28021

(zawodową?, społeczną?) w badaniach Instytutu Spraw Publicznych z 1999 40% badanych rolników nie identyfikowało się z rolnikami. Badania z 2002 roku wykazały, że nastąpił powrót do rolnictwa.

4. Kryterium prowadzenia produkcji towarowej. 80 % istniejących gospodarstw nie ma kontaktu z rynkiem rolnym.

(W UE 20% gospodarstw konsumuje 80% subsydiów).

Granice grupy rolników są dziś płynne i nieostre. Utrzymywanie, że każdy użytkownik 1 ha gruntów i zabudowań gospodarczych jest rolnikiem jest nadużyciem . Tendencje zmian struktury społeczno-zawodowej ludności wiejskiej:

1. Powrót do rolnictwa jako źródła utrzymania wymuszony utratą innych źródeł zarobkowania.

2. Dywersyfikacja źródeł dochodów.

3. Wzrost zróżnicowania zawodowego - obecność nowych kategorii społeczno-zawodowych, jak przedsiębiorcy, pracownicy najemni w rolnictwie prywatnym, pracownicy administracji, bezrobotni, emeiyci i reprezentanci innych zawodów, co ma związek ze zmianą funkcji społecznych wsi i kształtowaniem się funkcji re zydencjonal nych.

4. Deformacja struktury według wieku -ludność wiejska jest wyraźnie młodsza niż miejska, nieproporcjonalnie duży udział młodzieży i ludzi staiych.

5. Silna nadreprezentacja mężczyzn w stosunku do kobiet w kategoriach wiekowych 20-39 lat na wsi i nadreprezentacja kobiet w miastach.

Cechy społeczno-demograficzne ludności wiejskiej w Polsce:

1. wyższy przyrost naturalny i dzietność kobiet,

2. liczniejsze rodziny i częściej występuje wielopokoleniowość,

3. niższy wskaźnik rozwodów,

4. niższy poziom wykształcenia - 17% populacji wykształcenie wyższe i średnie, w miastach -44%,

podstawowe na wsi 55%, a w miastach 31%.

5. podobne źródła utrzymania -2/3 ludności utrzymuje się z pracy, 1/3 niezarobkowe źródła utrzymania-emerytury, renty, zasiłki.

6. Co drugi mieszkaniec wsi pracuje "na swoim", co szósty mieszkaniec miasta.

7. Spadek ludności zawodowo czynnej wśród ogółu mieszkańców wsi, wzrost biernych zawodowo-emeryci, bezrobotni.