109750

Długości wylroczeniowe prętów

Jeśli nie przeprowadza się dokładnej analizy, ani też inne przepisy nie stanowią inaczej, to długość wyboczeiową l_c zaleca sie przyjmować: a) pasy oraz słupki i krzyżulce podporowe l_e=!o ; lo -długość teoretyczira pręta między węzłami skratowania lub osiowy rozstaw stężeń bocznych; b) inne pręty skratowania:    * przy wyboczeniu w płaszczyźnie kratownicy:

l_c=0,8!o -gdy połączenia są wystarczająco sztywne; l_e=li w pozostałych przypadkach, gdzie h -długość pręta w świetle pasów; * przy wyboczeniu z płaszczyzny kratownicy lc=lo -gdy pasy mają przekrój otwarty, l_c=0,81o -gdy pasy mają przekrój zamknięty oraz połączenia są wystarczająco sztywne, l_e=I, -gdy pasy mają przekrój zamkirięty, a połączenia nie są wystarczająco sztywne. Połączenia pręta z pasem uważa się za wystarczająco sztywne w rozpatrywanej płaszczyźnie wyboczenia, jeśli jego nośność pizy zginaniu jest nie mniejsza niż AM.

Tężniki - zespól tężników dachowych kratownic podpartych w sposób przegubowy składa się z tężników połaciowych poprzecznych, tężników pionowych i podłużnych, prętów stężających Tężniki połaciowe poprzeczne (ułożone poprzecznie do kierunku podłużnego budynku) zakłada się w polach skrajnych lub przedskrajnych. Ich zadaniem jest polączettie pasów ściskanych dwóch sąsiednich kratownic w kratownicę połaciową, likwidując łańcuchy kinematyczne tych że pasów z płaszczyzn kratownic Jeżeli przekrycie dachowe zawiera płatwie, to pełnią one równocześnie rolę słupków tężnika połaciowego. Tężniki pionowe w postaci skratownnia zakłada się na całej długości budynku W budynkach bez transportu suwnicowego skratowane tężniki pionowe zakłada się w tych polach, w których znajdują się stężenia połaciowe, zaś w polach pozostałych zamiast tężników skratowanych można założyć poziome pręty stężające dla pasów ściskanych (lip. płatwie). Zadaniem tężnika pionowego jest stabilizacja pozycji pionowej łączonych kratownic, szczególnie w fazie montażu i utworzenie razem z tężnikiem połaciowym samostatecznego przestrzennego bloku kratowego, do którego można dołączać stężenia boczne pozostałych kratownic płaskich.

Przekroje poprzeczne prętów kratownic - podstawową zasadą przyjmow'ania przekrojów poprzecznych prętów kratownicy jest to, że powinny one być symetryczne względem płaszczyzny kratownicy przechodzącą przez oś Y. Dntgą zasadą jest to, aby smuklość każdego pręta w płaszczyźnie kratownicy X, i w płaszczyźnie prostopadłej X, były zbliżone Pas górny projektuje się o takim przekroju, aby miał on półkę poziomą, dogodną do bezpośredniego oparcia na nim płatwa, blachy fałdowej lub płyty dachowej Stosuje się w tym przypadku: część kształtownika dwuteowego, ceownik ułożony poziomo -walcowany lub zespawany z dwóch kątowników, ntrę prostokątną lub kwadratową Na pasy rozciągane stosuje się przekroje podobne jak na pasy ściskane, tylko o mniejszych rozmiarach bo nie ingeruje współczynnik wyboczeniowy, a także przekrój pojedynczego kształtownika równoramiennego, którego oś symetrii oraz przekrój rury okrągły. Na pręty wykratowania najczęściej stosuje się połówki dwuteowników, pojedyncze kątowniki, ustawione osią y w płaszczyźnie kratownicy, rury okrągłe lub kwadratowe, a także przekrój krzyżowy zbudowany z dum kątowników. Poza węzłami kratownicy rozstaw kątowników jest stabilizowany za pomocą przewiązek z przyspawanych blach o długościach co najmniej 5 cm lecz nie mniej szer. półki kątownika b, układanych na przemiennie. Liczba przewiązek powinna być nieparzysta, a ich odległość osiowa l|£ii; gdzie ii -najmniejszy promień bezwładności pojedynczego kątownika