2187

a)    rozciąganiu-ściskaniu,

b)    obrotowym zginaniu,

c)    skręcaniu,

d)    ścinaniu,

lub innych kombinacjach wymienionych obciążeń.

W przypadku jednoosiowego równomiernego stanu naprężenia zmienność naprężeń głównych w próbce można przedstawić w postaci:

g= a_m + er .sin(&r)    (io)

gdzie:

G_m -średnie naprężenie cyklu G_i( -amplituda cyklu naprężenia

2k

— -częstość kołowa

T

T -okres zmian wartości naprężenia Ze wzoru (1.0) wynika że maksymalne naprężenie cyklu

zaś minimalne naprężenie cyklu:

G = G - G

min    a    a

Znając G. _x i G_am naprężenie G_(i i G., wyliczamy ze wzorów: G__+G_

G =

G. =

2

G -G

iiu\    mm

(1.1)

(1.2)

Iloraz najmniejszego naprężenia G_{m i} i maksymalnego G_{n v}, który charakteryzuje asymetrią cyklu nazywamy współczynnikiem amplitudy cyklu.

R =

(1.3)

2