115318

tworzących ją państw. W jej ramach zachodziło natomiast szereg związków pomiędzy państwami wzajemnie ze sobą współpracującymi lub integrującymi się samodzielnie, bez udziału struktur wspólnotowych. Taki proces zachodził zwłaszcza pomiędzy Białorusią a Rosją, od której Białoruś była uzależniona przede wszystkim gospodarczo. Proces reintegracji oby państw nasilił się wraz z dojściem do władzy prezydenta Aleksandra Łukaszenki. Pierwszym etapem tego procesu było utworzenie 8 września 1991 roku Unii Celnej pomiędzy Rosją a Białorusią. 2 kwietnia 1996 roku prezydenci: Rosji - Borys Jelcyn i Białorusi - Aleksander Łukaszenka podpisali układ

0    utworzeniu stowarzyszenia Rosji i Białorusi. Umowa ta pogłębić miała integrację i wszechstronne zbliżenie obu państw. Przewidywała uzgadnianie polityki zagranicznej

1    tworzyła jednolity obszar gospodarczy.

Umowa przewidywała powstanie wspólnych organów ponadnarodowych. Naczelnym organem stowarzyszenia miała być Rada Najwyższa składająca się z prezydentów, premierów i przewodniczących parlamentów obu państw oraz z przewodniczącego Komitetu Wykonawczego Stowarzyszenia - stale funkcjonującego organu wykonawczego. Utworzone zostało także Zgromadzenie Parlamentarne, składające się z równej liczby parlamentarzystów każdej ze stron.

Proces integracji oby państw postępował. 2 kwietnia 1997 roku Rosja i Białoruś podpisały umowę o utworzeniu Związku Białorusi i Rosji. W jej wyniku dotychczasowe Stowarzyszenie zostało przekształcone w Związek Białorusi i Rosji, z udzieleniem mu pełnomocnictw zgodnie ze Statusem Związku. 23 maja 1997 roku podpisany został przez prezydentów obu państw Statut Związku Białorusi i Rosji, stanowiący integralną część umowy zawartej 2 kwietnia. Izba Deputowanych Republiki Białoruś oraz Rada Republiki ratyfikowały wkrótce dokumenty powołujące Związek. Tym samym Związek uzyskał osobowość prawną i stał się podmiotem prawa międzynarodowego.

Ewolucja ustroju i zmiany konstytucji

Wraz z uzyskiwaniem suwerenności zewnętrznej, przemianie zaczęły ulegać wewnętrzne stosunki panujące na Białorusi. Powstały pierwsze zorganizowane formy opozycji (Białoruski Front Narodowy). 26 stycznia 1990 roku Rada Najwyższa BSRR uchwaliła ustawę o językach, w wyniku której język białoruski stał się jedynym językiem państwowym. W marcu 1990 roku odbyły się po raz pierwszy z udziałem opozycji wybory do Rady Najwyższej. Powstały pierwsze niekomunistyczne partie polityczne. Przewodniczącym Rady Najwyższej wybrany został Stanisław Szuszkiewicz. Powstał też Demokratyczny Klub Deputowanych, który stawiał sobie za cel doprowadzenie do pełnej suwerenności państwowej.

W styczniu 1992 roku pięć największych partii opozycyjnych, przy poparciu Wolnych Związków Zawodowych Białorusi, wystąpiło z inicjatywą przeprowadzenia referendum dotyczącego rozwiązania Rady Najwyższej, która składała się z przeważającej części z deputowanych reprezentujących biurokrację i nomenklaturę związaną z poprzednim reżimem. Pomimo zebrania przez opozycję wymaganej