31701

pracy nad kształtowaniem siły mięśniowej składają się następujące elementy:

a)    środki treningowe

b)    metody treningowe

c)    charakter pracy mięśni

d)    wielkość pokonywanego oporu

e)    intensywność pojedynczego ćwiczenia

f)    liczba powtórzeń ćwiczenia w jednej serii

g)    czas i charakter przerw między seriami

h)    liczba serii

Wszystkie te elementy są ze sobą ściśle powiązane i wzajemnie siebie warunkują. Dlatego też, o ile przy planowaniu przygotowania siłowego nie uwzględni się chociaż jednego z nich, może to obniżyć efektywność pracy, a także zmienić rodzaj rozwijanej pracy.

W praktyce sportowej stosuje się wielką liczbę ćwiczeń o różnej strukturze i różnym charakterze. Siłę jednak rozwija się przede wszystkim przez ćwiczenia na przyrządach lub ze sztangą, hantlami i innymi przyborami, których opór i ciężar można każdorazowo zwiększać i stopniować z dużą dokładnością.

W celu racjonalnego kierowania przygotowaniem siłowym nieodzowne jest wprowadzenie pewnej klasyfikacji w obrębie zasadniczych komponentów metodyki.

Środki treningowe - uwzględniając zgodność struktury ruchu z ćwiczeniami startowymi dzielimy je na :

środki wszechstronnego przygotowania siłowego, przez które rozumie się zazwyczaj wielorakie ćwiczenia oddziaływujące zarówno na cały układ ruchowy, jak też na jego poszczególne części i wywołujące harmonijny rozwój całego organizmu

środki ukierunkowanego przygotowania siłowego - różnorodne ćwiczenia oddziaływujące na grupy mięśniowe i mięśnie podnoszące zarówno zasadnicze jak też i pośrednie obciążenie w specjalizacji; charakter aktywności nerwowo-mięśniowej w czasie tych ćwiczeń winien być zbliżony do występującego w specjalizacji, zewnętrzna struktura ruchu może tu być inna od występującego w uprawianej konkurencji

środki specjalnego przygotowania siłowego - ćwiczenia pozwalające rozwijać siłę mięśni najbardziej obciążonych w pracy specjalistycznej w powiązaniu z inną zdolnością motoryczną i struktura ruchową uprawianej dyscypliny czy konkurencji.

Metody treningowe - wychodząc z przesłanek fizjologicznych wyodrębnia się kilka możliwości rozwoju siły mięśniowej uruchamiając odpowiednie mechanizmy adaptacyjne.

a)    metoda krótkotrwałych wysiłków z maksymalnym oporem

b)    metoda wielokrotnych wysiłków wykonywanych do granicznego zmęczenia

c)    metoda krótkotrwałych wysiłków z maksymalnym przyspieszeniem

Charakter pracy mięśni - prace mięśniową dzieli się ogólnie na statyczną i dynamiczną. W obrębie działania dynamicznego wyróżnić można pracę polegającą na pokonywaniu oporu (wyskok, pchnięcie, wciskanie sztangi, itp.) i amortyzowanie ruchu (przysiad ze sztangą, lądowanie po zeskoku czy w trakcie wieloskoku, itp.). Pierwszy rodzaj pracy nazywamy koncentryczny a drugi ekscentryczny. W obrębie pracy statycznej wyróżnia się skurcze (napięcia) o charakterze aktywnym (maksymalne statyczne napięcia) i pasywnym (przeciwstawianie się siłom rozciągania). Każdy z wymienionych rodzajów pracy kształtuje nieco inny „rodzaj" siły.

Wielkość pokonywanego oporu - wielkość pokonywanego oporu wywiera istotny wpływ na efektywność przygotowania siłowego. W procesie wszechstronnego przygotowania siłowego wpływ ten jest niewielki, jednakże na etapie specjalnego przygotowania siłowego w każdej dyscyplinie i konkurencji istnieją specyficzne wymagania określone rodzajem rozwijanej siły specjalnej i złożonością struktury, zarówno przestrzennej, jak i czasowej wykonywanych form ruchu.