27017

Różnice te mogą wynikać z różnego udziału przemysłu w generowaniu PKB, a także z różnic cenowych na obszarze rozpatrywanych miast.

Pozostałe regiony mają zróżnicowaną strukturę zatrudnienia, gdyż są to zarówno tereny przemysłowe: podregiony bielsko-bialski, centralno-śląski; mniejsze ośrodki miejskie, będące jednak skupiskami różnych gałęzi przemysłu, np. podregion toruńsko włocławski, czy gorzowski; a także rejony typowo rolnicze, takie jak podregiony: łomżyński, bialskopodlaski, ostrolęcko-siedlecki. Trudno wyznaczyć jest dokładne rozgraniczenie między tymi regionami, jednak mocno generalizując można powiedzieć, ze jednostki cliarakteryzujące się najniższym PKB per capita (wśród nich istnieje zróżnicowanie udziału pracujących w usługach na poziomie kilkunastu punktów procentowych) są tożsame z rejonami bardziej tradycyjnymi, które swą gospodarkę opierają głównie na rolnictwie. Własność taką można też zauważyć prowadząc badania w skali świata. Podobnie rzecz ma się, z rejonami, w których znaczenie ma produkcja przemysłowa, to znaczy, zmienność ich cech podobna jest do tej zauważalnej w układzie państw^r. Rozpiętość granicznycli wartości PKB w przeliczeniu na mieszkańca wynosi 12 tys. złotych (bez podregionu legiuckiego), a maksymalna różnica udziału pracujących w usługach to 27 punktów' procentowych.

W ogólności współzależność obu badanych cech w Polsce jest podobna do tej współzależności kształtującej się w ujęciu światowym. Zależność udziału pracujących w trzecim sektorze od wysokości Produktu Krajowego Bmtto w przeliczeniu na 1 mieszkańca jest silna. Rozpatnijąc tę korelację, można też zauważyć, że im wyższe są wartości obu tych wskaźników, tym bardziej, z gospodarczego pimktu widzenia, rozwinięty jest region.

Dodatkowo opracowaliśmy zagadnienie PKB per capita w układzie podregionów w formie kartogramu. Utworzyliśmy pięć przedziałów' klasowych. Trzy klasy cliarakteryzujące się najniższym PKB w przeliczeniu na 1 mieszkańca rozdzielone zostały równolicznie, w skład każdej z nich w^rchodzi 10 podregionów'. Dwie klasy o wyższych wartościach miernika rozdzielone zostały subiektywnie, tak by ukazać wykazaną wcześniej własność, zgodnie z którą regiony o najwyższym PKB per capita to regiony będące dużymi ośrodkami miejskimi.

W związku z powyższym, w grupie podregionów o PKB w przeliczeniu na mieszkańca równym lub wyższym od 32205 zł znajdują się miasta: Warszawa, Poznań, Kraków, Wrocław, Łódź, a także aglomeracja śląska, Trójmiasto i podregion legnicki, wysoką wartość PKB per capita zawdzięczający dobrze rozwiniętemu przemysłowi bazującemu na bogatych złożach miedzi. Drugą klasę podregionów tworzą zarówno podregiony sąsiadujące z dużym ośrodkiem miejskim, jak podregion w^rarszawski i poznański,