8330

kulturę. Czyli na przykład zaczynają malować, stają się osobami duchownymi, czy naukowcami.

W tym ujęciu kultura staje się taką ucieczką od niemożności zrealizowania swego popędu. Kulturę tworzą tacy, którzy nie mogą zrealizować libida. Lepiej kultury nie sublimować ( sublimować - czynić wzniosłym; uszlachetniać).

Freud posługuje się takim terminem jak kompleks.

Jest to cześć superega polegająca na tym, że mamy jakiś uraz z młodości np. od rodziców. Przykładów kompleksów jest dużo, ale tym się zajmuje się psychologia.

Takim kompleksem jest np. kompleks Edypa, który polega na tym, że zarówno chłopcy jak i dziewczynki są świadomi obecności swojego "rywala", którym jest rodzic tej samej płci. Próbują rozwiązać ten problem z różnym powodzeniem, najczęściej identyfikując się z "rywalizującym" z nimi ojcem czy matką. Chłopcy czują się szczególnie zagrożeni przez ojców, a zatem o wiele bardziej identyfikują się z ojcem niż dziewczynki z matką. Według Freuda każdy ma ten kompleks tylko o nim nie pamięta.

Freud kładł w swoich teoriach nacisk na związki międzyludzkie. Wczesne związki międzyludzkie miały mieć kluczowe znaczenie dla późniejszego rozwoju człowieka. Według Freuda, przez całe dorosłe życie dążymy do rozwiązania tych kwestii i problemów, które zostały zapoczątkowane przez związki z rodzicami w dzieciństwie. Każdemu etapowi rozwoju towarzyszy lęk, który stanowi centralny czynnik kształtujący naszą osobowość i prowadzący do pojawienia się nerwic.

Powstanie zaburzeń i chorób psychicznych:

Nerwice

Aby powstała nerwica niezbędny jest konflikt, w któiym ego w służbie superego odmawia ID zaspokojenia i usuwa jego reprezentację ze świadomości. Id natomiast tworzy sobie reprezentację zastępczą w postaci symptomów nerwicowych.

Za przyczynę nerwicy uważałFreud, powrót wypartych popędów. Według tegoż autora wyparcie wyobrażeń związanych z preedypalnymi formami zaspokojenia które może być: ukończone (pełne, udane) częściowo udane nieudane

W przypadku wyparcia częściowo udanego pewne wyobrażenia zostały wyparte lecz zachowały swoje obsadzenie. Z tego względu ciągle zagrażają wtargnięciem do świadomości (por. powrót wypartych popędów). W celu zachowania go z dala do świadomości konieczne jest silne przeciwobsadzenie. Chociaż główne zagrażające wyobrażenie nie zostaje uświadomione to jednak tworzą się pochodne tego wyobrażenia w formie fantazji (zob. fantazmat), czynności pomyłkowycli, marzeń sennych, symptomów nerwicowych. Stąd twierdzenie Freuda, że symptomy nerwicowe mają symboliczny związek z wypartymi popędami i analizując wolne skojarzenia można dojść do wypatego wyobrażenia.

Perwersje, Psychopatie

Zgodnie z poglądami Freuda, perwersja jest pierwotnym stanem dziecka. W perwersji popędy cząstkowe skierowane na obiekty z okresów preedypalnych (tzn. fazy oralnej, analnej, falicznej) funkcjonują w sposób niezakłócony: nie rozwiązany zostaje kompleks Edypa i groźba kastracji okazuje się nieskuteczna w efekcie popędy cząstkowe nie ulegają organizacji w popęd genitalny.

W ten sposób popędy cząstkowe zostają niezorganizowane a obiekty preedypalne, które w typowym procesie rozwoju zostają zdeseksualizowane i zachowują jedynie status obiektów przygotowujących do normalnego aktu stają się fetyszami, zboczeniami.