108166

odpornościowym, które produkują immunoglobuliny, które maja funkcję przeciwciał. Limfocyty T z kolei są taką populacją jeszcze bardziej zróżnicowaną i w obrębie limfocytów T rozróżnia się 3 główne funkcjonalne populacje limfocytów T: to są tak zwane limfocyty T helperowe, które to komórki odgrywają fundamentalna rolę w regulacji odporności nabytej poprzez produkcje białek regulujących rozwój i funkcje efektorowe zarówno limfocytów B jak i limfocytów T cytotoksycznych. Czyli w organizmie, który wykazuje jakąkolwiek dysfunkcję limfocytów T, może to być na przykład genetyczny brak grasicy. Są takie szczepy myszy, które nazywamy myszami nagimi, znaczy nagie są nie dlatego, że nie posiadają grasicy tylko brak grasicy jest skorelowany z brakiem owłosienia i ta mysz jest faktycznie naga. I szczepy myszy, które nazywamy myszami nagimi są to myszy bezgrasicze. I taka mysz bezgrasicza nie ma w ogóle możliwości do obrony przed infekcjami wirusowymi, w ogóle przed patogenami, które infekują komórki, czyli przed patogenami wewnątrzkomórkowymi i również ma bardzo ograniczone możliwości do obrony przeciwko patogenom zewnątrzkomórkowym. Większość bakterii to są patogeny zewnątrzkomórkowe. Produkują bardzo niski poziom przeciwciał, więc odporność na różnego rodzaju infekcje jest bardzo ograniczona i są to zwierzęta, które muszą być hodowane w warunkach patogen-free. Czyli limfocyty helperowe są to limfocyty, które same nie wykonują żadnych funkcji efektorowych czyli na przykład nie produkują przeciwciał, nie mają funkcji cytotoksycznej, nie zabijają komórek zakażonych wirusami ani komórek nowotworowych; natomiast wspomagają odpowiedź zarówno limfocytów B jak i limfocytów T cytotoksycznych poprzez produkcję białek regulatorowych. Inną populacją limfocytów T to są limfocyty cytotoksyczne. Limfocyty T cytotoksyczne są takimi komórkami, które zabijają komórki docelowe, którymi to komórkami docelowymi są wszystkie komórki naszego organizmu zainfekowane wirusami, czyli zabijają komórki zakażone wirusami i zabijają komórki nowotworowe. Wśród komórek, które odpowiadają za rozwój odporności wrodzonej już było

0    takiej populacji komórek, które mają bardzo podobną funkcję: to są komórki NK - mają zdolność do zabijania komórek zakażonych wirusami i do zabijania niektórych typów komórek nowotworowych. Inny jest mechanizm rozpoznawania antygenów nowotworowych przez komórki NK i przez limfocyty T cytotoksyczne. I wreszcie są limfocyty T regulatorowe, które zostały nazwane regulatorowymi aczkolwiek ich funkcja biologiczna polega na hamowaniu aktywności limfocytów T helperowych głównie, ale wydaje się że również limfocytów T cytotoksycznych. Faktycznymi limfocytami regulatorowymi są limfocyty helperowe, natomiast te, które nazwano limfocytami T regulatorowymi, to są limfocyty o funkcji supresywnej: hamują aktywność, przede wszystkim limfocytów T helperowych.

Porównanie odporności wrodzonej i odporności nabytej:

Czas reakcji od momentu kontaktu z patogenem: w odporności wrodzonej - godziny, w nabytej - dni. Swoistość w odporności wrodzonej jest ograniczona i stała, co wynika z niezmienności efektorów dla antygenu na komórkach odpowiedzialnych za rozwój odporności wrodzonej, natomiast w wypadku odporności nabytej swoistość jest zróżnicowana

1    zmienna, co również jest związane z cechami receptorów dla antygenu na limfocytach. Odpowiedź wtórna. W odpowiedzi immunologicznej w ogóle rozróżniamy odpowiedź pierwotna i odpowiedź wtórną. Odpowiedź pierwotna dotyczy pierwszego kontaktu układu odpornościowego z jakimś antygenem, antygenem A, a odpowiedź wtórna jest ponownym kontaktem z antygenem A. W ciągu naszego życia jesteśmy infekowani wielokrotnie tym samym patogenem, nawet jeżeli nie jest to ten sam patogen dosłownie, bo na przykład wirusy podlegają mutacjom, ale jakby ta sama klasa patogenów. Czyli nasz układ odpornościowy odpowiada na jakiś antygen po raz pierwszy, a potem po raz kolejny. I każda kolejna odpowiedź będzie nazywana odpowiedzią wtórną, a nie trzecią, czwartą, piąta i tak dalej. W