107888

Elektroforeza żelowa

SDS PAGE

Migracja w polu elektrycznym zależy od masy cząsteczek.

Żele - polimery o różnym stopniu usieciowania - im większy stopień usieciowania tym mniejsza wielkość „oczek” w żelu, którymi wędrują substancje

Czemu nie stosujemy migracji w samym buforze, ale w żelu? - Żel podnosi zdolność separacji pod względem masy cząsteczkowej

Stosuje się stałe pole elektryczne o różnicy potencjałów około 200V

rucliliwość elektroforetyczna p=W/E W~(E*g)/f W - prędkość migracji E- natężenie pola elektrycznego g - ładunek

f- współczynnik tarcia (zależy od masy cząsteczki i lepkości roztworu, również od kształtu cząsteczki)

Markery - związki o znanych masach cząsteczkowych

Dokładność nie jest zbyt duża - kilka-kilkanaście %, mniejsza niż przy ul trawi rowaniu. Rozróżnialne białka różniące się o 1 aminokwas i kwasy nukleinowe o 1 nukleotyd w odpowiednich warunkach.

Czułość detekcji - 10'⁸g. Dokładność szacowania masy cząsteczkowej ~2%

Elektroforeza białek - białka obojętne lub obdarzone niewielkim ładunkiem, trzeba to „poprawić” i nadać białkom taki sam ładunek - rozdziela się je na żelu poliakrylamidowym w postaci denaturowanej przez SDS (siarczan dodecylu)

2D - najpierw rozdzielamy białka w gradiencie pH natywne, potem dodajemy SDS i rozdzielamy jak w zwykłej elektroforezie

Elektroforeza kwasów nukleinowych - wszystkie maja jednakowy pod względem znaku

ujemny ładunek, rozdzielamy na żelu poliakrylamidowym

Agarowa - rozdzielanie DNA nawet do 1000 000 pz

Pole pulsacyjne - zwiększa ruchliwość cząsteczek bardzo długich

Elektroforeza kapilarna

Ruchliwość elektroforetyczna zależy od:

a)    masy

b)    ładunku

c)    kształtu

d)    lepkości i pH roztworu