109261

wykroczenia związana jest wina, której Ustawa o postępowaniu w sprawach nieletnich nie zna. Problem winy nie występuje przy przekroczeniu dolnej granicy wieku, czyli 13 lat, bowiem nieletni przed 13 rokiem życia nie popełnia w rozumieniu Ustawy czynu karalnego. Wiek nieletniego i charakter czynu oraz sposób jego popełnienia mają istotny wpływ także na tryb postępowania i rodzaj organu właściwego do prowadzenia postępowania. Podkreślić należy, że Kodeks kamy przewiduje wyjątkowo odpowiedzialność karną tych nieletnich, którzy po ukończeniu 15 lat dopuszczają się szczególnie groźnych przestępstw.

Naczelną zasadą postępowania przyjętą w ustawie jest dobro nieletniego, wyrażające się w dążeniu do osiągnięcia korzystnych zmian w jego osobowości i zachowaniu. W postępowaniu z młodymi ludźmi należy brać pod uwagę ich wiek, stan zdrowia, stopień rozwoju psychicznego i fizycznego, cechy charakteru, a także ich zachowanie oraz przyczyny i stopień demoralizacji, charakter środowiska i warunki, w których nieletni się    wychowują.

Każdy, kto stwierdzi istnienie okoliczności świadczących o demoralizacji dziecka, ma społeczny obowiązek odpowiedniego przeciwdziałania temu, a przede wszystkim zawiadomienie o tym rodziców, opiekuna, szkoły, sądu rodzinnego, policji lub innego właściwego organa Przypomnieć trzeba, że nie wywiązanie się z tego obowiązku nie powoduje żadnych sankcji prawnych, lecz jedynie moralne. Instytucje państwowe i organizacje społeczne, które w związku ze swoją działalnością dowiedziały się o popełnieniu przez nieletniego czynu karalnego ściganego z urzędu, są obowiązane powiadomić o tym sąd rodzinny albo policję oraz podjąć działania nie cierpiące zwłoki, aby nie dopuścić do zatarcia śladów i dowodów popełnienia czyna Obowiązek zawiadomienia powstaje w momencie, gdy zostało ustalone, że istnieje dostateczny stopień podejrzenia, iż rzeczywiście popełniono czyn karalny. W zawiadomieniu należy wskazać wszelkie dane, na których oparte są podejrzenia popełnienia czynu niezgodnego z prawem.

Sprawy nieletnich należą do właściwości sądu rodzinnego, którą ustala się według miejsca zamieszkania nieletniego, a w razie trudności w ustaleniu tegoż -według miejsca pobytu młodej osoby. W wypadkach nie cierpiących zwłoki właściwym sędzią rodzinnym, któremu policja przekazuje sprawę, jest sędzia sądu rodzinnego właściwego dla siedziby jednostki policji, której fiuikcjonariusze