17584

3. Nauki społeczne (psychologia, socjologia, pedagogika, politologia, etnografia, religioznawstwo)

•    Basil Bernstein „Kody komunikacyjne"(ludzie o kodzie rozwiniętym i ubogim)

•    Paul Watzlawick „Pało Alto", 3 światy - fizyczny, słów(centaurów naprawdę nie ma), psychiczny, Berne „w co grają ludzie", Rogers, Kurcz)

G. Hofstede

Definicje komunikowania interpersonalnego

1.    Definicja cybernetyczna ( nieprawdziwa, nie ma w niej miejsca na kłamstwo np., nadawca nie wie jak został zrozumiany przez odbiorcę):

Komunikacja to wymiana (przepływ) informacji od nadawcy do odbiorcy (+tzw. Sprzężenie zwrotne)

Istota: Redukcja niepewności i uzgadnianie danych. Ale uwaga na dezinformację, wieloznaczność i nieprawdę.

Proces: Kto?, Co?, Jak?, Komu?, Skutek?

2.    Definicja teorii relewancji:

Komunikowanie to intencjonalna modyfikacja przestrzeni w polu percepcyjnym odbiorcy.(aby się komunikować trzeba tego chcieć)

Teza główna: Każdy komunikat stanowi zagadkę (łatwą lub trudną), pozostawia pewien poziom niedookreślenia znaczenia, niejasności co do sensu.

Zadaniem odbiorcy jest odtworzyć intencje nadawcy. Zadaniem nadawcy jest ułatwienie odbiorcy rozwiązania zagadki jaką jest akt komunikacyjny.

Przykład komunikatu: „Kopciuszek wybiega z balu przed północą" - Jakie intencje może Kopciuszkowi przypisać książę?

3.    Definicja Pragmalingwistyczna Nęcki - Awdiejew

Komunikowanie to wymiana symboli werbalnych, wokalnych i niewerbalnych dla poprawy poziomu współdziałania między partnerami.

Istota:

Celem jest skutek praktyczny, koordynacja aktualnych i przyszłych działań zaangażowanych w komunikację stron.

środek: Wszelkie celowe, świadome zachowania nadawcy podlegające interpretacji przez odbiorcę.