111138

Immunitet państwa w prawie międzynarodowym

Immunitet państwa - zasada prawa międzynarodowego, zgodnie z którą żadne państwo nie może wykonywać jurysdykcji wobec innego państwa. Innymi słowy, żadne państwo nie może podlegać sądom obcego państwa. Zasada ta jest emanacją starożytnej zasady prawa rzymskiego: "Par in parem non ha bet imperium" (równy nie ma władzy w stosunku do równego sobie). Można wyróżnić dwie najważniejsze koncepcje zakresu immunitetu państwa:

•    absolutny (pełny, nieograniczony) immunitet państwa - jest tradycyjną, konserwatywną recepcja zasady "Par in parem..." koncepcja równości i niezależności państw

•    względny (relatywny, ograniczony) immunitet państwa - powoli zdaje się przeważać we współczesnych stosunkach międzynarodowych.

Zgodnie z nim państwu przysługuje immunitet w odniesieniu do aktów typu iure imperii (aktów władczych, autoiytamych, wynikających z suwerennych uprawnień państwa), ale już nie w przypadku aktów iuregestionis - czyli takich, jakie dokonują wszystkie osoby prywatne (ludzie, przedsiębiorstwa) w stosunkach prawnych regulowanych przez prawo cywilne.