27530

one z drugiej strony minimalizują nam koszty i zwiększa się wydajność pracy. Czyli w tym przypadku nie musi automatycznie to oznaczać zwiększenia inflacji! Kiedy będzie to oznaczać wyższą inflację? Na pewno wtedy, kiedy obie formuły działania na otwartym rynku, przez dodnik czy przez zamianę i zwiększenie zasobów papierów wartościowych, będą konsekwencją wzrostu wydatków konsumpcyjnych, będą oznaczały bezpośredni wzrost popytu na artykuły konsumpcyjne. Wtedy te ceny będą rosły i niekoniecznie musi nastąpić wzrost wydajności pracy. Tutaj jest raczej życzeniowe założenie, że ludzie, chcąc lepiej konsumować, sami z siebie będą wydajniej pracować. Bez przymusu ekonomicznego tego się nic zrobi, ale wsparcie tymi wydatkami odpowiednich przemian strukturalnych w gospodarce, tak jak to robiono w Unii Europejskiej czy w EWG przez wiele lat, to jest zupełnie inna strona medalu Innymi słowy trzeba wiedzieć jak zarządzać deficytem budżetowym i długiem publicznym. Oczywiście trzeba wiedzieć i ściśle kontrolować cliarakter wydatków budżetowych z deficytu, z operacji otwartego rynku

Te dwie tezy o związku finansowania deficytu i długu publicznego przez banki komercyjne i wypychania pieniądza kredytowego to są tezy klasycznie liberalne, to są tezy liberalnego porządku w gospodarce, na pewno nie orientacji postkeynsowskiej. Zastanówmy się teraz nad tą drugą tezą: czy takie finansowanie deficytu budżetowego i długu publicznego przez banki komercyjne (dlaczego jednym tchem prof. Cz. wypowiada deficyt budżetowy i dług publiczny? - ponieważ w budżecie jest założony deficyt, czyli ściągamy pieniądze banków komercyjnych i ludności - to jest finansowanie deficytu, natomiast czy to robimy? - robimy to długiem publicznym, zapożyczamy się u ludności poprzez banki komercyjne, bo one także mają pieniądze publiczne, ale później następuje faza oddawania tego długu poprzez wykup, czyli dopuszczanie pieniędzy do obiegu) oznacza wypychanie kredytów z rynku? I tu odpowiedź jest także taka jak poprzednio: może, ale nie musi. Wszystko zależy od tego, jakie będą relacje wydajności pracy wywołanej owym finansowaniem Innymi słowy dopuszczamy te pieniądze ściągnięte albo z naszych kont, albo z naszych kieszeni, albo przez emisję do obiegu przez wydatki budżetowe. Ponieważ, o ile się zwiększa baza monetarna to przy założeniu niewspółmiernie niższego w'zrostu wydajności pracy, mogłoby być tak, że wzrost popytu wyprzedzałby tempo wzrostu realnej podaży i pociągał ceny w górę, czyli pchał tą inflację. A jeśli tak , to co muszą zrobić banki komercyjne w takich warunkach? Musza dbać o atrakcyjność lokat - muszą podnieść oprocentowanie lokat, jeśli podniosą oprocentowame lokat to muszą podnieść oprocentowanie kredytów', a jeśli podniosą oprocentowanie kredytów to popyt na kredyty im spadnie. I to jest teza liberalna, która mówi. że jeśli będziemy finansować w sposób nadmierny wydatki budżetu długiem publicznym przez banki komercyjne to natrafimy na taką sytuację, że to wywoła wzmożony popyt, będą rosły ceny, banki będą musiały oprocentowanie wdeładów a przez to kredytów, popyt na kredyty spadnie i w ten sposób państwo wykańcza banki, wypycha popyt na kredyt To jest jedno z kilku rozumowań, bo wszystko zależy, gdzie pójdą ow^re pieniądze z długu publicznego. Jeśli sobie uzmysłowimy, że dzięki tym pieniądzom bardziej niż proporcjonalnie wzrośnie podaż, zainwestuje się milion a po roku czy po dwóch dostaje się milion dwieście w produkcji podaży, to ten mechanizm w-zrostu cen. przez rosnący popyt tutaj się nie ujawni, bo będzie można ten popyt odpowiednio rozłożyć na podaż Mamy więc do czynienia z takim stanowiskiem, które były na początku Owe dwie implikacje występują, to są implikacje charakterystyczne, czyli związek pomiędzy deficytem budżetowym a długiem publicznym