36756

TEMPERATURA

-Niska temp. sprzyja rozpuszczaniu gazów w wodzie.

-    Obszary nadwyżek ciepła charakteryzuje trójwymiarowość

-    Temperatura latem jest cieplejsza przy brzegu i maleje wraz z oddaleniem się od brzegu, a zimą jest odwrotnie- przy brzegu jest najchłodniej i wzrasta z oddaleniem się od brzegu.

Temperatura powierzchniowa wód oceanicznych:

-    związana jest z szerokością geograficzną

-    najwyższe temp. wody notowane są na płytkich izolowanych basenach strefy międzyzwrotnikowej

-    anomalie termiczne w oceanach związane są najczęściej z rozmieszczeniem prądów morskich

-    wody zalegające głębiej cechują się prawie stałą temp. wynoszącą od 0°C do około +4°C

-    obszary morskie nagrzewają się i następnie stygną zdecydowanie wolniej niż lądy

-    amplitudy dobowe temp. 0,2 - 2 °C

-    na ograniczenie amplitudy temp. wpływają głównie: duże ciepło właściwe wody, prześwietlanie przez promieniowanie słoneczne grubej wartwy wody. straty ciepła na parowanie oraz wymiana ciepła z otoczeniem podczas zamarzania i topnienia lodu

Duże zwiększenie temperatury wynika z wymiany wód oceanicznych przy ujściu Bałtyku.

Termoklina- warstwa wody, w której następuje szybka zmiana temperatury wraz ze wzrostem głębokości. Leży na głębokości 500-1000 m (w oceanach)

Latem poniżej termokliny temperatura gwałtownie maleje wraz ze wzrostem głębokości, natomiast zimą

rośnie.

W pionowej strukturze termicznej można rozróżnić w oceanach 3 zasadnicze warstwy:

a)    warstwie powierzchniową o grubości zazwyczaj mniejszą niż 200 m , w której mogą zachodzić sezonowe zmiany termiczne zależne od pór roku, czyli od wymiany cieplnej z atmosferą i absorpcji promieniowania słonecznego

b)    warstwę stałej termokliny, zalegającą pod warstwą powierzchniową: w porze zimowej zachodzi w tej warstwie najbardziej nagły spadek temp. z głębokością

c)    warstwę wody głębinowej poniżej warstwy stałą termokliny. w której następuje powolny spadek temp. z głębokością aż do dna.

Bilans cieplny mórz- suma ilości ciepła otrzymywanego i oddawanego przez masę wodną o jednostkową powierzchni w jednostce czasu.

Diagram T-S - przedstawia rozkład zasolenia wraz z temperaturą a także anomalie tego rozkładu. Pozwala to z jednej strony na dokładne określenie uwarstwienia różnych mas wodnych, z drugiej zaś strony umożliwia przeprowadzenie kontroli poprawności obserwacji.

Diagram T-S można doskonale wykorzystać do interpretacji charakterystycznych cech mas wodnych i to nawet w przypadku, gdy woda jest jednorodna.

Temperatura wody morskiej na daną głębokości w różnych porach roku ulega zmianom pod wpływem:

-    zmienną w czasie ilości absorbowanej energii słonecznej

-    konwekcji termohalicznej, czyli prądów konwekcyjnych

-    strat powodowanych przewodzeniem ciepła

-    przemieszczaniem się ciepła wraz z wodą w prądach morskich

Stan energetyczny obejmujący całkowite energie układu to entropia