114983

1945-1989

+ Początkowo aktywność społeczna była duża (uczestnictwo w głosowaniach, odradzanie się partii politycznych sprzed wojny)

Po tym gdy państwo zaczęło kontrolować obywateli, można zauważyć aktywność społeczeństwa, które zaczęło tworzyć różne stowarzyszenia, a te przerodziły się w masowy ruch związkowy, co było podwaliną społeczeństwa obywatelskiego Niezależność społeczną, odnajdziemy w Kościele Katolickim, który przechodził ciężkie chwile w początkowym okresie PRL-u, a później nie był wolny od nacisku władz Po wprowadzeniu stanu wojennego, dało się zauważyć wewnętrzną emigrację, odejście w świat rodziny i własnych problemów, a przy tym porzucenie aktywizacji społecznej i pogodzenie się z brakiem możliwości wpływu na sferę polityki

Po 1989r.

Powoli kształtuje się społeczeństwo obywatelskie

Doświadczenie poprzedniego systemu powodują wycofanie się grup społecznych z życia publicznego i polityki

Zaangażowanie Polaków głównie w rozwiązywanie problemów środowiska lokalnego Na tle Europy wypadamy niekorzystnie pod względem aktywności społecznej, przy czym należy pamiętać, że w innych krajach społeczeństwo obywatelskie wykształciło się niezależnie wobec instytucji państwa przy jednoczesnej jego akceptacji tego zjawiska, natomiast w Polsce społeczeństwo kształtowało się w opozycji dla państwa, przeciwnie i niezgodnie z jego funkcjonującymi instytucjami