101005

LKrfltifMtt ntemkdut a c«ar^o

%2- Otton I koronowany przez papieża na cesarza rzymskiego. Przez kolejne 8 wieków godność króla niemieckiego łączyła się z godnością cesarską. Królowie niemieccy koronowali się osobną niemiecką koroną królewską w Akwizgranie (dawnej rezydencji Karola Wielkiego), osobno koronę cesarską w Rzymie. Między cesarstwem i królestwem Niemiec istniał tylko rodzaj unii personalnej

-od koronacji Otona I uważano cesarstwo za cesarstwo rzymskie i chrześcijańskie; koncepcja państwa uniwersalnego - cesarstwo granicami świata chrześcijańskiego: cesarz rzymski obrońcą dirześcijaństwa)

XIIw- określano cesarstwo jako Święte Cesarstwo Rzymskie. Uczeni prawnicy głosili tezę, iż cesarstwo średniowieczne stanowili kontynuację cesarstwa starożytnego- wzrost uniwersalistycznych aspiracji cesarzy do podporządkowania sobie hidów i państw znajdujących się poza granicami Niemiec (cesarze panami świata mającymi szczególne uprawnienia)

X'Ulw- opór władców chrześcijańskich w stosunku do aspiracji cesarzy niemieckich zmierzającycli do podporządkowania sobie lub ograniczenia niezależności władców chrześcijańskich. ..Król jest cesarzem w swoim królestwie"- jest władcą od nikogo niezależnym i suwerennym i ma również suwerenną równą cesarskiej władzę wewnątrz swego królestwa

XIVi XVw- ostateczne wygaśnięcie uniwersalistycznych aspiracji cesarstwa

-do XIw- cesarze uważali się za zwierzchników Kościoła i pretendowali do prawa obsadzania tronu papieskiego i do prawa składania papieży z urzędu Od reform kluniackich (XI)- Kościół wyzwolił się spod przewagi cesarskiej i uzyskał pewną samodzielność (papieże chcieli wywyższyć swoją władzę na cesarzami) XIIIw- groźny konflikt między papieżem Innocentym III a cesarzem Fryderykiem II. który skończył się złożeniem cesarza z tronu i odsądzeniem od korony cesarskiej całej dynastii Hohensfaufów przez papieża Innocentego IV w 1245r

XVw cesarze niemieccy nazywani ..cesarzami rzynskimi narodu niemieckiego"- wyrażało to rezygnację królów niemieckich z dawnych uniwersalistycznych aspiracji, podkreślając to. że władza cesarska ogranicza się już tylko do narodu niemieckiego

Z Władza królewska- przez długi czas utrzymywali silną władzę królewską- do końca XII w zachowali w Niemczech duży autorytet (władcy elekcyjtu spośród wielkich feudałów)

Schyłek XI Iw- oznacza początek właściwego załamania się władzy królewskiej

Król niemiecki był przedstawicielem państwa na zewnątrz, był naczelnym wodzem, najwyższym panem lennym i najwyższym sędzią. Przez dhigi czas posiadał regalia (dobra koronne-prawo bicia monety, pobierania ceł, nadawania praw targowych, regale górnicze itp.)- źródło poważiuejszych dochodów (koronacja podkreślała autorytet)

3.lpadek księstw szczepowych Początki księstw terytorialnych

Xw- powstanie Królestwa Niemieckiego (wzmocnienie pozycji książąt szczepowych)

XIIw- powstanie licznych księstw biskupich jako terytoriów bezpośrednio zawisłych od króla. W interesy książąt szczepowych godziło zakładanie na obszarze całego państwa miast królewskich, bezpośrednio zawisłych od cesarza. Akcja ta oznaczała równocześnie dalsze wyzbywania się przez królów posiadanych jeszcze uprawtueń. umniejszanie dóbr koronnych i dochodów z regaliów.

1180-likwidacja księstw szczepowych. W rzeczywistości władza królewska stanęła wobec o wiele liczniejszych, bezpośrednich wasali świeckich i duchownych, którzy przystąpili do walki o szersze przywileje i większą niezależność

1220 i 1232- Fryderyk II udziela szerokich przywilejów- monarcha zrzekł się na rzecz książąt wielu swych podstawowych uprawtueń- zwłaszcza skarbowych

4.    Nas tęp siwo tronu- monarcliia do końca swojego istnienia (1806) była elekcyjna. Zasada: prawo do tronu przysługuje synowi króla, elekcja dokonywała się tylko w obrębie rodu królewskiego. Jeśli król nie pozostawił męskiego potomka dochodziło do rozdwojonych elekcji (2 królów) i do walk wewnętrznych, do których mieszało się papiestwo zainteresowane, zwłaszcza w wypadku elekcji rozdwojonej, osobę króla memieckiego jako przyszłego cesarza. Wówczas koronacja papieska mogła decydować o zwycięstwie jednego z kandydatów. Król wybierany przez liczne grono feudałów. Elekcja nie sprzyjała zjednoczeniu państwa.

5. Przymus lenny- podlegali mu królowie niemieccy- musieli każde opróżnione lenno w ciągu lroku dać iiuiemu wasalowi Zasada ta sprzyjała rozdrobnieniu feudalnemu

6.Stosnnek państwa do Kościoła. Biskupi i opaci posiadający olbrzymie dobra odgrywali w państwie doniosłą rolę. Od koronacji Ottona I Kościół stał się narzędziem w ręku królą który swobodnie obsadzał urzędy biskupie oddanym sobie osobom, (reformy kkmiackie)

XIw- tendencje w Kościele do przeprowadzania reformy

1122-konkordat worniacki- koniec długotrwałego sporu o inwestyturę Konkordat rozwiązał sprawę w sposób kompromisowy z korzyścią dla Kościoła:

aiprawo kościoła do obsadzania biskupstw przez wvborv kaitoiuczite

Ulkunkurdai oddzielił nadanie urzędu bahupieoo od uposażenia Uiskweao (wręczenie np. berła a nie pastorału)