6638

Z polityką spoi. spotykamy się na co dzień. Zajmuje się problemami, które dotyczą każdego z nas, tj. ubóstwo, (czyli stan w którym

w jednostce lub grupie spoi. brakuje środków potrzebnych do zaspokojenia podst. potrzeb uznawanych w danej społeczności za niezbędne do normalnego życia) bezrobocie, problemy rodziny

i dzieci, bezdomnością (bezdomni to ludzie, któiych los lub zachowanie sprowadziły na najgłębszy skraj ubóstwa), kwestiami mieszkaniowymi, niepełnosprawnością (która stanowi od niedawna powszechnie uznawany problem społeczny, przede wszystkim dlatego, że wyodrębnia ona dotkniętą nią część społeczeństwa i przy braku odpowiedniego przeciwdziałania przesuwa ją na margines społeczny). Zajmuje się także z zagrożeniami społecznymi typu alkoholizm, uzależnienia patologiczne, przestępczość (która niepokojąco wzrosła w ostatnich latach wzbudzając niemal powszechne poczucie zagrożenia), narkomania (stanowi ona narastający problem we wszystkich krajach świata, statystyczne ujęcie tego zjawiska jest tak samo trudne jak bezdomności).

3. Podmioty krajowe polityki społecznej.

Kiyteria podziału podmiotów polityki społ. :

• Obszar działania:

-    Skala globalna- do której zaliczamy podmioty związane od wielu lat z organizacjami międzynarodowymi ONZ, które w swoich zainteresowaniach ujmują kwestie socjalne.

-    Skala regionalna- ograniczona kontynentem grupa państw, np. UE z instytucjami.

-    Skala krajowa- podmioty, których zasięg działania ograniczony jest do jednego państwa.

CHARAKTER PODMIOTÓW KRAJOWYCH Krajowe organizacje dzielimy na :

a)    publiczne - ich funkcją jest porządkowanie życia społecznego, tworzenie osłon socjalnych na poziomie ekonomicznych możliwości budżetu a także wyrównywanie szans życiowych zgodnie z zasadą konstytucyjnej sprawiedliwości.

b)    pozarządowe - ich funkcją jest wszechstronne uzupełnianie działań państwa na rzecz grup najsłabszych ekonomicznie.