111760

Ad 2) faktura pro-forma ma układ i elementy faktury handlowej z tym, że nie stwierdza ona faktu wysłania towaru. Może być wystawiana przed faktycznym wykonaniem dostawy. Nie jest rachunkiem nie stanowi więc podstawy do żądania zapłaty. Nie jest dowodem nabyci i sprzedaży towaru. Służy do: uzyskania licencji importowej, czy kontyngentu towarowego dla dokonania odprawy celnej warunkowej np. wysłanie towaru na targi, wystawę no próbę.

Może ona pełnić funkcję oferty handlowej, zamówienia, gdy importer na jednym z jej egzemplarzy składa zamówienie na wskazane w niej towary.

Ad 3) faktura konsularna sporządzana jest na specjalnym formularzu nabywanym w konsulacie innego kraju w danym kraju np. firma wenezuelska zakupuje formularz w przedstawicielstwie wenezuelskim w Polsce.

Dane w niej zawarte są bardziej szczegółowe od danych w fakturze handlowej.

Wymagania są zróżnicowane w zależności od kraju importera. W fakturze tej oprócz danych właściwych dla faktury handlowej podaje się oświadczenie eksportera o zgodności cen w fakturze handlowej z cenami kraju eksportu, dane o pochodzeniu towaru, czy dane o pochodzeniu surowców zużytych do produkcji towaru.

Faktura ta polega legalizacji przez przedstawicielstwa handlowe czy konsularne kraju importu w kraju eksportu. Koszty uzyskania faktury ponosi importer.

Celem jej jest:

♦    utrudnienie dumpingu

♦    władze kraju importu dokonują poprzez nią kontroli polityki handlowej i celnej. Przypomina fakturę handlowa.

Dokumenty ubezpieczeniowe

Podstawowym dokumentem jest polisa ubezpieczeniowa. Występują 3 strony:

D Ubezpieczyciel 0 Ubezpieczający 0 Ubezpieczany Rodzaje polisy:

•-* Pojedyncza (jednorazowa) - stosuje się w przypadku ubezpieczenia towaru na czas określonej podróży alba na dany czas

Generalna (bieżąca) - ubezpieczony zobowiązuje się do ubezpieczenia wszystkich towarów przewidywanych w polisę, ubezpieczyciel zobowiązuje się przyjmować do ubezpieczenia wszystkie te przesyłki na ustalonych warunkach.

II. DOKUMENTY POMOCNICZE Świadectwo pochodzenia

Dokument wymagany przez władze celne poszczególnych krajów ze względu na występujące w nich zróżnicowanie taryf celnych w zależności od kraju z którego towar pochodzi. Świadectwo to wystawia odpowiednia instytucja w kraju pochodzenia towaru (w Polsce Krajowa Izba Gospodarcza). Nawet towary exportowane nie pochodzące z kraju exportu mogą uzyskać w nim świadectwo pochodzenia, o ile w kraju exportera poddano je przeróbce. Świadectwo powinno dotyczyć tylko jednej partii towaru, o której wiadomo, że będzie wysłana jednocześnie, w całości i że całość wysyłki będzie poddana odprawie celnej w kraju importera. Niektóre kraje wymagają wystawienia tego dokumentu na ich własnych blankietach. Podstawą do uznania towaru za pochodzący z danego kraju stanowi stopień jego przetworzenia w kraju exportu. Towar w którego produkcję zaangażowany jest więcej niż jeden kraj uznawany jest za pochodzący z kraju w którym podlegał ostatniej ekonomicznie uzasadnionej obróbce.

SAD - jednolity dokument administracyjny

Stosowany w handlu z państwami UE, USA, Kanada, Japonią i Meksykiem. Wprowadzenie go związane było z ustanowieniem od 01.01.88 nowego układu taryf celnych. W dokumencie tym wypełnia się 56 „pól", z których każde zawiera kilka rubryk. W praktyce dokładne wypełnienie formularza SAD z uwzględnieniem dostaw tranzytowych możliwe jest przy zastosowaniu techniki komputerowej.