38945

Rozdział 10

Podstawowe procedury wejścia i wyjścia

Wejście/wyjście

Komputer byłby całkowicie bezużyteczny, gdyby użytkownik nie mógł się z nim porozumieć (tj. wprowadzić danych lub otrzymać wyników pracy programu). Programy komputerowe służą w największym uproszczeniu do obróbki danych więc mus/.;} te dane jakoś od nas otrzymać, przetworzyć i przekazać nam wynik.

Takie wczytywanie i "‘wyrzucanie” danych w terminologii komputerowej nazywamy wejściem (input) i wyjściem (output). Bardzo często mówi się o wejściu i wyjściu danych łącznie input/output. albo jk> prostu I/O.

W C do komunikacji z użytkownikiem służą odpowiednie funkcje. Zresztą, do wielu zadań w C służą funkcje. Używając funkcji, nie musimy wiedzieć, w jaki sposób komputer wykonuje jakieś zadanie, interesuje nas tylko to, co ta funkcja robi. Funkcje niejako "wykonują za nas część pracy”, ponieważ nie musimy pisać być może dziesiątek linijek kodu. żeby np. wypisać tekst na ekranie (wbrew pozorom — kod funkcji wyświetlającej tekst na ekranie jest dość skomplikowany). Jeszcze taka uwaga — gdy piszemy o jakiejś funkcji, zazwyczaj podając jej nazwę dopisujemy na końcu nawias:

printf() scanf()

żeby było jasne, że diodzi o funkcję, a nie o coś innego.

Wyżej wymienione funkcje to jedne z najczęściej używanych funkcji w C — pierwsza służy do wypisywania danych na ekran, natomiast druga do wczytywania danych z klawiatury¹.

'W znuadai- .standard C nu; definiuje czegoś takiego jak ekran i klawiatura — mowa w nim o standardowym wyjściu i standardowym wejściu. Zazwyczaj jest to właśnie ekran i klawiatura, ale nie zawrze. W szczególności użytkownicy Linuksa lub innych systemów uniksowych mogą być przyzwyczajeniu tło przckicruwanin wtjścin/wyjścia z/do pliku czy łączenie komend w potoki (ang. pipę). W takich sytuacjach dane nie są wyświetlane na ekranie, ani odczytywane z klawiatury.

65