39602

Jedną z głównych trudności przy posługiwaniu się testem jest różnica między warunkami laboratoryjnymi, a warunkami realnymi. Wynikające stąd różnice w motywacji i nastawieniu osoby badanej obniżają wartość prognostyczną danych testowycłi Stopień niepewności przewidywań zależy od rodzaju testu i od rodzaju badanego zachowania. Aby uniknąć tych trudności stosuje się testy sytuacyjne, które pod wieloma względami mają przypominać sytuację rceczywistą, w jakiej przebiega działalność danej osoby. Inną tmdnością jaką napotyka diagnoza oparta na danym teście jest stosunkowo niewielka liczba informacji, jakie można osiągnąć metodami testów. Postuluje się więc aby dane testów interpretowane były w kontekście innych danych (obserwacji, historii życia, aktualnej sytuacji życiowej)

Ad.6. indukcja matematyczna

Jest to wnioskowanie, w którym z 2 przesłanek z których pierwsza stwierdza, iż pewna formuła F(n) zawierająca zmienną n sprawdza się dla n=l, druga zaś stwierdza, że jeżeli formuła F(n) sprawdza się dla n=k to sprawdza się również dla n=k+l. Wyprowadza się wniosek iż formuła F(n) sprowadza się dla wszystkich naturalnych n.

Schemat:

F(l)

F(k) —> F(k+1)

VneN F(n)

Przykład:

F(n): l+3+5+...+(2n-l)=n²

Mamy udowodnić twierdzenie, które głosi, że suma n-kolejnych liczb niepaizystych poczynając od 1 równa się n². To twierdzenia jest prawdziwe dla wszystkich liczb naturalnych n.

1+3=4 2²=4 1+3+5=9 3^9 F(k): 1 +3+5+... +(2 k- l)=k² F(k+1):    l+3+5+...+(2k-l)+[(2(k+l)-l]=(k+l)²

l+3+5+...+(2k-l)+l(2k+2-l]=(k+l)² k²+2k+l=(k+l)²

Wykazana, że F(n) spełiua się dla n=l, jeżeli f(n) spełnia się dla n=k to sprawdza się również dla n=k+l, z tego zaś wyprowadzamy, że F(n) spełiua się dla wszystkich liczb naturalnych.