110929

taki sposób, że ta linia nie może być dłuższa niż 24 mile morskie jeżeli jest to więcej to musi być przesuwana ku brzegowi (zapoznaj się z definicją zatoki w sensie prawnym). Zatoki historyczne nie regulowane pisanym konwencyjnym prawem morza, mają charakter prawno zwyczajowy ich rozwarcie może być większe niż 24 mile morskie, muszę być to zatoki, które są związane z lądem poprzez tzw kosę (nanoszenie piachu, który się wynurza z morza) bądź poprzez tzw szkiergat ?? (nie mogłam nigdzie znaleźć czy coś takiego istnieje i nie wiem czy dobrze usłyszałam) (kamienny odpowiednik tej kosy), przede wszystkim musi być to zatoka, którą państwo posiada od pewnego czasu w sposób nie zakłócony, który dodatkowe jest oddalony od międzynarodowych szlaków żeglugowych np. część zalewu Wiślanego => bywają problemy na świecie z tym związane, ponieważ jednostronna deklaracja państwa o tym, że uznają określona zatoką za historyczną nie zawsze spotyka się z akceptacja np. Hadsona ( olbrzymia zatoka, wąskie ujście -» Kanada => protest Stanów Zjednoczonych, ustanowiona przez Kanadę 1906), Zatoka Piotra Wielkiego ( 1957 -» ustanowiona przez ZSRR, rozwarcie 108 mil morskich; protest Francuski, Japoński, Brytyjski), Zatoka Wielka Syrta (rozwarcie Zatoki 300 mil morskich, Libia 1974 uznała, że jest to zatoka morska, poza państwami kilkoma arabskimi inne państwa złożyły protesty). Historyczny charakter mają często zatoki na płn Rosji, na oceanie arktycznym. Niektóre terytoria morskie są oddzielone nie od lądu ale o innych wód sztuczną granicą administracyjną, dotyczy to zwłaszcza wód śródlądowych, w konsekwencji część rzeki jest traktowana jako morze wewn np cześć Odry, odra zachodnia nie wpłynęła do morza, ale jest sztucznie przepisane do wód wewn Polskich, ze względu na przesunięcie portu; podobnie w przypadku Łaby, Parany, Urugwaju, Potomacu. Czasami jest tak, że linia brzegowa jest zmienia, jest duża praca rzek wchodzących do morza np. Ganges, Nil, Missisipi; wówczas jeśli punkty odniesienia dla obliczania wód wewnętrznych zostaną ustalone jako pewne linie ujścia rzeki, a rzeka później rozmyje te punkty i się wycofa w głąb lądu to ta linia może zostać zachowane -» zmiana linii brzegowych w skutek pracy rzek nie konieczne musi wpływać na linie od której toczone są wody wewnętrzna. Typowy przykład sytuacji kiedy wyznaczana jest granica, odniesienie do obliczana dalszych stref morskich, nieregularna ukształtowana linia brzegowa, konwencja o prawie morza pozwala na wprowadzenie linii podstawowych powstaje wskutek połączenie systemu prostych podstawowych (wyznaczanych przez państwa, problem nie wyznaczono jak długie mogą być te proste podstawowa; ważne: można wziąć pod uwagę czynniki historyczne, czyli związek wód i inne okoliczności np. ekonomiczne), może to łączyć nie tylko punkty stałe na brzegu, ale punkty wysp, ale jest 1 warunek nie dobiega to od ogólnego kierunku wybrzeża. Wody zakreślone prostymi podstawowymi muszą być dostatecznie ściśle związane z lądem. Obecnie mamy taką sytuację, że jest na świecie 152 państwa, które są nadbrzeżnymi (na 200), 90 przyjęło legislacyjną do wyznaczania prostych podstawowych, 75 skorzystało z tej możliwości prawnej i zastosowało proste podstawowe. Niekiedy jednak długość jednej prostej podstawowej jest zmienna, konwencja o prawie morza nie przesądza jaka długość maksymalna może mieć taka prosta podstawowa np. Ekwador 135 mil morskich, Madagaskar 123 mil morskich, Birma od 7 do 222 mil morskich (protest, nie uznawane -» wiąże się z określonymi działaniami). Protest nie jest aktem jednostronnym, wiąże się z określonymi działaniami.

Morze terytorialne.