103053

- wzmacniała się także pozycja Litwy.

-    sprawa zawarcia traktatu pozostawała jednak aktualna polski punkt widzenia - konieczność uwzględnienia w przyszłym traktacie zobowiązań Polski jako członka LN i znalezienia kompromisu w stosunku do jej neutralności.

Lista polskich propozycji została rozszerzona w toku negocjacji. Doszło także życzenie, żeby za punkt wyjścia przyjąć traktat ryski oraz powiązać wszystkie negocjowane przez ZSRR traktaty o nieagresji z sąsiadami zachodnimi i północnymi i nadać im w pewnym stopniu zbiorowy charakter ten postulat wzbudził największe protesty Rosji.

-    właściwa gra dyplomatyczna zaczęła się gdy poselstwo w Moskwie objął Stanisław Patek Podstawa rozmów miał być zmieniona - stworzenie w Europie Wschodniej systemu paktów umacniających pokój w regionie, a więc powiązanie paktu z ZSRR z podobnymi paktami obejmującymi państwa bałtyckie

-rzeczowe rozmowy na temat paktu rozpoczęły się w marcu 1927 roku. Stronę polską reprezentował Patek ZSRR Cziczerin i Stomoniakow. Polska była motywowana rozmowami ZSRR z państwami bałtyckimi, a ZSRR kiyzys w stosunkach z Anglią oraz zaostrzenie stosunków z Chinami.

-    polski poseł zminimalizował nawet dotychczasowy postulat łącznego traktowania paktów negocjowanych z ZSRR i Polskę i państwa bałtyckie do jednoczesnej ratyfikacji, Litwinow zapewniał, że jego rząd jest gotów uwzględnić fakt przynależności Polski do LN i jej pakt z Rumunią.

-    w tym stanie rzeczy 24 kwietnia Patek przekazał Rosjanom polski projekt, ale jeszcze niepełny. Była to preambuła, formuła nawiązująca do traktatu ryskiego, określenie agresji, oraz artykuł, który gwarantował zobowiązania Polski z tytułu jej członkowstwa w LN. Obie strony wykazywały chęć osiągnięcia przez obie strony formuł. Rosjanie kwestionowali jednak uzależnienie ratyfikacji przez Polskę od ratyfikacji odpowiednich układów przez państwa bałtyckie.

-    różnica zdań wystąpiła także w kwestii Ligii Narodowej. -

-    ta runda przyniosła uzgodnienia w sprawach takich jak uznanie traktatu ryskiego jako podstawy wzajemnych stosunków i zobowiązań, pojęcie agresji i koncyliaeji, pozostawały natomiast różnice zdań w sprawie LN, państw bałtyckich, udziału obu stron w koalicjach, kwestii pojęcia neutralności i formuły arbitrażu.

-    7 czerwca Białorusin zastrzelił w Warszawie Wojkowa, spowodowało to przerwę w rokowaniach o pakt nieagresji i zamroził stosunki między państwami.

-    znaleziono rozwiązanie - strona polska deklarowała opublikowanie rozporządzenia zapowiadającego rozwiązanie rosyjskich stowarzyszeń emigracyjnych, zamknięcie czasopism tych organizacji i wydalenie ich działaczy w wypadku postępowania niezgodnego ze zobowiązaniami Polski wobec ZSRR. A druga strona rezygnowała ze sformułowania w sposób bardziej kategoryczny żądań ukrócenia działalności rosyjskich organizacji w Polsce.

-    chciano także ożywić handle między państwami. Polska delegacja udała się do Moskwy w 1928 , napotkała jednak niesprzyjające warunki. Oskarżano tam bowiem kilku Polaków o szpiegostwo, wobec czego delegacja wróciła do warszawy. Stosunki między państwami znów uległy pogorszeniu.

-    nastąpiło przyspieszenie w stosunkach konsularnych - w 1928 r. otwarto konsulaty w Kijowie, Leningradzie i Tbilisi.

-    dojrzewała symacja do posunięcie do przodu traktam gwarancyjnego, ZSRR miało kiepską sytuację z Anglią. Łotwą, Estonią i Finlandią, stosunki z Włochami zostały pogorszone zabójstwem wicekonsula włoskiego w Odessie, stosunki z Japonią charakteryzowały spory w Mandżurii, Korei i na Sachalinie, napięte były stosunki z Chinami.