szkolnych przetrwaBy poziom II-ej klasy. Fizycznie mog by mczce i maj kBopot z koordynacj ruchow. Praca w warunkach pracy chronionej. Zaburzenia rozwoju c.d. Upo[ledzenie umysBowe gBbokiedzieci nale|ce do tej kategorii s gBboko upo[ledzone w dzieciDstwie zachowaD adpatacyjnych i w okresie przedszkolnym s zdolne jedynie do opanowania najprostszych czynno[ci motorycznych. Dziecko w ograniczonym zakresie jest w stanie nauczy si samoobsBugi. Nierzadko wystpuj znaczne fizyczne deformacje, uszkodzenie o.u.n. i zahamowanie wzrostu. Zdrowie i odporno[ na choroby s sBabe, [rednia dBugo[ |ycia krótsza ni| normalnie. Dzieci te wymagaj opieki instytucjonalnej. Zaburzenia rozwoju c.d. Autyzm wczesnodziecicy  to tylko jeden z elementów grupy zwanej zaburzeniami spektrum autystycznego (ASD). Istot autyzmu jest upo[ledzenie interakcji spoBecznych (np. trudno[ci w dzieleniu swoich emocji z innymi, w rozpoczciu i utrzymaniu rozmowy), komunikacji (zarówno werbalnej, jak i niewerbalnej, zwizanej z kontaktem wzrokowym czy u[iechem) oraz obecno[ stereotypowych, powtarzalnych zachowaD (np. ustawianie przedmiotów w staBy, specyficzny sposób).StopieD nasilenia, rodzaj i czas wystpienia objawów, a tak|e poziom inteligencji i zdolno[ci do prowadzenia samodzielnego |ycia ró|ni si u chorych dzieci. Objawy pojawiaj si zanim dziecko skoDczy 3 r.|. ChBopcy choruj na autyzm 3  4 razy cz[ciej ni| dziewczynki. Autyzm nie jest rzadk chorob, a wg ostatnich badaD ok. 60 tys. Polaków cierpi na to zaburzenie. Zaburzenia rozwoju c.d. Autyzm jest zespoBem zaburzeD o b. ró|nym w zale|no[ci od dziecka stopniu nasilenia wystpujcych ju| we wczesnym dzieciDstwie (1  3 r.|.). Cech charakterystyczn dzieci autystycznych s nieprawidBowo[ci w kontaktach spoBecznych. Dotychczas nie odkryto jednoznacznej przyczyny autyzmu dziecicego. Wiadomo, |e za cz[ zaburzeD odpowiadaj geny, a tak|e komplikacje okoBoporodowe (np. niedotlenienie dziecka). Okazuje si, |e dzieci cierpice na autyzm maj wrcz ekstremalnie mskie mózgi (nie przejawiaj empatii, s [lepe na emocje, ogromna koncentracja ukierunkowana na wychwycenie i zlikwidowanie najmniejszych zmian otoczenia)  s to ewidentne cechy supermskiego mózgu. Czynnikiem popychajcym mózg chBopca na  [cie|k autyzmu s mskie hormony (androgeny) a zwBaszcza testosteron, którego st|enie ju| w okresie pBodowym jest 4 x wiksze. Hormon ten wpBywa zarówno na funkcjonowanie mózgu, jak i na jego budow. Kierunek ten wymaga dalszych badaD. Autyzm ma wyrazne podBo|e dziedziczne i wystpuje wielokrotnie cz[ciej w pewnych rodzinach, ni| [rednio w populacji ogólnej.Podejrzewa si te| zaburzon ekspresj co najmniej 10 genów, które kontroluj podziaBy i migracj neuronów. Najbardziej kontrowersyjna hipoteza zakBadaBa, |e autyzm wywoBuj szczepionki dziecice. Jednak badania epidemiologiczne nie potwierdziBy zwizku autyzmu ze szczepieniami. Zaburzenia rozwoju c.d. Objawy sugerujce autyzm dziecka nie gaworzy do 1 r.|. i nie wskazuje na co[ palcem, do 16 m-ca nie wypowiada pojedynczego sBowa, do 2 r.|. nie wypowiada form dwuwyrazowych, nie reaguje na swoje imi, utraciBo zdolno[ci jzykowe lub umiejtno[ci spoBeczne, nawizuje sBaby (lub |aden) kontakt wzrokowy, nie umie korzysta z zabawek (sprawia wra|enie jakby nie wiedziaBo jak si nimi bawi), stale i uporczywie ustawia zabawki i inne przedmioty w jednym szeregu, okazuje nadmierne, wyjtkowe przywizanie do jednej zabawki lub innego przedmiotu, nie u[miecha si, czasami zachowuje si, jakby byBo gBuche, nie reaguje na |adne sygnaBy, |yje we wBasnym [wiecie. Zaburzenia rozwoju c.d. Dziecko autystyczne Dz.a. na ogóB pocztkowo rozwija si normalnie, Dopiero midzy 18 i 24 m-cem |ycia zaczyna odbiega od normy, Nie u[miecha si (lub przestaje si u[miecha), Nie nawizuje kontaktu wzrokowego, Nie reaguje na opiekunów, Nie wykazuje zainteresowania innymi ludzmi, Uczy si mówi z du|ym opóznieniem lub wcale, U|ywa jzyka w sposób niegramatyczny, Nie wykazuje wyobrazni, Nie potrafi si bawi symbolicznie i kreatywnie, Niewiele bodzców dociera do niego. Zaburzenia rozwoju c.d. Leczenie autyzmu Polega gBównie na dBugotrwaBej psychoterapii i stopniowej socjalizacji, Metoda Domana polega na przekazywaniu dziecku w szybkim tempie 20  30 obrazków ró|nych przedmiotów z podpisami. W ten sposób dziecko nie znajc liter zapamituje caBe sBowa. Kojarzy obraz z nazw. Leczenie farmakologiczne ma wyBcznie charakter objawowy.

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Zmiany EEG u pacjentek z zaburzeniami odżywiania się
wykład12 Zaburzenia jedzenia u dzieci
ART Psychodrama w terapii zaburzeń odżywiania
WYKLAD3 Zaburzenia cyklu u bydla Schorzenia jajnikow
Zmienna i ciągła diagnoza w procesie psychoterapii pacjentki z zaburzeniami odżywiania(1)
Zaburzenia odżywiania
Zaburzenie obsesyjno kompulsywne u dziewcząt z zaburzeniami odżywiania się
Zaburzenia odżywiania
Wykład 2 Zaburzenia osobowości SWPS 2008
zaburzenia odżywiania się snu i seksualne
ART Psychoterapia relacja z obiektem psychodrama zaburzenia odżywiana
ART Techniki terapeutyczne obraz ciała zaburzenia odżywiania
Związki między dysmorfofobią i zaburzeniami odżywiania się
ZABURZENIA ODŻYWIANIA

więcej podobnych podstron