3449

Problematyka komunikacji interpersonalnej w ostatnim czasie zyskała należne jej zainteresowanie. Ponieważ komunikacja kształtuje charakter wzajemnych relacji, uważa się za najważniejszy czynnik w interakcjach międzyosobowych (Grygielski, 1994).

Prawidłowo przebiegająca komunikacja między partnerami jest niezbędna na każdym etapie rozwoju małżeństwa. Treść, częstotliwość i jakość komunikacji są ważnymi przejawami miłości i zaangażowania w związek. Komunikacja jest najskuteczniejszym sposobem zapobiegania konfliktom i rozwiązywania ich. niektórzy badacze przypisują prawidłowo przebiegającej komunikacji w małżeństwie rolę tak samo istotną jak miłości. (Rostowski 1987).

Definicje, modele oraz teoretyczne ujęcia komunikowania się

Ponieważ komunikowanie się stanowi przedmiot zainteresowania wielu dyscyplin, można spotkać różnorodne definicje tego pojęcia.

Komunikowanie się jest procesem polegającym na wzajemnej wymianie informacji przez partnerów interakcji (Sęk, 1993).

Traktowanie komunikacji jako interakcji wiąże się z dwojakim sposobem rozpatrywania zjawiska przepływu informacji:

1) 1) zwracanie szczególnej uwagi na jej efekty takie jak zmiana postaw, wpływ na spostrzeganie, motywacja itp.

2) opisywanie komunikacji jako procesu i zainteresowanie jego przebiegiem (Materska, 1975). Według Materskiej komunikowanie się jest to jeden z typów interakcji noszący znamiona czynności. Autorka analizuje komunikację jako proces, który jest instrumentalnym zachowaniem ukierunkowanym na określony cel i zorganizowanym stosownie do panujących warunków (Materska, 1975, s.229). Przekaz informacji zachodzi wtedy, gdy: „ uczestnicy interakcji mogą się wzajemnie obserwować lub porozumiewać, nadając i odbierając sygnały" (Materska, 1975, s.231).

Najprościej interakcję między dwiema osobami można określić jako zaistniały między nimi kontakt. Psychologia społeczna rozpatruje proces interakcji między dwiema osobami w trojaki sposób: