106554

my komory tyłami najmniejszymi.

Naczynia włosowate - nadzwyczaj dobrze rozwinięte, przyjmuje się, że na jeden kardioiniocyt przypada jedno naczynie włosowate (jedna kapilara).

Budowa - połączenia między komórkami śródbłonka naczyń włosowatych są ścisłe i tylko w węzłach zatokowo-przedsionkowym i przedsionkowo-komorowym są naczynia włosowate o budowie okienkowej.

Przepływ kiwi przez naczynia włosowate jest regulowany przez zmiany średnicy zwieraczy przedwlośniczkowych; w stanie spoczynku (przeciętne obciążenie serca), znaczna ich część jest zamknięta - w prawej komorze zwykle drożna jest połowa kapilar, w lewej -1/4. Istnieje duża rezerwa przepływu.

Pomiędzy obwodowymi tętnicami wieńcowymi są połączenia - naczynia o malej średnicy, nie są one w stanie zapewnić właściwego krążenia obocznego, w związku z tym są to tętnice czynnościowo końcowe.

Z punktu widzenia fizjologicznego, wyróżniamy strefy przepływu:

•    Przez przedsionki,

•    Przez mięsień lewej komory,

•    Przez mięsień prawej komory.

Istnieją tu różne skurcze (siła) i różnie kształtowane jest ciśnienie transmuralne.

Podział warstwami:

•    Podwsierdziowa - działają tu największe siły meclianiczne,

•    Podnasierdziowa,

•    Pośrednia

Wielkość przepływu - 4% pojemności minutowej, jest to ok. 210-225mL: 70-85mL/min/100g tkanki.

Przy obciążeniu serca przepływ wzrasta znacznie, do nawet 600 mL/min/lOOg.

Istnieje duża rezerwa przepływu, musi być duża, bo w mięśniu sercowym istnieje duża utylizacja tlenu - ponad 70%, obrazem tego jest różnica tętniczo - żylna = 12-14mL.

W war lulkach spoczynku zużycie tlenu wynosi 8-10 mL/min/lOOg