108707

Cel ćwiczenia:

-    zapoznanie się ze zjawiskiem falowym;

-    wyznaczenie prędkości rozchodzenia się fal dźwiękowych wpo-wietrzu w zależności od ich częstości.

Część teoretyczna:

Drgania dał umieszczonych w ośrodku sprężystym stanowią źródła zaburzenia, które dzięki własnościom sprężystym ośrodka rozprzestrzenia się w nim. Takie rozprzestrzeniające się zaburzenie, któremu towarzyszy przenoszenie energii i pędu przez cząsteczki ośrodka bez zmiany ich średniego położenia, nazywa się falą Jeśli częstość wzbudzonych drgań jest z zakresu 16Hz - 20kHz, mówimy o fali dźwiękowej.

Drgania falowe są drganiami zarówno w czasie, jak i w przestrzeni.

ar² ar²

Rozchodzą się ze skończoną prędkośaą Oto klasyczne równanie falowe:

Opisuje rczprz estrze manie się małych zaburzeń sprężystych, a także fal świetlnych w próżni. Funkcja falowa V(z,t) mcże oznaczać każdą z wielkośd podlegających zaburzeniu, np. wychylenie cząsteczki z położenia równowagi, zmiany a śnieni a, gęstość, natężenie pola elektrycznego, ltd.

Stosując równanie Newtona do małej masy gazu podlegającej małemu

a*v_rą> "i d²^

ar²    ar²

zaburzeniu dla jednowymiarowej fali dźwiękowej w ośrodku jednorodnym i izotropowym, otrzymuj emy: gdzie: p - dśnieme,

p - gęstość,

wskaźnik o dotyczy warunków w stanie mezaburzonym