114055

Obrona organizmu przed wirusami

Organizmy wykształciły rożne mechanizmy obronne przez infekcją wirusową. Niektóre bakterie posiadają enzymy tnące obcy DNA przedostający się do komórki. Organizmy zwierzęce angażują układ immunologiczny do rozpoznawania i niszczenia wirusów oraz komórek przez nie zainfekowanych. W niektórych zakażeniach wirusowych, jednokrotne przebycie choroby daje trwałą odporność organizmu (np. ospa wietrzna, różyczka). Przeciwko niektórym chorobom wirusowym opracowano skuteczne szczepionki, dzięki temu udało się całkowicie wyeliminować wirus ospy prawdziwej. W szczepionce zastosowano zasadę odporności krzyżowej - szczepiono pacjentów łagodnym wirusem ospy krowianki. Bliskie pokre wie listwo obu wirusów sprawia, że ich antygeny są podobne i odporność wytworzona przeciwko jednemu z nich przeciwdziała zakażeniu drugim. Komórki zwierzęce mogą także zmieniać receptory błonowe tak, aby wirus ich nie rozpoznawał. Rośliny tracą zakażone części, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się wirusa. Wszystkie te mechanizmy obronne mogą się jednak okazać nieskuteczne, ponieważ wirusy szybko ewoluują - po zachorowaniu na dany typ wirusa uzyskujemy na niego odporność, ale wystarczy, by zmienił on nieznacznie swoje białka a układ odpornościowy go nie rozpozna i ponownie zachorujemy.